ISLA’S POV
“Hoy, babae! Gawin mo na iyang plates mo! Bakit ka na naman kasi nakayuko dyan?!” sita sa akin ni Sasa sabay yugyog sa balikat ko. Tsk. Tamad na tamad ako! Eh paano kasi, maya’t-maya ang tawag ni Mr. Martin sa akin! Hindi ko alam pero parang alam niya kung kailan ang mga vacants ko. Kaya minsan dinadala ko doon mga gawain ko at nagra-rush kapag after naming mag-ano… basta iyon! Tsk! Wala rin naman siyang pakialam kapag gumagawa ako as long as natutugunan ko iyong kailangan niya.
“Ano ba? Tigilan mo iyan, Sa. Inaantok ako,” bangag kong sita rin sa kaniya pabalik. Patuloy niya akong ginulo kaya padabog akong nag-angat ng ulo. Tinulak niya iyong nook o.
“Deadline na iyan bukas, gag*! Kailangan mong humabol para makasabay ka sa aming mag-OJT.” Oo nga pala, malapit na ang OJT namin. Laking pasasalamat ko na rin talaga sa kapati
ISLA’S POV Dahil hindi ako makapag-focus sa binabasa ko ay nilabas ko na lang iyong plates ko. Winawala ko sa isip ko na may girlfriend siya, na kabit ako. Nanginginig ang mga kamay ko habang kinukulay ko iyong walls ng bahay na ginagawa ko. kaya kong magbenta ng katawan pero… ang maging kabit? Wala iyon sa bokabularyo ko. Pero wala akong karapatan na sirain iyong deal naming, dahil ang nakalagay doon ay iyong nagbabayad lang ang may karapatang magpahinto nito. Kung may girlfriend siya, bakit pa ako nandito? Ah. Baka hindi pa handa iyong girlfriend niya kaya siya naghanap sa ibang babae? G*go pala siya eh! T*ng*na, Isla! Dapat kasi tinanong mo muna kung may sabit. Napahigpit ang hawak ko sa highlighter nang marinig ko siyang magsalita, galing sa kusina. “You’re here…” Napapikit muna ako at ikinalma ang sarili bago
ISLA’S POV Halos isang linggo na ang lumipas simula noong huling message niya sa akin. Buti naman dahil natapos ko na iyong mga na-missed kong quizzes, exams and plates. Makakasabay na ako sa kanila sa OJT. Nandito ako ngayon sa school, nagtitipa ako ng message kay Adam. Lagi pa rin akong nagme-message sa kaniya kahit wala akong natatanggap na reply. Mas lalo nga bumibigat ang loob ko kasi nasi-seen niya naman. Pero ‘di ba, at least alam kong maayos siya. Hindi niya man lang ako kamustahin! Hmp! Pero kapag kinausap niya na ako hindi ko rin alam sasabihin ko. Sinabi ko na hindi na ako tumuloy sa club pero hindi pa rin niya ako kinakausap. Hindi ko na alam. Hanggang kailan niya ba ako matitiis na hindi kausapin? Hanggang kailan kami ganito sa isa’t-isa? Napabuntong hininga ako habang naglalakad kami ni Sasa sa hallway. Nandito kami ngayon
ISLA’S POVNandito pa rin ako sa apartment ni Sasa, nanonood ako ng Korean drama sa laptop niya at siya naman ay nagtitipa sa kaniyang cellphone. Baka ka-text niya iyong lalaki niya.Gusto ko lang muna ng walang iniisip kahit ilang oras lang.Hindi na rin naman ulit tumawag si Mr. Martin. Bakit parang disappointed ka? Ha? Bakit naman ako madi-disappoint?! Mabuti nga iyon dahil hindi ko pa alam ang sasabihin ko. Tsk.Hindi ko na alam kung anong iniisip niya, saka ko na lang din iisipin… nahihiya pa ako. Wala pa akong mukhang maihaharap sa kaniya.“Isla Faiman Davina!” Nagulat ako nang bigla akong tawagin ng pasigaw ni Sasa. Tinignan niya ako ng masama at parang kakainin na niya ako ng buhay. Ano na naman ba nagawa ko?“Waeyo?” Natawa ako sa isip ko sa sagot ko
THIRD PERSON’S POVSumigaw sa inis si Amiah sa loob ng kaniyang kotse. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela ng kaniyang kotse.“You will regret what you did to me, Tobias,” saad niya sa sarili habang nakatingin na sa salamin ng kotse niya. Ngumisi siya at bigla na lang tumawa sa sarili. “I am the great Amiah Martin! Wala kong bagay na hindi nakukuha.”Inayos niya ang nagulong buhok at inilabas ang kaniyang mamahaling lipstick, tumingin ulit siya sa salamin at nag-apply ng lipstick na hindi naman nabawasan ng pula.Tumunog ang kaniyang cellphone, napangiti siya ng malawak sa natanggap na message galing sa taong inutusan niya. Kinuha niya ang susi ng kotse sa loob ng kaniyang bag. Pinaandar ang sasakyan at dumiretso sa address na binigay sa kaniya.“Kuya, isa pa pong stick ng fishball at kikia
THIRD PERSON’S POV“May nakaupo na ba dito?” Nagulat at sabay na nag-angat ng ulo sina Isla at Sasa sa taong nagsalita at nakatayo sa gilid ng lamesa kung saan sila kumakain ng lunch. Kakatapos lang ng klase nila sa umaga. Dumiretso sila agad sa canteen dahil hindi raw na naman kumain ng umagahan si Sasa.Dahil mag-isa niya lang naman sa apartment niya ay tinatamad na siyang magluto at kumain kaya iniaabot niya sa pagpasok ng school at lunch para may kasabay siya.Napaubo si Sasa sa gulat at sinuntok-suntok ang d*bdib habang pinandidilatan niya ng mata ang kaibigang si Isla, na ngayon ay puno na rin ng pagtataka ang buong mukha. Hindi siya makapaniwala na nilapitan ulit siya ni Gabreel, akala niya kasi ay nakalimutan na siya nito.“H-ha?” naguguluhang tanong ni Isla kay Gabreel.“Can I sit here… with you
17THIRD PERSON’S POV“Hmm, musta ka na? Tagal nating hindi nagkita ah.” Isla laughed awkwardly. Matagal na silang magkaibigan pero ngayon niya lang naramdaman ang matinding awkward sa pagitan nila. Parang may nag-iba at nagbago. Hindi niya mapangalanan kung ano.“Hindi nga pala ako natuloy sa club.” Walang emosyon ang mga mata ni Adam habang nakatingin sa mga mata ni Isla. Mas lalong bumibigat ang d*bdib ni Isla dahil hindi man lang magsalita ang kaibigan niya. Na parang hindi sila matagal na nagkausap at nagkita, na parang ayos lang sa kaniya iyon.“Hindi pa nagigising sina Mama at Papa pero sabi ng doctor ay maayos ang lagay nila pareho. Malapit na rin pala iyong OJT namin, lapit na ako grumaduate!” masayang dagdag niya. Muli ay ganoon pa rin ang reaksiyon ng mukha ng kaibigan, tila hindi ito natutuwa.Dahan-dahang lumaylay ang bali
THIRD PERSON’S POVNagtaka ng husto si Isla kung bakit nandito si Gabreel. At kung ano ang ginagawa niya sa harap ng kwarto ng mga magulang niya.“A-anong ginagawa mo dito?” tanong ni Isla, lumapit na siya sa may pinto kung saan nakatayo si Gabreel. Ang kaninang gulat ay napalitan ng isang matamis na ngiti na ikinakunot lalo ni Adam.“Good morning, Isla. May binisita lang akong kamag-anak tapos napadaan ako dito,” wika niya. Naguguluhan man ay tumango na lang si Isla bilang sagot. “Nabanggit mo kasi dati kung anong room ng mga magulang mo,” dagdag pa niya.Napakamot sa batok si Isla sa sinabi nito dahil hindi niya maalala na nasabi niya pala.“A-ah, gano’n ba? Oo nga, nasabi ko nga pala dati.” Ngumiti siya ng pilit, nahihiya dahil baka sabihin nito na ayaw niyang nandito siya.&nb
THIRD PERSON’S POV“Just make sure na may mapapala tayo dito, ha!”“Yes, ma’am,” hindi lumilingong sagot ng lalaking inutusan niya na kumalap ng impormasyon tungkol sa stalker ng babaeng kinaiinisan niya, ang babaeng kaagaw niya sa puso ni Tobias. Hindi niya maintindihan kung bakit gano’n kabaliw sa kaniya si Tobias, mukha namang madungis ang babaeng iyon.Hindi niya alam kung kailan at paano siya nagkagusto sa kinilalang pinsan, nagising na lang siya isang araw na mahal niya na ito at gusto niya sa kaniya lang ang lahat ng atensiyon nito. Kaya noong nag-celebrate siya sa boracay at hindi nakapunta si Tobias ay pinasundan niya ito at inalam kung ano o sino ang pinagkakaabalahan nito sa mga nakaraang linggo. Dati kasi ay hindi naman ito tumatanggi sa kaniya.