“I knew it!” I exclaimed ecstatically habang ang mga mata ko ay hindi magkandahumayaw sa paglibot ng paningin dahil sa sobrang lawak at ganda ng lugar.
“You knew what?” naguguluhang tanong ni Liam habang baluktot ang mga kilay na nakatingin sa akin.
He couldn't believe how much I am amaze right now. Hindi ko na lang siya sinagot at nagpatuloy sa pag-ikot ng mga mata ko habang nakaawang ang mga labi. This place is so beautiful in the distance, the crystal-like color of the water is really heart-warming. The whole perimeter surrounded by stones seems to have been deliberately arranged to be perfectly positioned just for my eyes to look at.
Tila sa fantasy movies lang nage-exist ang ganitong lugar. Para bang lumabas mula sa mga pinapanood ko noon.
Para akong nasa isang fairytale.
Paano kaya kung biglang may lumitaw na diwata sa harapan ko? Napapaligiran din ang lawa ng matataas na puno ngunit hindi nito natatakpan at itin
I felt Liam's hand enter the inside of my shirt and looked for my underwear.We couldn't take our gaze away from each other as he slowly lowered it.As he went closer to the shore, I was startled and came to a halt.To save me from falling, he leaned down and gripped both of my hands on the rocks.Even if I wanted to speak up and tell him to stop, I couldn't because he already had my body under his control.Liam pressed his index finger to his lips. He signaled for me to keep silent.My heart races just thinking about Liam's next move. He dipped his hand back into the water to continue removing my underwear.When he was through, I felt the contact of water on my slit, which made my body tremble and my knees weaken.Liam brought his head close to mine to press his lips onto mine. I let go of the rock and moved my hand to his head, to deepen our kisses even more.Liam simply took my hand
Suot ko ngayon ang white shirt ni Liam na patuloy pa rin ang pagtulo ng tubig.Hindi na ako nakapagpalit ng damit dahil itinapon niya iyon sa lawa kanina.Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip niya nang magpasya siyang itapon ang damit ko sa lawa, at saka niya inutusan ang guwardiya na kunin ito sa tubig.Hindi ba parang baliw? Kaya niya nga ako pinahiram ng shirt niya ay para may tuyo pa akong susuotin pabalik.Siguro nga may sapak talaga itong si Liam.Nakarating na kami sa tapat ng manor, pero tumutulo pa rin yung tubig sa polo na suot ko kaya hindi ako komportable habang naglalakad. Hindi ko na rin sinuot ang sandals ko para makalakad ako ng maayos at hinawakan ko nalang ang mga 'to sa kanang kamay habang pinipisil ang tubig sa buhok ko gamit ang aking kabilang kamay.Sinalubong kami ng mga staff at binalot kami ng tuwalya para patuyuin ang sarili.Thank god, muntik na akong mamatay sa lamig dahil sa suot ko. Hindi ko na rin
“Mrs. Harrison, mom!” pagbati ko sa mama ni Liam na may malapad na ngiti sa aking mga labi at naglahad ng mga kamay sa kanya upang yumakap.Mas bumilis ang bawat hakbang niya palapit sa akin kaya naman kaunti akong humakbang.Nang makalapit siya sa kinatatayuan ko ay naramdaman ko na lang ang isang kamay na sumampal sa aking mukha at naiwan ang pekeng ngiti sa mga labi ko.Umalingawngaw sa buong paligid ang lakad ng pagkakasampal ng kamay niya sa aking mukha.Nanginginig ang mga labi ko nang ibinalik ko ang mga mata ko sa kanya. “M-Ma'am…”Hindi ako makapaniwala sa mainit na pagtanggap niya sa akin ngayong bumalik na ako.Umasa na naman ba ako na siya ang pinaka nag-alala sa pagkawala ko?“How dare you show your face in this house!”Nasulyapan ko ang paglakad ni Blade pabalik sa pwesto namin para iligtas ako. Pero agad ko siyang binalaan gamit ang aking mga mata na huwag nang lumapit.
[THIRD-PERSON POV]Hindi nagtagal ay tinawagan ni Noah si Crystal matapos marinig mula kay Blade ang nangyari.“Just wait for me there and I'll fetch you back home. Alam kong marami kang pinlano para diyan at ibinuhos mo lahat ng oras at pagod mo, pero hindi talaga ako mapakali sa pag-iisip na nasa kamay ka ng mga maruruming tao na 'yan. You have been there for not even a day, pero pakiramdam ko sasabog na ang ulo ko sa sobrang pag-aalala sa'yo.” Noah whined in anguish mula sa kabilang linya.Napapikit ng mariin si Crystal sa sobrang inis dahil ginawa ni Blade. Agad na nakarating kay Noah ang sitwasyon, pagkatapos niya lang magbihis ay tinawagan na siya nito na puno ng gulat at pagaalala.Humugot ng malalim na hininga si Crystal para pakalmaahin ang sarili bago sagutin ang hindi mapakaling si Noah sa kabilang linya.“Noah, kung ano man ang narinig mo kay Blade— kalimutan mo na lang. Hindi naman talaga ako nasaktan, at baka n
Nagtungo sina Crystal at Liam sa ubasan at gawaan ng alak na 'Vores Morgen'. Isa ito sa mga pinahahalagahang negosyo sa pamilya Spencer, lalo na dahil itinatag ito ng ama ni Liam na si Frank Spencer.Ang ubasan na ito ay nagsusuplay ng mga ubas sa maraming bansa para magamit sa kanilang alak, at ibinibigay at ini-export nila ito sa buong mundo. Ang Vores Morgen, sa kabilang banda, ay higit pa sa isang ubasan; mayroon din itong sariling gawaan ng alak.Ang ubasan ay isang lugar kung saan malawak na nililinang ang mga ubas upang dalhin sa mga gawaan ng alak, samantalang ang gawaan ng alak ay isang lugar kung saan ginagawa ang mga alak.Ang isang bote ng isa sa pinakamamahal na alak sa mundo ay hindi maabot ng karamihan ng mga tao. Si Frank Spencer ay nagtatag ng isang reputasyon para sa kanyang sarili sa mundo ng negosyo noong siya ay isang binata.Simula noon, naging kilala ang Spencer sa industriya ng enerhi
"Ginoo. Spencer, ito ay talagang malawak na isyu. Ang pagkawala ng ating mga supplier ay mababawasan nang malaki kung hindi tayo magpapatuloy sa pakikitungo sa mga Villareal. Hindi kami makakakuha ng mga makina maliban sa kanila upang mapabilis ang produksyon at pagproseso ng aming mga baging, at ang kanilang transportasyon ay mahalaga para sa amin upang ipamahagi ang aming mga produkto sa buong mundo." Nakaupo na ngayon si Liam sa upuan habang nakasubsob ang ulo sa kanyang mga kamay, malalim ang iniisip habang nagsasalita ang head manager na si Mr. Leo. "Ito ang dahilan kung bakit hindi natin dapat hayaan silang mawala."Ang mga daliri ni Liam ay nakapatong sa tungki ng kanyang ilong.Wala sa kanila ang namalayan na si Crystal ay tahimik na nakikinig sa kanilang chat mula sa labas ng opisina.“Kung gayon, ano ang mga mungkahi ng board? Huwag mong putulin ang relasyon natin sa mga Villareal?” &nbs
[Crystal]Nag-aalinlangan kong tinanggap ang kamay ni Liam.Pinagmamasdan ko ang aming mga kamay habang ipinadala niya ang kanyang mga daliri sa pagitan ng aking mga daliri at ikinulong ito sa isa't isa. Hinawakan niya ito ng mahigpit at hinila ako palayo sa kinatatayuan ko nang nasa kanya iyon.Ang aking pagkalito ay bumangon sa isang pag-uusap na narinig ko sa kanila kanina sa opisina. Nag-ugat ang pagkalito ko sa narinig kong usapan nila sa opisina kanina. Mahirap pagsama-samahin at unawain ang mga impormasyong nakalap ko. Ang alam ko lang ay nagkakaproblema ang lugar na ito dahil sa pagkawala ng koneksyon nila sa mga Villareal.Pero hindi ba si Liam ang may-ari ng stock sa kumpanya nila?Nanalo siya kay Eureka kapalit ng paggamit niya sa akin. Ito ang pinag-uusapan nila sa araw ng kasal, di ba?At tungkol sa paghahanap sa anak ni Huxley na binanggit nila. Sino sila,
Nasa sasakyan na kami ngayon, nagmamaneho pabalik sa kinaroroonan ni Liam.After seeing what I saw on Vores Morgen, hindi ko maintindihan kung bakit bigla niya kaming gustong umuwi.Kahit ilang beses pang sabihin sa akin ni Liam na mali ang nakita ko at pagod lang ako, alam kong totoo ang lahat. Nakita ko ito nang nakadilat ang magkabilang mata ko, kaya hindi ko basta-basta maalis ang aking nakita; Kilala ko si Mrs. Spencer, at palagi siyang nakasuot ng malapad na sombrero. At kanina, napansin kong nakasuot ng sombrero, puting damit, at puting gloves sa kamay ang babae na karaniwan niyang sinusuot. Kahit sabihin sa akin ng lahat na mababaliw na ako, alam ko kung ano ang nakita ko, at hindi iyon basta-basta mawawala sa isip ko.May napansin akong kakaibang pader na napapaligiran ng mga halaman na gumagapang na dito noong namamasyal kami ni Liam. Nakuha nito ang atensyon ko dahil napakalinaw at imposibleng hindi pans