Share

Chapter 25

My Girl

Austin tried hard to console me. Kahit pa okay naman talaga ang pakiramdam ko. Tumigil kami sa park malapit sa subdivision namin at doon nagpalipas ng oras. Ayaw niya kasing umuwi ako nang hindi niya nalalaman kung ano'ng nangyari sa'kin. He just kept on asking me what's wrong and that made me tear up even more. Kapag kasi tinatanong ako kung okay lang ba ako, mas lalo lang akong naiiyak.

In the end, I got to convince him that I'm just really grateful and I'm not hurt physically or in any way. Ang tagal bago siya naniwala.

Kinabukasan ay maaga kaming bumiyahe papuntang Subic. Medyo inaantok pa ako kasi ang tagal kong nakatulog kagabi. Tumawag kasi si Agatha tapos kung anu-ano na naman ang pinag-usapan namin na di ko na namalayan ang oras.

Nasa hiwalay kaming sasakyan nin

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status