“IBIG mong sabihin kayong dalawa na ni Mia? Ang akala ko ba naglalaba at naglilinis lang siya sa bahay mo?” ang hindi makapaniwalang tanong sa kanya ni William kinabukasan ng hapon at puntahan siya nito sa mesa niya sa opisina.
“No, not literally,” sagot niya. “Inalok ko siya ng kasal pero hindi niya tinanggap. Ilang beses na, pero ayaw parin talaga niya, hindi ko na nga alam kung ano ang pwede kong gawin para mapagbago ko ang isipan niya at makumbinsi ko siyang magpakasal sa akin,” ang mahaba at mababa ang tono ng pananalita niyang sabi saka parang wala sa sariling napatitig sa kawalan.
“Anong sinabi mo? Pakiulit nga, kasal? Bakit kayo magpapakasal?” ang magkakasunod na tanong sa kanya ni William sa tono na gulat na gulat.
“Pwede ba, hinaan mo ang boses mo,” saway niya kay William.
“Sorry,” anito saka napatuwid ng upo sa silyang nasa harapan ng kanyang mesa. “Ano ba talagang nangyayari? Naguguluhan ako sa’yo.”
Noon nagbuntong hininga si Erik saka tinitigan ang matalik ang kaibigan at kababata bago siya nagbuka ng bibig para magsalita. “Kailangan ko pa bang idetalye sa iyo ang nangyari para malaman mo ang totoong dahilan kung bakit gusto ko siyang pakasalan?” tanong-sagot niya kay William saka ito binigyan ng isang makahulugang tingin.
Sa sinabi niyang iyon ay mabilis na lumarawan sa mukha ng kaibigan niya ang kaliwanagan tungkol sa kanyang sinabi.
“Mahirap ang pinasok mong iyan, Erik,” anitong nagseryoso na ang tono.
“Alam ko,” iyon naman talaga ang totoo.
Sa simula pa lang alam na niyang hindi magiging madali ang lahat.
“Kailan ba naging madali para sa aming dalawa ni Mia ang lahat? High school pa lang naman tayo marami nang hadlang sa amin,” aniyang hindi tinitingnan si William kaya hindi niya nakita ang pagkagulat na gumuhit sa mukha.
“Sinasabi ko na nga ba,” ani William.
Noon siya parang nagulat na napalingon sa kausap. “Ano?” salubong ang mga kilay niyang tanong.
“Sinasabi ko na nga ba, ang lahat ng ginagawa mo noon para kay Mia may ibig sabihin, in denial ka lang,” ang naiiling na sabi ni William.
“In denial?”
“Iyon ang totoo, hindi ko maintindihan kung pakipot ka ba noon o wala ka talagang feelings sa kanya at totoo ang sinasabi mong magkaibigan lang kayo? Ang dami eh, ang dami mong alibi noon, pero ngayon, bakit hindi mo napigilan? Kasi naawa ka sa kanya?”
“Iyon din ang paniniwala niya, na naaawa lang ako sa kanya. Pero hindi eh, noong umpisa iyon talaga ang naramdaman ko para sa kanya. Lalo nang kumatok siya sa gate ng bahay ko at nakita ko ang ayos niya? Puro pasa ang mukha at katawan? Alam mo, kung makakaharap ko lang siguro si Bernie baka mapatay ko siyang walang hiya siya,” sa huli niyang sinabi ay matinding galit ang naramdaman ni Erik na yumakap sa dibdib niya.
“Nagkaroon ka naman na nang mga past relationship, dapat alam mo na kung saan papunta ang nararamdaman mo para sa kanya,” makahulugan ang sinabing iyon ni William.
“Anong ibig mong sabihin?”
“Alam mo Erik, ngayon naniniwala na ako na ang lahat ng tao pagdating sa pag-ibig pantay-pantay, kasi lahat nagiging tanga, at ngayon ganoon ang nangyayari sa iyo,” ang prangkang saad ni William sa kanya.
“Naguguluhan nga ako eh, hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Gusto ko siyang protektahan. At ang pakasalan siya ang nakikita kong tanging dahilan para maalisan ko na nang kahit anong pwedeng habulin sa kanya si Bernie,” sagot niya saka nagbuntong hininga.
“Hindi ka kaya in love sa kanya?”
Sa narinig na sinabing iyon ng kanyang kaibigan ay agad na napatitig si Erik kay William. “Ganoon kabilis?”
Narinig niyang nangalatak ang binata. “Erik matagal ka nang in love kay Mia, iyon ang totoo.”
Kung gaano katagal na pinagmasdan ng binata ang mukha ng kababata niya para lang tiyakin na dito nagmula ang mga salitang narinig niya, hindi alam ni Erik.
“Ayaw mo parin bang maniwala? Alam mo mga high school pa lang tayo napapansin ko na sa iyo iyan. Gusto mo siyang protektahan. Palagi mong sinasabi na mabait kasi siya at ayaw mong mahulog ang loob niya sa kahit sinong lalaki na alam mong pwede siyang saktan at lokohin, hindi ba pati nga ako pinagbawalan mong lapitan siya? Pero ang totoo, hindi mo nakikita ang totoo, ang totoong dahilan kung bakit gusto mong gawin iyon, kaya lang wala kang karapatan. Kasi in love ka sa kanya, siguro nga hindi madaling intindihin, pero alam mo sa sarili mo na totoo ang sinasabi ko, hindi ba?”
Matagal na nag-isip si Erik sa sinabing iyon ng kaibigan niya.
Oo nga, posible iyon, posibleng in love na siya kay Mia noon pa man. Hindi lang niya iyon nabigyan ng pansin kasi mas tiningnan niya ang mga bagay na pwedeng maging problema at maaaring humadlang sa kanilang dalawa.
“At ngayon nagkita na ulit kayo, anong plano mo? Hahayaan mo nalang ba na ganoon iyon? May nangyayari sa inyo, inalok mo siya ng kasal pero ayaw niya, kailangang alamin mo kung bakit? Pero bago mo gawin iyon, alamin mo muna at tiyakin mo kung ano ba ang talagang nararamdaman mo para sa kanya. Dahil kung ako ang tatanungin mo, sigurado ako, matagal na ang pagmamahal na iyan sa puso mo, hindi mo lang nakita, hindi mo hinanap kasi nga hindi mo binigyan ng pansin,” ang muling pagpapatuloy ni William nang manatili siyang tahimik.
*****
MATAPOS sulyapan ang antique na orasan na nakasabit sa dingding ng sala ay noon na nga tumayo si Mia. Kailangan na niyang pumunta sa bahay ni Erik dahil tiyak niyang pauwi na ito ngayon. Gusto niya pagdating ng binata ay ready na ang hapunan nito.
Palabas na siya ng kanyang kwarto at dala ang kanyang purse nang makarinig siya ng magkakasunod na katok sa malaking pinto. Nagsalubong ang mga kilay niya saka nagmamadali iyong tinungo para pagbuksan ang kumakatok pero mabilis siyang nilamon ng takot nang mapag-alaman kung sino iyon.
“Sinasabi ko na nga ba at dito lang kita makikita!” iyon ang galit na bungad sa kanya ni Bernie na agad ay hinawakan ng mahigpit ang kanyang braso. “Magbihis ka, ngayon din isasama na kita pauwi!” ang awtorisado nitong utos sa kanya saka siya kinaladkad papasok ng kwarto pero nasa sala pa lang silang dalawa ay pilit na niyang binawi ang kanyang braso mula sa mahigpit na pagkakahawak nito.
“Ayoko!” ang galit na galit niyang sigaw.
“Mia!” si Bernie na halatang nagulat sa nakitang naging reaksyon niya.
“Hindi ako sasama sa iyo kahit na anong gawin mo! Naiintindihan mo? Tapos na tayo at ikaw mismo ang sumira ng lahat ng mayroon tayong dalawa kaya makakaalis ka na!” aniyang galit na galit parin at sumisigaw na itinuro ang pinto.
“Asawa mo ako! Ano ka ba!?” giit ng lalaki sa mariin pero ngayon ay mas mababa ng tono ng pananalita.
Nakita rin niyang lumambot ang aura ng mukha nito pero para kay Mia, hindi na uubra sa kanya ang mga ganoong drama ng lalaki. Malinaw na sa kanya ang lahat ngayon, masaya na siya sa ganito. Hindi na niya mahal si Bernie dahil kahit kailan hindi nawala si Erik sa puso niya, dahil ang totoo, si Erik lang ang nag-iisang lalaking minahal niya at hanggang ngayon ay minamahal parin niya.
“Hindi tayo kasal! Binuntis mo lang ako pero kahit kailan hindi mo ako inalok ng kasal! Tapos nung nakunan ako, anong ginawa mo? Matagal na panahon akong nagtiis sa lahat ng pananakit mo, ayoko na kaya iwanan mo na ako!” sa puntong iyon ay mas mababa na ang tono ng pananalita niya pero hindi parin nawawala ang tigas doon.
“HINDI na importante sa akin Mia kahit ano pa ang gusto mong paniwalaan, basta ang alam ko akin ka lang at kung magmamatigas ka,” anito sa tono na nagbabanta. Mabilis na kinilabutan si Mia sa sinabing iyon ni Bernie. “Umalis ka na at huwag ka nang babalik pa dito kahit na kailan!” iyon ang sa halip ay isinagot niya. Sa puntong iyon ay buong tapang na sinalubong ni Mia ang matatalim na titig sa kanya ni Bernie. Kung saan siya kumuha ng lakas ng loob na gawin iyon, hindi niya alam. Pero kung may natitiyak siya iyon ay ang katotohanan na may bahagi ng pagkatao niya ang nabuo mula nang makasama niya si Erik. Sa pagkakaisip sa binata ay mabilis na nag-init ang sulok ng kanyang mga mata. Kung pwede lang sana niyang aminin sa pagmumukha ng lalaking ito ngayon kung sino ang talagang gusto niyang makasama? Pero hindi niya magagawa iyon. Hindi niya pwedeng ipahamak ang taong alam niyang tanging nagmama-ari ng puso niya noon at hanggang ngayon.
“NARINIG mo ba iyong sinabi ko?” tanong ni Erik sa kanya saka siya matamis na nginitian nang manatili siyang umiiyak habang nakatingala at nakatitig dito. Tumango lang siya. “Wala kang sasabihin?” si Erik iyon na titig na titig sa mukha niya. Noon siya napayuko saka suminghot. “A-Anong gusto mong sabihin ko?” aniyang muling napasigok. Sa pagkakataong iyon alam ni Mia na iba na ang dahilan ang pag-iyak niya. Alam niyang hindi na ang nangyari kanina at ang lahat ng masasakit na sinabi ni Bernie ang dahilan ng kanyang mga luha. Kundi ang dalawang maliliit na salitang namutawi mula sa mga labi ng lalaking pinakamamahal niya. “Well, kung wala kang sasabihin, ako nalang. Kasi marami akong gustong sabihin,” si Erik iyon. Masaya na ang tono ng boses nito at nakita rin niya ang magandang kislap sa mga mata nito nang muli niyang tingalain ang binata. “M-Marami kang sasabihin?” ang naguguluhan pero kinukutuban niy
“PARA sa akin siya ang pinaka-gwapong lalaki sa mundo ko. Isang sulyap lang niya sa akin noon nabubuo na ang araw ko. At kahit pa pakiramdam ko hindi niya ako nakikita, okay lang, hindi naman kasi ako naghangad na maging girlfriend niya,” pagkukwento pa niya. “Bakit naman? Hindi ka ba niya niligawan?” tanong ni Erik sa tono na halatang interesadong-interesado ito sa isasagot niya. “Hindi eh, pero inalok niya akong maging date niya sa prom nung fourth year, sobrang saya ko nun. Kaya lang nahuli siya kasi naunahan siya ni, alam mo na,” sa puntong iyon ay makahulugan ang ngiting pumunit sa mga labi niya. Ngayon gusto na nga niyang maniwala na magaling siyang magtago ng feelings dahil obviously, walang idea si Erik na ito mismo ang lalaking tinutukoy niya sa kanyang kwento. “Hindi ba niyaya rin kitang maging date nung fourth year sa prom? So ibig sabihin pala hindi lang ako at si Bernie ang talagang naghangad na makasama ka nung gabing iy
“MASAYA ako para sa iyo. At least ngayong malinaw na ang lahat, hindi ka na mahihirapan na protektahan siya,” si William kinabukasan nang ipaalam niya rito ang tungkol sa kanila ni Mia. Nasa harapan noon ni Erik at nakapatong sa ibabaw ng kanyang working table ang isang maliit at kulay pulang kahon. Bukas iyon kaya malaya niyang napagmamasdan ang isang maganda at mamahaling diamond engagement ring na binili niya kanina kasama si William. Para kay Mia iyon. Para sa babaeng mahal na mahal niya kaya pakakasalan niya. Maluwang ang pagkakangiting nagkibit ng kanyang mga balikat si Erik sa sinabing iyon ng kaibigan niya. Pagkatapos ay kinuha niya ang kahon. Isinara at ipinasok sa bulsa ng suot niyang pantalon. Ngayon palang, nai-imagine na niya kung gaano kaganda ang magiging ngiti ni Mia kapag ibinigay niya ito sa dalaga. Kung papaanong nararamdaman narin niya ang matindi at hindi maipaliwanag sa puso niya. “Pero salamat, pare. Kung hindi dahil sa
HINDI alam o matiyak ni Mia kung saan niya kinuha ang lakas ng loob na ginamit niya upang tugunin si Erik sa paraan na katulad ng ginagawa nito sa kanya. Mabilis siyang iwinala sa sarili niyang katinuan ng halik na iyon pero sa kabila niyon ay napaigtad parin siya nang magsimulang malikot ang kamay nito.“I love you, so much,” ang binata nang pakawalan nito ang mga labi niya saka sinuyod ng humahangang tingin ang kanyang mukha.Noon buong pagsuyo na hinaplos ni Mia ang gwapong mukha ni Erik. Pagkatapos ay nag-iinit ang sulok ng mga mata siyang nagsalita.“Mahal na mahal kita. Sobrang mahal na mahal kita. Mula noon hanggang ngayon at hanggang sa kailanman, wala na akong ibang lalaking mamahalin at pag-aalayan ng puso ko kundi ikaw lang,” ang madamdaming hayag ni Mia.Nang ngumiti si Erik ay parang hinipo ng mainit na kamay ang puso ni Mia. At iyon ang dahilan kaya tuluyang humulagpos ang emosyon na kanina pa niya kinokontrol.
ANG tuluyang paglalapat na iyon ng mga labi nila ang naging parang mitsa para sa isang maulan pero mainit at nakakapasong gabi sa pagitan nilang dalawa ng binata.At para kay Mia, kung noo nagawa niyang ibigay kay Bernie ang sarili niya dahil lang sa katotohanang ibinahay siya nito, ano pa kaya kay Erik? Ang lalaking binigyan siya ng singsing at inalok siya ng kasal?Si Erik na tinanggap siya habang ito narin mismo ang pumulot ng bawat piraso ng puso at sarili niya na parang gusto na niyang isuko at itapon noon.Nang pakawalan ni Erik ang mga labi niya ay noon nagkaroon siya Mia ng pagkakataon para sumagap ng hangin. Pakiramdam kasi niya kahit pa sabihing lumalakas ang ulan sa labas ay nilalamon ng malaking apoy ang kabuuan ng kanilang silid. Isa pa ang katotohanan na pareho na silang walang saplot sa katawan kaya naman ramdam na ramdam niya ang init hindi lang ng inilalabas ng balat niya kundi pati narin ng kay Erik.“Mia,” a
PINIGILAN ni Mia ang gumawa ng ingay dahil sa pananalakay ng daliri ni Erik sa kanyang kaselanan pero nabigo siya. Masyadong malakas ang hagupit ng kaligayahan at nakakakuryenteng sarap na ibinigay niyon sa kanya kaya sa huli ay naging magkakasunod narin ang pagsinghap niya. "Mia," ang narinig niyang sinambit ni Erik nang magpatuloy ito sa ginagawa nitong pananalakay sa kanya. Katulad ng dati, parang naging mahirap kay Mia na gawin ang lahat ng bagay dahil sa masarap na pakiramdam na nararamdaman niya. Katulad nalang ng simpleng pagdilat ng kanyang mga mata dahil totoong napakasarap ng ginagawa ni Erik sa kanya nang mga sandaling iyon. "Tumingin ka sa akin, Mia," ang pabulong na utos sa kanya ng binata nang manatiling pikit ang kanyang mga mata. Noon magkakasunod na umiling si Mia saka niya iyon sinundan ng isang pino at mahabang daing. "Oh, Erik," nang hindi siya makatiis ay iyon ang nanulas sa kanyang mga labi habang pikit ang kanyang mga mata.
NANG muling bumaba ang ulo ni Erik ay minabuti narin ni Mia na ibalik sa higaan ang ulo niya. Alam niya na manghihina siya oras na ibigay ng binata sa kanya ang dahilan kung bakit nito siya nagawang tanungin kung ready na siya."Oh!"Iyon ang nanulas sa mga labi niya nang sumayad sa tiyan niya ang mainit nitong bibig na ginawa pang sensuwal ang pakiramdam niya nang maramdaman niya ang pagdama roon ng nakakapaso nitong dila.Hindi na kumibo pa si Erik.Kapag nasa ganitong sitwasyon na sila ay palaging nagiging tahimik ang binata. At iyon ang isa sa mga sensyales na nakikita niya at nagiging basis niya kung gaano kapanganib ang kaligayahan na nakatakda niyang matikman.Ipinagpatuloy ng binata ang ginagawa nito. Hanggang sa para bang nainip ang isa nitong kamay. Inabot nito ang kaliwa niyang dibdib saka doon nagsimulang magmasahe.Muli ay gumuhit ang masarap na kuryente sa katawan ni Mia. Pero hindi rin naman nagtagal doon ang kamay ng bi