WITNESS

RAIDEN

Hinehele ko si Junior nang marinig ko ang tatlong katok mula sa pintuan.

Pagbukas ko ay bumungad sa akin ang babaeng mayroong bitbit na dalawang unan at comforter.

"Ano'ng ginagawa mo dito, JZ?" seryosong tanong ko sa babae.

Napagsabihan ko na siya na bawal siya dito, dahil kuwarto namin ito ng asawa ko.

Galit na galit siya noon, pero wala din siyang nagawa kundi lumabas, dahil kakaladkarin ko talaga siya palabas. Maganda na din iyong alam niya na hindi ako nagbibiro.

"Nami-miss ko na si Junior," sagot naman niya na alam kong walang katotohanan.

Kung si Rosario ang magsabi ng ganitong bagay, maniniwala pa ako. Kahit hindi niya alam na anak niya si Junior, ramdam ko na wala siyang hinanakit sa bata. At kaya niyang palakihin ito na parang sariling anak kung sinabi ko lang sana noon sa kaniya.

Wala pa din akong balita sa kaniya, kaya gulong-gulo na ang utak ko. Kaya para ma-distract ako, ako na lang ang nag-aalaga sa anak namin.

Tintanong ni Mommy kung bakit halos ayaw ko