Jonathan MckinneyFLASHBACK…Kinabukasan mag-alas otso na ng makarating ako sa bahay nila Kimberly. Late na akong nagising diretso na lang ako dito. Susunduin ko sana siya para sabay na kaming papasok sa trabaho ngunit nakita kung sarado ang bahay nila kay naisip kong baka pumasok na ito since late na rin naman. Maniobra ko na lang ang sasakyan ko papuntang opisina. Agad nagsiyukuan ang mga empleyado ko ng makarating ako sa lobby. Hindi ko na lang pinansin at tuloy-tuloy lang ako hanggang sa makarating ako sa opisina. Napakunot ang noo ko nang makitang wala si Kimberly sa table niya. “Where’s Kimberly?” tanong ko kay Joville na sana katabing table lang ng kay Kimberly. “Hindi pa po dumating,” sagot niya sa may kalamigang tinig. Agad ko itong napansin dahil hindi naman ganito kung sumagot ito. Usually, nakangiti pa ito kung sumagot. “Okay, let me know kung dumating na siya,” sabi ko sa kanya. Tumango lang siya kaya naman ay pumasok na ako sa opisina ko. Baka na traffic lang
Jonathan McKinneyFLASHBACK…Ang balak kong kausapin si Kim ay hindi nangyari dahil sa sunod-sunod na pangyayari. Matapos ng insedenteng pagsasagutan nila Kim at Mara sa hotel room ay nagsumbong nga si Mara sa ama. Naging dahilan ito upang mapadali ang lahat. Nagkaroon ng engagement party para sa amin ni Mara at kung ano-ano pa na may kinalaman sa kasal. Wala naman akong kundi pagbigyan siya sa mga kalukuhan nila."What's this?" tanong ni Mr. Martinez sa akin matapos makita ang nilalaman ng document na binigay ko. "Kapag malaman kong nagloko si Mara bago ang kasal namin ay walang kasal na mangyayari but still, sa akin pa rin ang 70% share ng kumpanya nyo," sagot ko kanya. "That's impossible," sabi niya. "Hindi pwede yan gusto mo.""Walang kasal na mangyayari kung ganon?" tanong ko sa kanya na nakataas ang dalawang kilay."Okay, okay. I'll sign this contract," sabi niya. Umismid ako sa kanya. "Ganyan mo lkamahal ang anak mong si Mara to the point na napabayaan mo ang iba mo pang
Jonathan McKinneyFLASHBACK…Tulad ng inaasahan, nag-viral ang photo ni Mara at ng lalaking kasama niya noong gabi. At ang mas matindi pa ay nakalkal ang lumang video na kasama ang babae na may ginagawa na di kanais-nais. Galit na galit ang matandang Martinez dahil sa kahihiyan na nagawa ng apo. Kinuha ko naman itong pagkakataon upang makakalas sa kasal namin ni Mara.Mas lalong nagalit ang matandang Martinez nang malamang sa akin mapupunta ang setenta porsyento ng kumpanya nila. Dahil nga pinirmahan ni Mr. Martinez na ama ni Mara ang kasunduan namin. Naawa tuloy ako sa ama niya ngunit ganun pa man may masasabi kong karma yon sa kanya dahil sa ginawang pagpapabaya sa ibang mga anak niya.Ngayon ay nag-focus na ako sa paghahanap kay Kimberly ngunit lumipas na lang ang limang taon ay hindi ko pa rin ito nakikita. Kahit ang kaibigan kong si Andrius ay nahihirapang hanapin siya. No trace of Kimberly's whereabout. Kaya mas lalo akong na-frustrate dahil dito. "Wala pa ring balita sa
Karylle MartinezAligaga akong tumingin-tingin sa paligid. Baka bigla na namang magpapakita si kuya Jonathan at tanungin ako tungkol kay Ate. Ang hirap pala ng ganito. Anytime may bigla na lang susulpot sa harap ko at pilitin akong aminin kung nasaan sila ate. Naalala ko pa ang unang araw matapos ang limang taon na nagkita kami ni kuya Jonathan.FLASHBACK…Katatapos lang ng klase ko ng araw na yon. Nagmamadali ako para sa duty ko sa hotel. Kailangan ko itong gawin para maka-survive ako dito sa Manila. Wala na si Ate Kim na siyang nakasuporta sa aking pag-aaral. Naiintindihan ko naman kung bakit sila umalis. Para makalayo sa lahat ng sakit na dulot ni kuya Jonathan sa kanya. Nasa hallway na ako ng university nang marinig ko ang pag-page ng pangalan ko sa speaker. "Paging, Law student Karylle Martinez, please proceed to the Law Dean's Office. I repeat, paging, Karylle Martinez, please proceed to the Law Dean's Office. Thank you."Napa kunot ang noo ko. Pangalan ko ba talaga yon or ma
Kimberly Ann Martinez"Babe, do you want to say something?" tanong ni Jonathan sa akin. Tahimik na ang paligid dahil malalim na ang gabi. Tulog na ang anak ko maging ang mga kapatid ko. Ngunit si Jonathan ay hindi pa rin umuwi sa mansion nila. Wala na rin ang mga trabahador sa labas. Pero panigurado babalik pa ang mga iyon bukas dahil di pa nila tapos sa gawain nila. "Bakit mo ito ginagawa?" tanong ko sa kanya. Nasa sala lang kaming dalawa. Naka"Because I love you," sagot niya. Napaismid naman ako. Mahirap paniwalaan ang sinabi niya. "I know it's my fault, but babe, can you give me another chance?" "Anong relasyon mo sa pamilya ng tatay ko?" mahinang tanong ko sa kanya. "Wala, babe. Just a business partner," sagot niya. "Business partner?" balik tanong ko sa kanya. "Asawa mo si Mara di ba?"Natawa naman siya sa tanong ko. Kaya napataas ang kilay ko sa kanya. Hindi ko siya maintindihan. Effort na effort siya ngayon na bumalik ako sa kanya pero wala naman siyang nilinaw kung
Kimberly Ann Martinez"What are your plans when we reach Manila?" tanong ni Jonathan sa akin. "Maghanap ng trabaho kung sakali. Baka pwede ulit ako sa Sri- Lanka hotel," sagot ko sa tanong niya. "You're not going back to the office?" tanong ni Jonathan sa akin."Bakit naman ako babalik doon? Anong gagawin ko doon? Tutunganga? Maghihintay kung may mga tutubi na babagsak mula sa kesame?" bwelta ko sa kanya. "Babe, I can give you work at the company," sabi naman niya."No, thank you. Maghanap na lang ako ng iba," sagot ko sa kanya. Nasa Dumaguete-Sibulan Airport kami, naghihintay ng departure namin patungong Manila. Kasama ko ang mga kapatid ko na luluwas at si Kj. At dahil paladesisyon si Jonathan ay sumama rin sa amin. Siya pa mismo ang nag-book ng flight para sa amin. Pwede naman sa Bacolod kami dadaan kaso mas malapit ang Sibulan airport.Noong una ay balak naming mag-barge na lang para makatipid but Jonathan insisted na mag eroplano kami. Gusto kong tumanggi ngunit naisip ko a
Kimberly Ann Martinez“Ate, na-miss ko kayo sobra,” napaiyak na sabi ni Karylle habang yakap ako. “Talaga? Parang hindi naman eh,” pang-aasar ko sa kanya kahit ang totoo ay naiiyak din ako. Mahigit limang taon ba naman kaming hindi nagkikita. “Oo kaya. Ang hirap mag-isa sa totoo lang. Para akong nasa abroad na tiniss na hindi kayo makita. Ang kaibahan nga lang di hindi ako makapag padala ng pera sa inyo,” sabi niya. “Parang sira to ai. Syempre kailangan mo din ng pera dito kasi lahat ng nakikita mo rito ay kailangan bilhin. Hindi katulad namin sa probensya na makikita lang sa paligid ang mga kinakain,” sabi ko sa kanya. “Di bali ate Karylle, mula ngayon ay magkasama na tayo,” sabi naman ni Kyla at nakiyakap naman sa amin.“Oo naman. Ngayong malapit na akong makapagtapos, pangako. Hindi na tayo maghiwalay,” sabi ni Karylle. “Tamang-tama ang pag-uwi nyo, Makaka-attend kayo sa graduation ko.”Akmang sasagot pa sana ako ng tumikhim si Jonathan. “Let’s go. Malapit ng dumilim sa lab
Kimbrly Ann MartinezDays have passed at naging kabisado ko na din sa wakas ang buong bahay. Halos magka ligaw-ligaw kami nung una pero habang tumatagal ay naging kabisado na. Sa ngayon ay ako muna ang nag-aalaga kay Kj dahil wala naman akong trabaho. Yun nga lang dahil walang trabaho wala na ding pera. Pasalamat na lang ako at amy makakakin dito sa mansion kondi baka nagutom kaming magkapatid pati anak ko. Walang Jonathan ang nagpapakita matapos ang ilang araw. Tinutotoo talaga niya na hindi muna siya bibisita dahil maging busy daw siya sa kumpanya niya na ewan ko lang kung totoong busy nga siya doon. Wala din naman akong makialam doon. Ang importante sa akin ay ang mabigyan niya ng support kahit ang anak man lang niya.Ang mga kapatid ko naman ay malayang maglabas pasok dito sa bahay. Okay naman sila, pero habang tumatagal ay nakikita ko sa kanila ang boredom dahil wala man lang silang ginagawa dito. Nasanay silang na maagang gumising dahil kailangan na magtrabaho sa tubohan