Chapter 70

“What’s the matter at narito ang kambal ng Tejada’ng nagpaiyak at nanakit sa anak ko?” hindi ko mahimigan ang tuwa sa boses ni Fernandez.

Yumuko ako sa harapan niya.

“Patawarin niyo ‘ko sa ginawa ng pamilya ko kay Demi,” paghingi ko ng despensa sa kaniya. “But I am here para ipaalam ko sa inyo na hihingin ko ang kamay ng anak niyo.”

Nabigla at nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Alam ko anong ginawa ko. Hindi basta basta itong tao sa harapan ko. Iisa kami ng mundong ginagalawan. Isang utos lang niya, kaya niyang pahirapan ang buhay ko.

“I’ve known her no’ng bata pa ako. I always kidnapped her and sneaked in your house just to visit her. When we thought we’ve lost her, I lost a sister, a friend, and a companion that time.”

I stopped at tinitigan sa mata si Fernandez na salubong ang kilay at galit na galit.

“I didn’t believe in destiny but it brought me to her. I saw her again when she was still a student. And we met again nang maging secretary na siya ni Kei.”

“Are you saying na