Caught in the middle

Fairy tales are shit crap.

I couldn't even think of a good word to describe a fairytale dahil para sa akin ang mga iyon ay pawing kasinungalingan lamang. Sino ba namang matinong tao ang mag-iisip na ang mga kwentong sagana sa happily ever after ay may sense ng reyalidad?

Wala. Wala dahil kung totoo iyon; wala ako sa entabladong ito at ibinebenta ang katawan ko kapalit ng perang hindi kahit kailan magiging sapat para sa pamilya ko.

We used to be rich. My father owned a textile company. Ang Mama ko ay isang socialite at ako ay nag-aaral sa isang exclusive school. I was surrounded by rich friends and I was the school's Queen B. But everything changed nang manlalaki ang Mama ko at ibinigay niya sa taong iyon ang lahat ng aming yaman. It was unfair. Ang akala ko iyon lang ang magbabago sa buhay ko but when our money faded, my so called friends faded too.

Wala nang natira sa aking kahit na ano – lahat ay nawala na parang bula. I guess it was true that money makes the world go round – hindi