Umuulan pa rin nung magising ako.
Agad ako'ng nakaramdam ng panunuyo ng lalamunan at uhaw.
I looked to my right and saw Cheska. Nakatulog sya sa balikat ko habang yakap ako. I looked at my left and saw the other bed empty. Saan natulog si Argyl?
Marahan ko'ng pinahiga ng maayos si Cheska. Tumayo ako at tumingin sa wall clock. It's 5:30am at napaka dilim pa rin ng langit. Bahagyang nakataas yung blinds na nagtatabing sa glass walls.
Sinuot ko yung tsinelas ko at lumabas. Muntik na ako mapasigaw ng may makita ako'ng tao sa may pintuan. Naka upo sa lapag, yakap ang tuhod nya.
"A-argyl?" Mahinang tanong ko.
Si Argyl nga. Did she sleep there the whole night?
"Arhgyl." I woke her up.
"O-oh.. Aura.." Mahinang sabi nya ng makita nya ako.
"Bakit dyan ka natulog?" Nagtataka na tanong ko.
Inunat nya yung paa nya. "Shit, it hurts!" Angil nya, bahagya pang naka pikit ang mata.
"Sa kama ka na matulog kung inaantok ka pa.
Tuesday ng hapon na kami nakauwi, since suspended din ang klase noon., pero hindi na ganun kataas yung baha sa daanan.Hindi na namin naabutan ni kuya si mommy dahil nakapasok na sya."This is tiring. Ngayon ako nakaramdam ng pagod." Sabi ni kuya ng makauwi na kami."Eh paano, bumabagyo na, alis kayo ng alis doon." Sabi ko. Inipon ko yung bag namin at dadalhin ko na sa kwarto, at ilalagay ko na sa lalagyan yung mga gamit na damit namin."I just went with them." Kinuha ni kuya yung remote at binuksan na yung tv.Natulog lang ako sa van buong duration ng byahe kahit maingay sila. Pakiramdam ko, nagkulang ako sa pagtulog habang andun kami.Agad ko'ng yinakap si Coco ng makapasok na ako sa kwarto. Pakiramdam ko, tao talaga sya at na miss ko sya. Nasanay na rin kasi ako na may teddy bear na may katabi kapag matutulog na ako.And speaking of Coco, hindi pa rin tumatawag si Joon.Bakit ba sya tatawag? Bakit ba ako naghihintay?
Tuesday ng hapon na kami nakauwi, since suspended din ang klase noon., pero hindi na ganun kataas yung baha sa daanan.Hindi na namin naabutan ni kuya si mommy dahil nakapasok na sya."This is tiring. Ngayon ako nakaramdam ng pagod." Sabi ni kuya ng makauwi na kami."Eh paano, bumabagyo na, alis kayo ng alis doon." Sabi ko. Inipon ko yung bag namin at dadalhin ko na sa kwarto, at ilalagay ko na sa lalagyan yung mga gamit na damit namin."I just went with them." Kinuha ni kuya yung remote at binuksan na yung tv.Natulog lang ako sa van buong duration ng byahe kahit maingay sila. Pakiramdam ko, nagkulang ako sa pagtulog habang andun kami.Agad ko'ng yinakap si Coco ng makapasok na ako sa kwarto. Pakiramdam ko, tao talaga sya at na miss ko sya. Nasanay na rin kasi ako na may teddy bear na may katabi kapag matutulog na ako.And speaking of Coco, hindi pa rin tumatawag si Joon.Bakit ba sya tatawag? Bakit ba ako naghihintay?
JOON'S POV -"Shut up, Ferlin. Will you?" Inis na tinanggal ko yung kamay nya na naka palibot sa braso ko."What? Are you seriously going to treat me this way, Jae Joon?!" Inis din na humalukipkip si Ferlin.We were in the car. It's Friday and i want to invite them to go out.Ferlin Go is my father's God daughter. Habang nag aagaw buhay na sya sa hospital, nagawa nya pa ako'ng i match make sa bratinella na to. I can't even imagine paano ko sya naging tatay! Halos mamatay na nga sya sa pangalawang atake, nagawa pa nitong isipin ang bullshit na business nya at ang pag aasawa ko.Ferlin Go's father owns a chain of luxury clothing line in South Korea, kaya alam ko na ang gustong gawin ng ama ko. This is disgusting.Hindi ko magawang sumagot sa harap nilang lahat dahil kay Hyuna.Ayokong isipin nya na naman na wala ako'ng pakealam sa ama namin."I told you, I won't be nice. Pinakitunguhan lang kita ng maayos sa harap n
Kinapa ko yung dibdib ko matapos ako'ng iwan ni Joon.Medyo masakit.Hindi, masakit talaga.Pero bakit? Fake naman yun. Hindi naman talaga kami.Relationships can be faked, but not the feelings. My mind answered my question.So.. gusto ko na pala talaga si Joon.Nanghihina na napaupo ako sa malaking bato na nandoon. Ang dami gumugulo sa isip ko. Ngayon ko lang to na realize, at pasampal pa yung pagkaka realize ko. Fake break up. Fake relationship. But real feelings.Pero diba, dapat matuwa na rin ako kasi poprotektahan nya pa rin si kuya? Doon naman nagsimula ang lahat hindi ba?Sa dami ng iniisip ko, bumalik ako sa reality ng tumunog ang cellphone ko.Si Beshy."Kanina pa naka balik si Joon. Asan ka?" Pabulong na tanong nya."P-pabalik na rin ako."Tumayo ako at tumalon. Tapos pinalo ko ng dalawang palad ko yung mga pisngi ko. I should look the same as i was a while ago."Aura? Kanina ko pa n
Si mommy yung naging busy afterwards namin makapasok na tatlo.Luminga linga ako at hinahanap ko si kuya, pero di ko sya makita."Ma, nasan si kuya?" I asked. Pinaupo namin sa sofa si Joon. Tinabihan ito ni Min Jae habang nakatayo lang ako sa tapat nila.Dumiretso si mama sa kusina at nag titimpla ng kape."He's out. Kila Rance daw sya matutulog." Kibit balikat na sagot ni mommy."Oh. Okay.""Hoy, tanga ka. Umayos ka nga." Sinisiko ni Min Jae si Joon habang naka upo sila.Joon, on the other hand, can't fight back. Lasing na lasing ito para gumalaw pa."Shhh!" Saway ko kay Min Jae. "Hayaan mo, ayan na eh. Wag ka na lang muna umuwi." Mahinang sabi ko.Mom went over dala yung kape. "Joon, magkape ka na muna." Yun lang at tumingin na sa akin si mommy. "Bakit ba naglasing yan? Nag away ba kayo?"Nanlaki yung mata ko. "Ah-ano." Hindi ko alam yung sasabihin.Mom sighed. "Take care of him. I'll go up. Okay?"
"Kim Jae Joon, absent na naman." Naiiling na sabi nung teacher namin bago nya isara yung attendance sheet folder na hawak nya.Nilingon ko yung upuan na katabi ko kung saan umuupo si Joon.. tapos napa buntong hininga ako.Hindi rin ako halos nakatulog dahil sa pagpunta nya sa bahay kagabi.Ang tanda ko, quarter to 11pm sya umalis, pero halos alas dos na ako nakatulog dahil hindi mawala sa isip ko yung ginawa nyang pagyakap sa akin at pagsabi na miss nya na ako.Miss nya na daw ako.I still can't get over the fact. Hindi ko nga ma contain pagka excited ko, just to be disappointed dahil hindi naman pala sya pumasok. Ugh!May performance chuva sana kami sa English by partners. Buti na rin at absent si Joon kasi wala naman kaming naihanda. Bukas na lang daw yung iba since hindi din na accomodate ng time dahil kinailangan din mag lecture ni ma'am."Are you okay?"Nilingon ko si Beshy."Yes. Bakit?""Kanina ka pa lingon
SHIN'S POV --It's Saturday and Jiro has been pestering me to accompany him sa fieldtrip nila. Ako naman talaga ang sumasama sa mga ganitong event, pero kakaiba na mas nangulit si Jiro ngayon kesa dati."Hyung! Palli!" Pumapadyak na sabi ni Jiro. Suot na nito sa likod nito ang backpack nito. Yung maid naman ay nagkakandarapa sa pag aayos ng babaunin ni Jiro."Arasso! Chakaman." I told him to wait. I looked at my wrist watch, past 5am pa lang. 6:30am ang alis ng bus nila and i am sure na hindi naman sakto yun aalis.Jiro is studying at a international school.. People might ask bakit nasa International School sya samantalang ako, sa public High school lang. I had my choice, at choice naming apat nila Shin, Kidd at Joon na doon na lang mag aral.. for personal reasons and a hundred more.We are filthy rich. We do what we want.. and we don't like getting associated with people our level in the society but, not on our level when it comes to
Palabas na ng elevator si Ferlin ng mapatigil sya saglit ng makita nya kami ni Joon.The air around seemed suspended. Parang na freeze. Umiikot yung paningin ko, hiyang hiya ako ng mga oras na iyon. Bigla pa ako'ng nawala sa sarili nung makita ko si Ferlin.Before I even knew it, nakalapit na si Ferlin kay Joon. She hugged him. Then she noticed the blood on his face, but i'm too occupied to listen or to understand them.Tapos dumating na sila Oppa, Min Jae at Kidd."Aura! Are you okay?" Agad na lumapit sa akin si Oppa. He looked through my wrist. May bakat ng daliri ni Cyde doon. "Damn. May pasa ka na." Umiiling na sabi pa ni Oppa.Dahan dahan ko'ng hinila yung kamay ko mula sa pagkaka hawak nya."Let's go." Liningon namin si Joon. Kapwa na pala sila nasa loob ng elevator ni Ferlin.Sumunod kami sa loob tapos sinara na nila yung pinto.Walang imikan. Diretso ang pagbaba namin, walang ibang sumakay which made me felt relieved. P