Anhiro Point of ViewNatapos na kaming magsimba, hawak namin ang magkabilang kamay ni batang maliit dahil baka mawala daw siya sabi ng napaka caring niyang ina dahil nga maram daw tao dito at nang makalabas na kami sa simbahan. Pnagtitinginan at pinag-uusapan kami ng mga tao."Maganda 'yung babae, gwapo ang lalaki. Bakit hindi nila kamukha ang bata?""Perfect family sila.""Bakit mukhang mga teenager palang sila? Ang aga naman nilang gumawa.""Magulang na agad sila?""Grabe na talaga ang panahon ngayon, kebabata pa. May anak na agad.""Naku! Tama ka diyan mare. Alam mo ba 'yung pamangkin ko, 14 years old palang may asawa na.""Perfect Match." What kind of people are them? Galing lang sila ng simbahan. Ang mga bibig nila mga walang patutunguhan pero kahit na may negative na reactions sila samin. Hindi ko mapigilang mapangiti sa tuwing nakikita ko ang batang hawak namin.Galit ako sa kanya kanina dahil akala ko sisirain niya ang date namin pero ang bata pala na'to ang kokompleto saming
Mesaiyah's Point of ViewAng ganda ng pakikitungo ko sa kanya tapos sinisigawan niya lang ako. Nakakainis. Tapos sa northpole kami pupunta! Argh! Eh malayo 'yun eh. Kaya ba naming puntahan ang lugar na yun as in ngayon na! Argh!"Jayson, ang mommy mo. Nagagalit sakin. Pagalitan mo siya." Sabi niya. Ako pa ngayon? Eh siya nga!"A-ah? Ha?" hindi ko siya tinitigilan ng masasamang tingin at grabe pang magsumbong sa bata. Karirin ba naman ang pagiging ama! F na F as in FEEL na FEEL."Mommy? Inaaway mo si daddy?""Inaaway? Ako ang inaaway niyang saksakan na yabang na 'yan. Tingnan mo oh! Tinitingnan ako ng masama.""Ikaw naman pala daddy ang nagpapangaway eh.""Hindi ako. Ang mommy mo ang nagpapangaway." sagot niya. Aish! Hindi talaga ito magpapatalo."SAAN BA TALAGA TAYO PUPUNTA?" napasigaw na tuloy ako ng wala sa oras dahil sa inis. Kanina pa ako naiinis sa kanya. Ewan! Basta! Naiinis ako sa kanya. Hindi mo ba alam kung nagmamagandang loob siya sakin o sadyang inaasar niya lang ako. Nakak
Mesaiyah's Point of ViewI'm walking fast through the hallway of school, everyone are busy for the incoming recognition and commencement day next week.I took a heavy deep sigh. Mahirap iwanan ang school kung saan marami kang memories na nabuo. Naupo muna ako sa isang bench na nagkalat dito sa school at nangalumbaba.Napatingin ako sa lalaki na nagdaan, si stranger pala. Hindi man lang ako pinansin. Pakialam ko nga ba kung hindi niya ako pansinin? Napatingin ako sa circular tree. Si stranger na naman? Tiningnan ko lahat ng tao na nakapaligid sakin. Ipinikit ko ang aking mata at ginulo-gulo ang sarili.WAAAH! Hindi 'to pwede! Bakit lahat ng taong nakikita ko ay puro mukha niya! WAAAH! I can see his face anywhere! Nababaliw na ata ako! Hallucinating is dangerous but thinking him like crazy is more dangerous."Oy. Anyare sayo? Bakit ganyan mukha mo?" buti nalang dumating si Maysel para iligtas ako sa daydreaming na'to."Baliw na ba ako?""Hah?!""Nakikita ko ang mukha niya sa lahat ng tao
Prince Anhiro Point of ViewLumabas ako ng kwarto para hanapin si seyah na ngayon ay wala pa at nagulat nalang ako ng makita ko siya na hinang-hina at mukhang babagsak na."Seyah! Hey! Anong nangyayari sa'yo?" tanong ko habang pababa ng hagdan."Anhiro." WHAT? She's calling my name! She's calling my name! She calls my name for the very first time! YEEEES! Nagtatakbo ako papalapit sa kanya at bago pa man siya mawalan ng malay ay nasambot ko na siya. Gusto kong magtatalon sa tuwa pero hindi pa ito ang tamang oras para magsaya. Binuhat ko na siya at dinala sa kwarto. Bakit ba ito nagpaulan? Basang-basa siya tapos ang init pa ng katawan. Hinipo ko ang kanyang noo at leeg."Mataas ang lagnat niya! Inaapoy siya sa init!"Sht! Saan ba ako pupunta? Hindi ko alam kung saan ako pupunta! Saan ba ako pupunta? Dmn! You're stupid Anhiro! Stupid! Concentrate. Una mong gagawin ay tawagin si manang.Tama. Kanina ko pa 'yan iniisip di ko lang talaga alam ang gagawin dahil natataranta ako! Fck! Anong kla
Anthea's point of view*Cellphone Ringing*Kinuha ko ang cellphone ko na nakapatong sa faded brown bedside table sa kwarto ng bahay ni Denstah. Unknown number appear on the screen of my phone. I'm curious and thinks who the hell is this na tumatawag sa kalagitnaan ng pagtulog ko kasama si Denstah. Ang aga-aga, nambibwisit agad. Irita ko itong sinagot."What?""Hi! Anthea.""Who are you huh?! Istorbo ka..alam mo 'yun? Kung wala kang magawa sa buhay..pakamatay kana lang—"Natigilan ako sa pagsasalita dahil paano niya nalaman ang pangalan ko. Napaupo ako sa kama."Ha-ha-ha! Ang bilis mo naman makalimot. Ako ang sister-in-law mo in the future.""What?!""It's me. The btch. Hanggang ngayon talaga TANGA ka pa rin." may pang aasar ang boses niya kaya lalo akong naiirita na kung pwede lang kunin ang katana at patayin siya sa loob ng cellphone, nagawa ko na but like what she just said tanga lang ang mapipikon sa kanya."Mas Tanga ka! Hindi mo ba alam kapag nakita pa kita. Papatayin na talaga k
Mesaiyah's point of viewHindi nalang ako tumuloy sa classroom. Nakakatamad. Nakakawalang gana. Nakakainis. Nakakayamot. Nakakabadtrip. Halo-halo ang nararamdaman ko pagkatapos ko silang makita na magkasama.Ang unfair. Bakit kung kelan nahuhulog na ako kay stranger, dun pa siya lumalayo. Aish! Hindi ko alam kung naiinis ba ako o nagseselos dahil hindi man lang niya ako binati o tinawag man lang, kundi tiningnan lang ako. Alam naman niya na kagagaling ko lang sa sakit. Hindi man lang niya ako kinamusta o kaya tinanong kung bakit ako pumasok?"Bakit ba ako nagrereklamo samantalang hindi naman siya nagrereklamo sa tuwing nirereject ko siya sadyang napakatanga ko lang. Matagal na siyang nasa tabi ko pero ngayon ko lang narealize na gusto ko pala siya." Nagsisisi na ako kung bakit ngayon ko lang narealize na gusto ko siya at higit na pinagsisisihan ko ay ang pagbalewala ko sa mga effort ni stranger kaya wala akong karapatan na magreklamo kase kasalanan ko naman.Narealize ko lang na nasa
Princess Anthea's Point of View"Narealize mo din na ako ang mahal mo." kosuri said as she break my interior flashback. I don't want to accept the fact na mas pinili ng kapatid ko ang taong minsan na siyang sinaktan kesa sa mahal niya. It's hard to accept the fact na mahal niya ang taong nanakit sa kanya. Ngayon ko lang nakita ang kahinaan ng kapatid ko. Mas mahina pa siya sa inaasahan ko. Sabi niya mahal niya si Mesaiyah tapos hindi si Mesaiyah ang pinili niya. Tapos sasabihin niya sakin na mahal niya si Kosuri? Niloloko niya ba ako?Pero minsa, mahirap sundin ang sinasabi ng puso kaya wala na akong nagawa kundi intindihin siya. Sa kanya itong desisyon at hindi ko na mapipigilan pa. He's totally a Jerk! He do loves Mesaiyah but he chose Kosuri, duwag. Napakaduwag, sabi niya ipaglalaban niya si Mesaiyah pero hindi, kinain niya lang ang kanyang sinabi. Hindi man lang niya naalala ang mga sinabi niya sakin.Ibinagsak ko ang patalim na hawak ko at lumabas na ng runaway house, kasunod ko
Mesaiyah Point of ViewNagising ako na nakahiga sa couch habang may tabon na kumot. Urgh! Nakatulog pala ako.Sht! O________O! Napapikit nalang ako bigla dahil nasa gilid ko pala sistranger. Papalapit ang mukha niya sakin at hahalikan ako. Jusko po! Bata pa po ako! Huhuhuhu! Napakapit nalang ako ng mahigpit sa kumot at hinintay na dumampi ang labi niya at laking pasasalamat ko na sa noo niya ako hinalikan. Salamat naman! Nakahinga din ng maluwag sa wakas. Tumayo na siya at pumunta sa may malaki niyang bubog na bintana at binuksan ang kurtina.Umaga na pala? Ang liwanag na nagmumula sa labas ay nasisilawan ang aking mukha, samantalang dati ako ang gumagawa niyan sa kanya.Ano bang meron at may dala siyang bag? Umupo ako sa couch at sinuklay ang buhok ng aking kamay. Tatanungin ko na sana siya ng saktong lumabas na siya ng kwarto.Lumapit ako papuntang bintana at nakita ko ang mga nakaparadang itim na kotse kasama ang mga lalaking nakaitim ng suot, tauhan siguro ito nila stranger. Nakita