Chapter 23.1

Biglang napayakap sa sarili si Vena dahil sa kakaibang lamig na bumalot sa buong katawan niya. Nanghihina pa rin ang katawan niya ng mga oras na iyon at halos hindi niya maimulat ang kaniyang mga mata.

Rinig niya ang malakas na hangin na nagmumula sa labas na dahilan kung bakit nakakaramdam siya ng pagkaginaw ng mga oras na iyon. Agad niyang kinapa ang kumot sa kaniyang paanan kung saan ay mabilis niyang inabot iyon at ibinalot sa kaniyang buong katawan upang kahit papano ay mabawasan naman ang pagkaginaw na kaniyang nararamdaman.

Nakapikit pa rin siya at pinapakinggan ang paligid, may naririnig siyang paghampas ng alon sa dalampasigan at mga huni ng ibon.

Hampas ng alon sa dalampasigan? Bigla niyang natanong sa kaniyang isip at pagkatapos ay mabilis na napamulat ng mata at napabalikwas mula sa kaniyang kinahihigaan.

Sumalubong sa kaniyang paningin ang maliwanag nang paligid at silid na hindi naman siya pamilyar. Bigla siyang napahawak sa kaniyang ulo ng wala sa oras at pagkatapos ay