CHAPTER 20

Naging napakabilis ng pangyayari sa buhay ni Pris. Naniniwala sya na ito na ang oras para sa kanya, sabi nga nila 'in God's perfect time '. Baka ito na yon, nahihiya nyang inabot ang kanyang mga gamit sa driver na pinadala ng kanyang amo.

"Besh ah, tawagan mo ako everyday ah. Nako, talaga wag ka nang magpapakita sa akin pag pumalya ka. Sinasabi ko sayong babae ka.", pabirong banta ni Belle pero hindi naman nya maitago ang lungkot sa mga mata.

"Oo naman, wala naman akong makakausap don sa titirahan ko. Mag isa lang ako.",

"Teka, saan ba yun? Apartment ba o bed space?", malakas ang boses nyang tanong.

"Actually, hindi ko talaga alam. Pero kahit saan pa yan, ang importante..", nagkatinginan silang magkaibigan

"Libre!!!", sabay nilang sigaw. Malungkot man ay maayos silang naghiwalay ni Belle. Dahil madami dami ang gamit nya, nagsabi ang driver na Iwan na lamang daw nya ang iba. Nung una ay parang ayaw nya, pero nahiya nadin sya kasi napakagara ng sasakyan na gamit nila sa mga oras na ito