Chapter 36

Yareli's POV

SA hirap at sakit na pinagdaraanan ko ay itinuloy ko pa ring pinakasamahan nang maayos ang magkakapatid na Steffano. Isang linggo na lang ang natitira at makakalaya na ako sa kanila gaya ng ipinangako sa akin ni Grant. Ramdam ko ang paninibago nila sa mga ikinikilos ko dahil sa maganda at maayos kong pagtrato sa kanila. Hindi naman sila nagtatanong sa akin kung bakit umaakto ako nang ganito na ikinahinga ko nang maluwag.

Kasalukuyan akong kumakain nang pumasok sa loob ng kuwarto ang limang magkakapatid. Nakangiti sila habang si Efraim ay blangko pa ang ekspresyon ng mukha na inaasahan ko na.

"Babe, pupunta tayo sa bayan. Pumayag sila River na makalabas ka para makapaglibang man lang," nakangiting sabi ni Grant nang lumapit sa akin.

"Talaga?" tanong ko at tiningnan si River na nakangiti rin.

"Yup! Gusto ulit naming makabawi sa'yo dahil sa nagawa namin. Mag-ayos ka na at aalis na tayo ngayon," ani River.

Mabilis kong inubos ang pagkain ko at saka naligo at nagsipilyo.