Share
Chapter 39
jenavocadoThankyou for reading!
Kaugnay na kabanata
Second Time Around Chapter 40
"We don't need to bring that much things, Sébastien. At ikaw naman, Morgan, bakit salpak ka nang salpak sa bag? Pati damit niyong dalawa nanjan!" Inis kong sigaw nang bulatlatin ko ang laman no'ng isang bag na hawak hawak niya.Ang mga lalaking 'to, mas maraming damit na naipasok kaysa sa anak ko. Sabi na nga ba't hindi talaga magiging matiwasay kung sila ang katulong ko sa gawain 'to. Dapat talaga ay nakinig na lamang ako kay Lyden na hintayin sila mamaya para sila na lang ang tumulong sa akin.Kanina pa nasakit ang mata ko dahil sa mga pinaggagagawa nila. Kung hindi damit nila ang ilalagay ay mga supot naman ng mga candy na hindi ko alam kung para saan ba 'yon!Manganganak ako. Hindi magtre-treat or trick! Jusko, kung hindi ko siguro kontrolado ang sarili ko baka napa-aga na ang panganganak ko dahil sa kanilang dalawa.Napahilot ako sa sintido ko at tumalikod muna para makahinga ako sa mga pinaggagawa nila."Alisin niyo lahat ng mga naipasok niyo jan ngayon mismo, dali." Mahinahong u
Second Time Around Chapter 41
How will things be when I finally give birth to my child one of these months? Will I make a better mother? Since yesterday, the question has been on my thoughts constantly. I'm not sure how I feel anymore. In essence, I'm beaming hesitant because my mind is constantly pondering what-if scenarios.Sa lahat ng mga pangyayaring dumating sa buhay ko. Ito na ata ang pinakanakakakabang karanasan. Kung nitong nagdaang mga buwan ay para bang nasasalamin ko na ang buhay naming mag-ina... ngayon naman ay para bang bumabalik ako sa simula. Sa simula na para bang nakalimutan ko na ang mga bilin nila mommy sa akin at ang mga lesson na in-applyan ko para naman hindi ako mahirapan sa pagbabagong lulukob sa akin ng habang buhay.Puno na ang ako ng kaba.I let a deep breath and caress my big tummy.Sana lang ay maging mabuti akong ina. Sana hindi ko siya ma-dissapoint. Lalo na sa unang pagkakataon pa man din ay wala na akong balak na ipakilala pa siya kay Mateo. Doon pa lang ay palpak na ako... pero i
Second Time Around Chapter 42
Lyden's POV: Halos hindi ko na alam ang gagawin ko. Kung papaano ko ipapaliwanag kay Morgan ang buong nangyari kanina. Ni hindi ko na nga maproseso sa utak ko ang sunod sunod niyang mga tanong. Ang nasa isip ko lang ngayon ay ang kaibigan ko. Ang kaibigan kong daladala ang anak niya na malapit na niyang mailabas. Sukdulan ang sama ng loob na nararamdaman ko ngayon. Kung sino man ang nasa loob ng sasakyang 'yon ay sana makarma siya nang masahol. "T-Tell me, Lyden. B-Bakit ba ayaw mong mag-kwento!" Asik ni Morgan na niyugyog pa ako nang ilang beses. Pinakatitigan ko siya. Mugto ang kaniyang mga mata habang nakatutok ang paningin sa akin. Punong puno nang tanong ang kaniyang mga mata. Punong puno rin nang samo't saring emosyon na hindi ko na nga mahulaan. "H-Hindi ko alam, M-Morgan. Hindi ko alam kung papaano ko ipapaliwanag sa 'yo." Aniya ko na pilit ipinapaintindi sa kaniya. "Paanong hindi mo alam? Nandoon ka! Nandoon ka!" Asik nitong muli at nagyuko at impit na naglabas ng sama ng
Second Time Around Chapter 43
Mateo's POV:"May your conscience make your soul at peace after your son leaves his mother's womb... dead."I closed my eyes as I remembered again those words of my grandfather three years ago before he stormed out fuming mad at me. Halos araw araw ko na lang naalala ang mga salitang iyon na magpahanggang sa ngayon ay hindi ko pa rin malaman kung ano ba talaga ang tunay na kuwento sa likod no'n. Hindi ka-agad ako nakapag-react dahil sa pagkabigla ko buhat nang sabihin iyon ni Lolo. Imposibleng nagbibiro lang siya sa akin. Aaminin ko. Gusto ko siyang sagutin pa-tungkol sa mga salitang hindi ko maintindihan... but i was too stunned to speak up."Nakakailang bote ka na, Mateo. Baka nakakalimutan mong may anak ka pang uuwian."Nilingon ko si Gio na naglapag ng sandamakmak na papeles sa lamesa ko. Pinakatitigan ko ang magkikita iyon at inilapag sa tabi ang baso ko na naglalaman ng alak. "I'm not coming home---" "You should, Mateo." Duro nito sa akin. Napasandal ako sa kinauupuan ko at
Second Time Around Chapter 44
"Sigurado ka na ba talaga dito, Mateo? Kung ako kasi ang tatanungin ay alam na alam ko na ang isasagot sa 'yo ng kapatid mo."Napabuntong hininga ako sa sinabi ni Giovanni kasabay ng pagpatay ko sa makina. Mula sa loob ng sasakyan ay tanaw namin ang isang pamilya na nasa hardin at masayang nakaupo sa carpet at may mga pagkain pa. Panay ang tawanan nila, lalong lalo na ang lalaking matagal ko na ring hindi nakikita sa personal dahil sa kagustuhan kong lumayo muna sa kanila ng asawa niya.Unti unti kong nararamdaman ang pagkabuhay ng inggit sa kalooban ko. Inuna ko ang sarili kong damdamin sa pag-aakalang magiging purong kasiyahan lang ang matatamo ko, ngunit malaki ang naging pagkakamali ko."Bumaba na tayo, Gio. Gusto kong makausap ang kapatid ko." Aniya at nagpatiuna na.Walang alinlangan kong pinindot ang doorbell nila, at gayon naman din ang bilis nang pagsilip ng mag-asawa sa akin.Nagbigay ako ng ngiti sa kanila ngunit tanging ang kapatid ko lang ang nagpaunlak sa akin dahil pagr
Second Time Around Chapter 45
"Isama mo na lang sila Rose, Mateo. Tutal ay para naman 'to sa foundation. Nandoon rin naman ang mag-ina ko, si Sébastien at Isabella ay darating din. Even Giovanni will be coming with us." Ani Morgan sa akin habang inilapag ang pamangkin kong si Maureen sa may carpet kasama ni Rian.Nasa opisina kami ngayon at naisipan kong dalhin na lang si Rian sa akin tutal ay wala na naman si Rose sa bahay. Hindi ko alam kung saan pupunta ang babaeng 'yon. Ni hindi na nga nagpaalam sa akin o maski kay manang man lang. Imbes na ma-stress sa isipin ko sa kaniya ay iwinaksi ko na lang siya sa isipan ko. Malaki naman na siya, kung ano mang gusto niyang gawin sa buhay niya ay bahala na siya. Mas maganda nga itong ganito, dahil unti unti ay nagagawa kong mailayo ang sarili ko sa kaniya."Hindi ko alam kung maisasama ko si Rose. Siguro kami na lang ni Rian ang sasama sa inyo---""By partner 'yon, Mateo. Sige ka, ikaw lang ang walang kapareha sa foundation." May bahid ng pang-aasar sa boses ni Morgan.Na
Second Time Around Chapter 46
"Iyong mga benefactor ng foundation daw po ay sa booth muna, since mamaya pa po mag-s-start ang program." Saad ng isang empleyado ng foundation at inalalayan pa kami sa open booth. Naupo ako sa tabi at ikinalong ko naman sa isang hita ko si Rian. Panay ang laro nito sa phone ko, habang sa kabilang hita ko naman ay si Maui na nakayakap kay Rian. Napangiti ako nang makita ko silang dalawa. I wonder how would be the scenery if my son was here. "Kumpleto na ba tayo? Asaan sila Massimo?" Si Morgan na umupo sa tabi ko't kinintilan ng halik ang anak at si Rian na pinagkukurot niya pa ang pisngi."Akala ko tayo lang?" Tanong ko sa kaniya na ikinakibit balikat niya."Iyon din ang pagkakaalam ko. Kaso nandito daw si Giovanni kaya they'll come over." Sagot nito sa akin, sabay tayo para alalayan ang asawa niyang nasa akin na naman ang tingin kahit na nasa malayo pa.Pasimple akong bumuntong hininga."Ang asawa mo, Mateo?" Kaagad niyang bungad sa akin at binalingan ang dalawang paslit. "Hello m
Second Time Around Chapter 47
I expected it would be difficult for me to see her after three years. I assumed I'd have to rely on my imagination and the one photograph taken during our wedding for the rest of my life. But everything I had thought was now in front of me. But everything changed.After Lyden persuaded Fayra to join our table, the previous Fayra had vanished; the new Fayra is fiercer and barely even glances at me for a split second. Tanging sila Morgan lang ang pinapasadahan niya ng tingin at kung magtatanong naman ang mga ito ay ngingitian niya lang. "Missed na missed talaga kita, Fayra. Nakakainis ka, bakit mo naman kami nilayasan ng gano'n?! Saan ka dumaan ha? Magsabi ka nga!" Pangingibabaw na naman ng boses ni Lyden. Ang foundation program na dadausin sana ay ipinatigil muna nila Morgan. Isang linggo naman kaming nandito kaya't puwede pa naming ipagpabukas na sinang-ayunan naman ng lahat. "Bintana." Tipid na sagot nito at natigilan ang lahat. "How come??" Si Sébastien naman na punong puno nan
Pinakabagong kabanata
