Kabanata 34
Blame
Wala sa sarili akong umuwi sa bahay. Lumilipad ang utak at tanging naaalala na lang ay ang mga sinabi sa ’kin ni Tita Liza kanina lamang. I’m drowning listening to that and staring at her in a situation like that earlier. Bigla akong napaisip kung ano pa ang nararamdaman ni Dad towards her—if he’s still inlove with her at nananatili lang sa tabi ni Mom noon dahil gusto niya ng buong pamilya. He wants that for us.
She even told me how much she was sorry for Dad’s loss. Lalong gumulo ang mga nasa isip ko sa ideyang iyon. Bakit siya nagso-sorry kung pakana niya itong lahat? Benjamin did all of these at siya ang nasa likod nito. Bakit siya huming
Kabanata35FixNagkasakit ako. Limang araw akong nakahiga lang sa kuwartong para sa ’kin sa pad ni Lynne. Ni hindi pa ako umuuwi, but Kuya is visiting me everyday, even Calix. Halos doon na nga rin siya tumira para lang alagaan ako dahil may pasok si Lynne. Ayoko namang tanungin siya kung bakit dahil alam ko naman na ang sagot. But, thanks to him, tho. Marami na akong utang sa taong ‘yon at hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat sa kaniya.“How are you?” tanong niya sa ’kin nang makapasok siya sa kuwarto ko, bago sinalat ang noo at leeg ko. “Still sick,” dagdag pa niya kaya nangiwi ako.“Sinat na lang,” I said to him at umupo na. “You can go. Pauwi na rin naman si Lynne,” dagdag ko pa nang mailapag niya ang food tray sa side table. May gata
Kabanata36Apology“Bakit kasi pinasama mo pa? Sana hindi mo na lang pinilit na sumama roon!”Sa pangatlong pagkakataon ay umikot na naman ang mga mata ko dahil sa narinig ko mula kay Calix. Kagabi pa nangyari iyon pero heto’t paulit-ulit pa rin siya sa panenermon kay Lynne, na hindi naman siya pinapansin dahil naiirita na rin.“Will you stop? Kagabi pa ‘yon. Bakit parang ikaw pa ang apektadong-apektado, e hindi naman ikaw ‘yong sinaktan no’ng tao?” I heard Lynne said kaya natuon ang tingin ko sa kanilang dalawa.I saw Calix clenched his jaw. “Bakit kasi hindi mo sinabing nandoon ang gagong ‘yon?” muling sigaw niya kay Lynne.“Because I want her to get hurt again nang sa gano’n ay mamanhid na siya at
Kabanata37HoldNapasinghap ako nang maamoy ko ang pamilyar na amoy na iyon. I slowly opened my eyes at tumambad kaagad sa ’kin ang nag-iisang ilaw na nanggagaling sa lamp na nasa side table sa ulunan ko. Inilibot ko ang paningin ko. This room seems so familiar to me. Kanino nga ba ito?I suddenly realized where I am right now when I saw a guitar beside the cabinet, malapit sa pintuan patungo sa terrace. I’m in Kiel’s room. What am I doing here?Mayâ-mayâ pa, dahan-dahang bumukas ang pintuan kaya napalingon kaagad ako roon. There, I saw Kiel, may hawak siyang food tray at may laman iyong soup at isang baso ng gatas. I smiled but only a half smile dahil bigla akong nakaramdam ng kirot sa puson ko, ngunit hindi ko iyon pinahalata sa kaniya.Dire-diretso siyang tumun
Kabanata 38AngerIt was three in the morning when I decided to go home. Nagpasundo ako kay Lynne, mabuti na lang ay gising pa siya nang tawagan ko siya. Kiel is still sleeping nang iwan ko siya kaya mas madali para sa ’kin ang umalis. Pagkarating namin ni Lynne sa pad ay magkatabi kaming natulog sa kuwarto niya. Isang oras ko pang hinayaan ang sarili kong umiyak sa kaniya hanggang sa makatulugan ko ito.Kinabukasan, I decided to go to the law firm to extend my leave dahil hindi ko pa talaga kayang pumasok. Mabuti ay pumayag si Lex dahil kung hindi ay mapipilitan akong um-absent na lang. Palabas na ako ng office niya nang makasalubong ko si Calix. Nagulat pa siya nang makita niya ako, samantalang ako ay nagulat dahil may pasa siya sa kanang mata at putok ang labi niya.“What are you doing here?”“What happene
Kabanata39AgonyIt was still all in my mind. It was all in my head and I couldn’t get off it. Kahit anong pilit kong gustuhing kalimutan ang mga katotohanang nalaman ko for the past few weeks and months ay hindi sila maalis sa utak, lalo na ang bagay na iyon na bago ko lang nalaman. And now that I’m here in this room again, lalo akong nakaramdam ng takot tungkol sa kondisyong mayroon ako na hanggang ngayon ay hinihintay ko pa ring sabihin nila sa akin.Kuya Roy was sitting beside my bed while Mom is still talking to that Doctor, kanina pa sila roon nag-uusap at hanggang ngayon yata ay wala pang balak sabihin sa ’kin ang dapat kong malaman. Am I dying?Nanghihina kong hinila ang laylayan ng manggas ni Kuya kaya agad siyang bumaling sa ’kin.“What is it? May masaki
Kabanata 40ArrestFlashback"So, it's true. It was all Kiel's plan? I can't believe this," agad na sinabi ni Lex nang makaupo siya sa swivel chair niya at bahagyang hinilot pa ang ulo nito."How can that bastard do that!" he hissed at paulit-ulit na nagpakawala ng mura.Hindi na lang ako nagsalita. They are close friend kaya siguro ganito ang reaksyon niya ngayon. Maybe, Kiel isn't really Kiel anymore. Malaki na nga talaga ang nagbago sa kaniya. Lahat ng kakilala niya noon ay hindi na siya kilala ngayon. I know his reason why but still, that wasn't enough. Never.
Kabanata41NeedThe past few days up to now was so hard for me. The smell of perfumes and the all the food I am eating always making me puke. Everything can fucking irritates me! Oras-oras din akong umiiyak dahil may isang tao akong gustong-gusto kong makita, pero hindi puwede. Hindi ko naman masabi sa kanila dahil sigurado akong maiinis lang sila sa ’kin lalo na si Mommy at Kuya.“I can’t fucking take this! I want to see him, Lynne! Hindi ko na kaya,” sigaw ko sa kaniya sa kabilang linya habang humahagulhol ako na parang tanga.Ewan ko ba! Hindi ko mapigilan! Naiinis na rin ako pati sa sarili ko. Bakit kasi ganito? Sa lahat ng puwedeng paglihian ko, iyong lalaking ‘yon pa!“My god, Acel stop crying! What do you want me to do? Gusto mo bang malaman niya na buntis ka talaga at siya ang pinaglilihian mo ngayon?” naiirita na rin niyang sinabi sa ’kin kaya napapady
Kabanata 42CousinsAs I’m staring at how everyone is enjoying the cold wind, the food, the music and the presence of each other, I suddenly wanted to cry because of the fact that after everything that happened, we are still complete but not as happy as before. Masyadong mataas ang pride ko para amining masaya ako dahil kumpleto kami ngayon, but not as complete as before. Wala na si Dad at hindi na siya babalik pa.“Calix is here with Lynne. Cheer up!” Kuya approached me as he handed me a glass of milk at bahagya pang hinaplos ang tiyan ko. “Baby…” Kuya whispered kaya napangiti ako.“I’m sleepy, Kuya,” natatawa kong sinabi sa kaniya, humalakhak din siya. “You can sleep later after the countdown, come on,” he mockingly said to me kaya inirapan ko na siya.Lahat sila ay narito. Sina Lolo Samuel and Lola Imelda, mga