SLY: Chapter 43

Tumakbo na kami patawid malinis ang kalsada walang dumadaan na sasakyan. kahit mga tao sa paligid ay wala, mukhang nag-takbuhan at nag-tago na ang mga ito dahil sa narinig na putok ng baril,  Mas maganda na rin iyon na wala ng ibang tao dito para wala ng madamay na inosente. Pinahid kona rin ang mga luha ko. Hindi dapat ako umiyak. Kailangan naming mag-madali at huimingi ng tulong.

Nasa kalagitnaan na kami ng kalsada ng may marinig ulit kaming  putok ng baril! Nanlaki ang mata ko ng dumaing si Ken. Sh*t siya ang tinamaan! Tumigil kami at hinarap ko siya.

"Gad! Ken!” Sa bandang hita siya tinamaan. Napapaluhod na siya dahil sa sakit, maagap ko siyang inalalayan.

"Run idol! Don’t mind me, Tumakbo kana at lumapit kela Andrei." Nakangiwing sambit nito, umiling ako at sinilip ang pinang-galingan namin. Kinakalaban nila Mikael ang humahabol samin.

.

"No." Inayos ko ang pag-kaka-ala