Mia was catching her breath when her and Jacob's lips parted."I've wanted to do that for a long time," anang binata.Mia did not know what to feel. Matagal niya na ring inasam na mahalikan ni Jacob. Ngunit ngayon na nangyari na ito, nakakadama siya ng pagdadalawang-isip. "I'm sorry," aniya. Yumuko siya. "I... I couldn't do this. It's just too fast."Jacob sighed. "Give me a chance, please. You like me. It's a good start," aniya."It's not enough. Ayaw kong gawin kang rebound. You don't deserve that. Please understand, Jacob. Don't make this hard for me."Tumango si Jacob. "I respect your decision," aniya. "Ayaw kitang pilitin. Mas mahalaga sa akin ang nararamdaman mo." Pinilit niyang ngumiti. "Eat, please. I worry about you. At least eat."Mia nodded. "Thank you, Jacob," aniya. Bagsak ang mga balikat na lumabas ng kwarto ang binata. Napabuntong-hininga siya nang mawala na ito sa kaniyang paningin. Nasapo niya ang kaniyang ulo. "Ano'ng ginawa mo, Mia? After you told him you like him,
"I'm sorry, dude," wika ni Bram nang biglang mapatawag sa kaniya si Jacob. "Amelia Alcantara Ferrer is all over the news. And I was surprised that she was big. Anak pala siya ng nag-iisang Vincent Ferrer. D@mn, dude! You should have seen my face when I found out who she was. Hinahanap siya ng pamilya niya. And his father went to my bar. Alam mo namang hindi ako marunong magsinungaling. I told him I saw her here. But I did not tell him she left with you. He asked me about the security cameras in my bar. Mabuti na lang at saktong nang araw na iyon ay under repair ang mga iyon. Or else I'd be fvcked." He paused. "No. You'll be fvcked.""Kung gano'n paano natunton ni Oliver si Mia rito? Paano niya nalaman na nasa Zambales si Mia?""That, I don't know Jacob. Basta ang alam ko, hindi kita nilaglag," tugon ni Bram. "Pero sa yaman ng pamilya ni Mia, they have all the resources to find her."Jacob nodded. "I'm sorry, Bram. I'm just worried about Mia," aniya."Sabihin mo nga sa akin, Jacob. Ano
Tahimik ang buong kwarto nang biglang may kumatok sa pintuan. Dali-daling tumayo si Mia upang buksan iyon. "Isabel..." halos pabulong niyang wika."O, nandito ka pa pala!" wika ni Isabel."Ano ang ibig mong sabihin na nandito pa pala ako?" tugon ni Mia. Naningkit ang mga mata niya. "Sandali. Ikaw ba ang nagturo kay Oliver kung nasaan ako?""Oo, bakit?" Tumaas ang kilay ni Isabel. "Dapat magpasalamat ka sa akin. Gusto ko lang tulungan ka na makabalik sa inyo," aniya."Sino ang nagsabi sa iyo na gusto kong bumalik sa amin? At higit sa lahat, sino ang nagsabi sa iyo na kailangan ko ng tulong mo?""Nangyari na ang nangyari. Wala nang silbi pa kung magagalit ka sa akin.""Atat na atat ka yatang mawala ako," wika pa ni Mia. Napabuntong-hininga siya.Lumapit sa kanila si Jacob. "Ikaw pala ang nagsabi kay Oliver kung nasaan si Mia. Bakit mo ginawa iyon?" aniya.Napalunok si Isabel. "Sir Jacob, gusto ko lang naman makatulong," tugon niya."Sino'ng maniniwala sa iyo?" Umigting ang kaniyang panga
"I'm sorry, Isabel. I was just stressed. A lot of things are going through my mind, especially with Lola's condition. I don't know what to do. Hindi kita dapat pinagbuntunan. I could've said everything that I told you in a better and calmer way.""Mabuti nga ho sinabi ninyo sa akin iyon sa gano'ng paraan. Sa ginawa ninyo, parang nauntog ang ulo ko. Para akong natauhan," tugon ni Isabel. "Paano n'yo nga naman magugustuhan ang kagaya ko? Eh ang layu-layo ko kay Mia.""Walang kinalaman si Mia rito. Kahit wala si Mia, gano'n pa rin ang maramdaman ko."Napayuko si Isabel. "Okay na, Sir. Tanggap ko na ho. Pasensya na lang ho ulit sa nagawa ko. Maling-mali ho na nakialam ako. Kulang pa nga ang galit ninyo sa ginawa ko kay Mia. Hindi ko dapat pinanghimasukan ang buhay niya." Tumango si Jacob. "Kung hindi nga lang sa ibinigay n'yong tulong sa akin, ayaw ko na sanang magpatuloy pa sa pagtatrabaho sa inyo," wika pa ni Isabel. "Parang ang sikip-sikip na ho ng mundo para sa akin. Mahihirapan na ho
Natapos din ang tatlong araw nilang beach vacation at nakauwi na sila sa malaking bahay. Hindi pa nasasabi nila Jacob at Mia ang kanilang relasyon. Gusto nilang surpresahin ang matanda. Kaya naman nag-set ng dinner si Mia. She cooked special dishes na pagsadaluhan nila."Ano'ng mayro'n?" tanong ni Anita habang kumakain sila. Nagkatinginan si Jacob at Mia habang nakangiti. Kinuha ni Jacob ang kamay ng dalaga. Nanlaki ang mga mata ni Anita at napanganga siya. "Sinagot mo na ang apo ko?" tanong niya kay Mia."Opo, Lola," maikling tugon ni Mia. Natutop ni Anita ang kaniyang dibdib. "Maraming salamat naman kung gano'n. Hay! Napakasaya ko para sa inyo. Mia, hinding-hindi ka magsisisi sa aking apo. Alam kong mamahalin, aalagaan, at poprotektahan ka niya.""Naniniwala ho ako sa inyo, Lola. Mamahalin ko rin po si Jacob at aalagaan." Tumingin siya kay Jacob. Hinagkan nito ang kaniyang kamay."Oh, bigyan na ninyo ako kaagad ng apo," biglang wika ni Anita.Natawa ang magkasintahan. "Lola naman!"
Pagmulat ng mga mata ni Mia, nakangiting mukha ni Jacob ang bumungad sa kaniya. "Good morning, my love," malambing na wika ni Jacob. He planted a kiss on her lips. Ngumiti siya. "Good morning," tugon niya."How was your sleep?" Napatingin si Mia sa orasan. Nanlaki ang mga mata niya nang makitang alas nwebe na ng umaga. "Oh, my God! I overslept," aniya. Nagmamadaling bumangon siya."It's okay. Wala naman tayong gagawin ngayong araw.""Si Lola Anita?""She's okay. Napainom ko na siya ng gamot."Napangiti si Mia. She freed a deep sigh. "Hindi ko na maalala kung kailan ang huling beses na maganda ang gising ko," aniya. Jacob sat beside her and kissed her forehead. "Don't worry. From then on, you will always have good mornings," anang binata. "But that means that you will always have tired nights." Pilyo itong ngumiti. Nahampas ni Mia ang kaniyang dibdib."May balak ka yatang mamihasa," aniya."Only if you'll allow me," tugon ni Jacob.Mia felt weak when Jacob kissed her again. And they
"It's been more than a month, Vincent. Give up already!" mariing wika ni Diana sa asawa. "Hindi mo siya mahahanap dahil hindi siya nagpapahanap. Hayaan mo na siya."Napahinga nang marahas si Vincent. "She's my daughter for fvck's sake!" aniya. "How could you tell me to just give up?""Can't you see? Sa kakahanap mo sa bastarda mong iyon, nakakalimutan mo nang may isa ka pang anak. At nakakalimutan mo na rin na may asawa ka."Matalim na napatingin si Vincent sa ginang. "Bastarda?" aniya. "Ilang ulit ko na bang sinabi na ayaw ko nang marinig pang tinatawag mong bastarda si Mia?""Hanggang ngayon ba hindi mo pa rin kayang aminin sa sarili mo na kaya mo lang siya kinilalang anak dahil nagagamit mo siya?" tugon ni Diana. Vincent walked close to her. Mabibigat ang mga hakbang nito. Sa pandinig niya ay dumadagundong ang bawat hakbang nito patungo sa kaniya kaya napaatras siya. Nanlaki ang mga mata niya nang bigla na lamang dakmahin ni Vincent ang kaniyang leeg. Kaagad siyang nahirapang humin
"I'm impressed," wika ni Mia habang inaalalayan siya ni Jacob sa pag-upo. "Kanina mo lang ako niyayang mag-date, pero mukhang prepared na prepared ka." Jacob took her to a fancy restaurant. It was a candlelit dinner. Pagkatapos niyang makaupo ay iniabot sa kaniya ng nobyo ang isang malaking bouquet ng pulang rosas."Because you deserve nothing but the best," tugon ni Jacob. Umupo na rin ito. Hindi nagtagal ay inihain na sa kanila ng waiters ang kanilang dinner. Habang kumakain ay biglang natigilan si Mia. Her shoulders dropped. She freed a deep sigh."What's wrong?" nag-aalalang tanong ni Jacob sa kaniya."Do you really have to go?" tanong niya. Her eyes were filled with worry.Napabuntong-hininga si Jacob. "Napag-usapan na natin 'to kanina, 'di ba?" malambing niyang tugon.Napayuko si Mia. "I know. It's just that I have a bad feeling about it. Pakiramdam ko, hindi ka na babalik sa akin." Nangilid ang kaniyang mga luha."What made you think that?" He's worried about her, but he can't