•Ozanne•
She felt a sudden pity. Naipagkakait niya ba ang karapatan ng kaniyang asawa. ‘Hindi’ pagtututol ng isip niya. Simula pa lang ay nilinaw niya na kay Yves na ang relasyon nila ay pawang kasunduan lamang. He even agreed to let her have her freedom. Ang tanging nais lamang ni Yves ay ang hindi siya magkaroon ng ibang karelasyon.
‘Kung ganoon ay bakit mo sinuko ang Bataan?’
Oo nga naman. Hindi naman siguro paraan iyon ni Ozanne upang makuha ang loob ni Yves gaya ng utos ng kaniyang ina. O baka naman ay ginusto rin ni Ozanne ito.
Neither. Maging si Ozanne ay hindi alam kung bakit nawalan siya ng kontrol ng araw na iyon. Kaya iniiwasan niya ang mga tanong ni Yves lalo pa’t patungkol ito sa mga ganoong bagay.
Sa tuwing hinahawakan siya ni Yves. Sa tuwing tinitigan siya nito na para bang siya lang ang tanging nasa paningin nito. Sa tuwing dumadampi ang kaniyang mga labi sa kaniya. Hindi niya maiwasang manghi
• Yves•“Why the hell are you here?” Mababa ngunit nanggigil na sambit ni Yves nang dalhin niya si Marianna papasok sa bakanteng elevator .Marahas na pinindot niya ang button papuntang parking lot.“Let go of me!” Hinila ni Marianna ang braso na mahigpit na hinawakan ni Yves. Hinaplos niya ang namumulang palapulsuhan.Matalim na tiningnan ni Yves si Marianna sanhi upang mapalunok ito at dahan-dahang napapaatras.“I-I j-just want to see you, okay? Is that a bad thing now? It just happened that she was there in your office.”“I thought I already made it clear that I’m already done with you.” Lumapit na si Yves sa kaniya. Bahagyang tinatabunan ng kaniyang anino si Marianna.“What did you tell her?”“Nothing much.” Inilapat ni Marianna ang dalawang palad nito sa daibdib ni Yves. “ But if you’re really eager to know, we can make some
•Ozanne•She never really given it much thought. Never did she imagine that she would be attending Oscar’s wedding nang wala si Nanay Isay. They made a promise to each other. But she guess, it was just a broken case.Isa iyon sa mga naging hinanakit ni Ozanne sa kaniyang Nanay Isay. Marami pa silang dapat gawin. Dapat ay dadalhin niya pa ito abroad para magbakasyon ngunit naudlot iyon. At kahit kaya niya nang gawin ito ngayon ay hindi niya naman makakasama ang kaniyang pinangakuan.May mga bagay talagang hindi naisasakatuparan kahit anong pilit man natin. Ngunit may mga bagay namang kayang-kaya nating gawin kailangan nga lang ng motibasyon na siyang magtutulak sa atin upang abutin iyon.Pero sa sitwasyong kinaroroonan ni Ozanne at Oscar, kahit anong tulak yatang gawin nila ay hindi sila aabot sa oras na ipinangako nila.“Wala ba talagang dumadaang sasakyan sa oras na’to?!” Naiinis na sambit ni Ozanne. Kinuha nito a
• Ozanne•As she was slowly getting out of the abyss, she felt the soft pillow that she was hugging. Ozanne knitted her brows as she went up and scanned the room.That’s strange. Sa tuwing nagtatabi sila ay palaging nakangising mukha ni Yves ang bubungad sa kaniya tuwing umaga.She composed herself, getting toothbrush , changed into a proper pair of clothing, and all. Just as she was about to went out the room, napansin niya ang dalawang maleta na nasa may bandang pintuan.Hindi niya inalintana iyon at dumiretso nalang sa sala.“Good morning, sweetheart. How’s your sleep?” Pagbati agad sa kaniya ng Ina ni Yves kahit hindi pa siya tuluyang nakababa ng hagdan. At hindi pa ito nakuntento dahil inakyat pa nito ang natitirang dalawang baitang upang mabeso si Ozanne.“Hello po. You’re so early. Where’s Yves?” nakangiting tanong ni Ozanne.“He’s with her father inside the
“You didn’t wake me up! Hindi man lang ako nagpaalam sa kanila. That’s rude.” Inis na sambit ni Ozanne pagkarating ni Yves. Pagkagising niya ay walang tao sa loob ng kwarto pati na sa kabila.“Hey, it’s okay. They understand, they don’t even mind it.” Pagpapakalma ni Yves. Nilakad niya ang kanilang pagitan at agad na hinawakan ang mukha ni Ozanne.“Still, you should have woken me up. Tinanghali nako ng gising. It’s almost 10.” Nakakunot ang kaniyang kilay when Yves squeezed her cheeks.“ It’s already enough that you’re a beauty, why can you also be a cutie? “ Mas lalo pang nanggigil si Yves at mas pinagdiinan pa Ang kaniyang pisngi.Ozanne used all her strength para makawala. Nang makalayo ay minasahe niya ang mukha.“Alright, alright, it’s my fault stop glaring at me.” Ilang sandali pa ay naramdaman na lamang ni Ozanne na nakakulong siya sa
•Ozanne•/Back to College Days/Hindi lingid sa kaalaman ni Ozanne kung gaano ka strikto ang kaniyang mga magulang. The days that she felt in ecstasy seems to be just a series of fleeting memories.Sa mga oras na ito, walang ibang nadarama si Ozanne kundi ang malakas na tibok ng kaniyang puso. Binalot siya ng pangamba at pakuwari ay tutulo na ang kaniyang mga luha. Naikuyom niya ang kaniyang kamay habang malakas na kinakagat ang labi.Unti-unti Ng nagsialisan ang kaniyang mga block mates. At tulad niya, ang ilan sa kanila ay nanlulumong naglalakad palabas ng pinto. Habang ang iba naman ay ngiti ang siyang nakaguhit sa kanilang mga mukha.“Zane, nandiyan na si Marcus.” Aniya ni Kath habang nagliligpit na ng kaniyang mga gamit. “Ae! C’mon, wake up! Uwian na.” Pagggigising Naman niya sa natutulog na si Aera.Napabalikwas si Ozanne mula sa tutok na tutok niyang pagtitig sa kaniyang report card. However, no
•Yves• The phone rang for the moment now. But he chose to ignore it. Dinig niya ang paghinto nito pero agad ding uulit. He kept his hands in his pocket as he heaved a deep breath. Nang hindi binabago ang posisyon, sinagot niya ang tawag. “Mr. Herrera, I just wanna remind you that you have a meeting with the board. Everyone is here already, other than you. They are waiting for your arriv-“ “Cancel it.” “But Sir-“ Hindi niya na pinatapos ito at agad na binabaan. It was Kyson’s assistant. May pinapaasikaso ang ama ni Yves Kay Kyson kaya wala ito. Seems like Kyson haven’t brief her enough what she should do in this very day. Yves was staring blankly at the ocean beneath the cliff where he’s at. His eyes was full of sorrow. He know he was hurting inside but he chose to keep it bottled inside him. He moved towards the edge and stared down on his vague reflection. His blurred face welcomed his vision. Pero ang lungkot sa kaniyang mga mata ay hindi m
•Yves•Napahawak siya sa kaniyang sentido habang pilit na inaalala ang mga pangyayari kahapon. Pero kada isip niya ay siyang pagsakit ng ulo.Kapwa sila napalingon sa pinto ng sunod-sunod Ang pagkatok. Nagtataka na napatingin si Aaliyah sa kaniya. Even himself have no idea who is it. Habang hawak pa rin ang kumot na tumatakip sa kaniyang katawan ay pilit niyang inaabot ang kaniyang damit na siyang pinakamalapit sa kaniya. Aabutin niya na sana Ang pantalon ngunit masyado itong malayo.Hilahin niya na sana Ang kumot ngunit pinipigilan ito ni Aaliyah. Nakataas kilay na tinapunan ni Yves ito ng kilay na siyang ginawa rin ni Aaliyah.“ Move closer.” Utos ni Yves.“Inuutusan mo ba’ko?” Mataray na tugon ni Aaliyah. Malakas na hampas ang ginawa ng kung sinuman Ang nasa labas ngayon. Pinatunog ni Yves ang kaniyang leeg bago akmang bibitawan na Ang hawak na kumot. “Don’t you dare, f*cker!” natatarantang Usal ni Aaliyah. Batid niya kung ano ang bubu
•Yves•Agad na sumunod si Yves Kay Aaliyah. Nang makalabas, nakita niya ang babae na nakatayo sa harap ng resto habang sumisilong sa ulan.Inis na inis ito habang tinitingnan ang kaniyang selpon. Mukhang papunta pa lang ito sa ospital.Yves get in his car and stopped in front of her. He pressed the honk before opening the window on her side. “Get in.” Sabi ni Yves pero inismiran lang iyon ni Aaliyah. Now, he opened the door on her side and looked at her with pleading eyes.She took a moment to think before she ran through inside the vehicle. Yves cleared his throat while she settled herself. “Where to?” “St. Nicholas’, “ sagot naman ni Aaliyah. All throughout the travel, the both of them remained silent as they do their things. Paminsan-minsans napapatingin si Yves sa banda nito. Mas nakikita ang pagkakahawig nilang dalawa ni Ozanne sa seryosong mukha nito habang tumitingin sa bintana sa labas.Agad namang napaiwas Ng tingin si Yves