Chapter 03

Artia's  POV 

"Isn't it too fast? And suspicious?" Singit ko sa pag-uusap nila. 

Kanina pa ako tahimik mula nang mag-umpisa kaming kumain, ngayon pa lang ako nagsalita. 

Kingsley's silent too and like me, hindi masyado ginagalaw ang pagkain. He's sitting in front of me. Malaki ang mesa kaya malayo parin siya kahit na parang magkaharapan kami. 

"Why suddenly, you two wanna get married?" Hindi ko alam kung tumakas ba ang sakit sa boses ko. Hindi ko alam kung nahalata nila. Hindi ko maiwasang masaktan para kay Dad. 

I understand that he died long time ago and there's no chance he'll come back. He'll never ever comeback. I am asking for a miracle for that to happen. 

Pero bakit kailangan ikasal? 

"We've planned this long time ago." Mama said. 

I stopped poking the meat on my plate. My emotion changed, now I feel angry. 

"Long time ago, huh?!" I hissed. 

"Pero kahapon ko lang nalaman ang plano mo." Rinig ko ang tampo at galit sa boses ko. 

"Artia-" 

"Why not just be boyfriends and girlfriends? Like how you were doing all this years, Ma." 

"This is different."

"How is this different?" I asked coldly. 

"This is serious." 

"Serious?" I utter, hindi makapaniwala sa sagutan namin ngayon. 

"I understand why you're acting like this Artia. Nabigla ka namin-"

"Really, Ma? Do you?" My voice raised a bit. Nakikinig lang ang dalawang mag ama samin. Conrad looks like he have something to say pero parang pinipigilan siya ni Mama. 

"You're acting like this because of your Dad. Artia, your Dad is long gone!" 

"He's not gone!" I exploded, just like that. Sumigaw ako at napatayo. When it comes to Dad. I get emotional. 

"He's dead, but not gone." My voice cracked so as my heart. Matagal na siyang patay pero sa tuwing naalala ko siya sariwa parin ang sakit sa puso ko. He's dead but he's still in my heart and will never be gone. 

Mama looked at me with concerned eyes. Iniwas ko ang tingin sa kanya.

"Excuse me for a while." Paalam ko bago umalis sa room na iyon. 

I need air. I'm losing it. I'm getting too emotional. Paano ko maisasagawa ang plano kong pagpigil kung ganiyan ang nararamdaman ko. 

I don't know this place kaya nagpatinaod nalang ako sa kung saan ako dadalhin ng mga paa ko. Napadpad ako sa sala, ngayon ko lang napansin ang malalaking pulang kurtina. 

Gumagalaw iyon, parang nahihipan ng malakas na hangin. Then I saw a what's outside. Lumapit ako doon at nakumpiramang glass wall nanaman iyo at nakabukas ang pinto. 

Lumabas ako doon at namangha sa nakita. So, this is the pool area? I stood there for a while, kahit na masakit na ang sikat ng araw. Nilanghap ang hangin kahit na mainit din ito. 

Nang nakaramdam na ng hapdi at namawis na ay pumasok na ako sa loob. Sinubukan kong punasan ang pawis ko sa noo gamit ang likod ng palad. Naiwan ko sa kusina ang purse ko. Tumingin tingin ako sa paligid, baka sakali may tissue dito or towel or even glass of water. Nauhaw ako. Ang huling ininom ko ay whine. Hindi naitulak ang kinain ko kanina. 

Sakto ay may padaan na maid. 

"Miss!" Tawag ko. Napatigil siya at lumingon sakin. 

"Yes po, Ma'am?" 

"Pwede makahingi ng tubig? At tissue na din." I asked politely. Tinanguan niya ako at umalis na para sa utos ko. 

Umupo muna ako sa mahabang sofa habang hinihintay siyang bumalik. When she came back with a glass of water and a roll of tissue, I started asking her questions.  

"Matagal ka na nagtatrabaho dito?" I asked before drinking the water. She's older than me pero di gaano katanda. 

"Opo." 

"Kanino ang bahay na ito?" Daretso kong tanong. 

"Ahh..."

"Sa kanila ba talaga 'to?" Tanong ko pa kahit dipa siya nakasagot. Bigla nalang siyang yumuko ng bahagya at umurong saka umalis. 

Tatawagin ko na sana, kinakausap ko pa bakit bigla nalang unalis? Its not like I'm interrogating her kr what. 

"You should ask my Dad about that. Not the maids." Anang boses na gustong-gusto kong naririnig. 

Hands on his pocket and his drowsy sharp eyes, his hair pushed back. Pumasok sa ilong ko ang amoy ng pabango niya. Amoy mamahalin. Mukhang mamahalin. 

He went to the glass door. Isinandal ang likod sa amba, nakapamulsa parin at kunot noong nakatingin sa labas. Bahagyang hinihipan ng hangin. Hot! 

"I'll just ask you then." Sambit ko. 

Tinignan niya lang ako saglit tapos ay binalik ang tingin sa labas. Hindi makayanan ang beauty ko o hindi talaga siya interesado sakin? 

"Who's house is this?" I asked. 

"Technically, it's my Dad's." He answered serious. Walang halong biro at walang bahid na gustong makipagbiruan.

I stood up and look around. Nag-iisip ng topic at ng paraan paano mapipigilan si Mama. 

"You seem like you like it." I heard him say. Lumingon ako sa kanya. He's looking at me. Suplado ang mukha na parang antok. 

"I do." I answered honestly. 

"And I like you too." I added, trying to hit on me. Testing him.

"I've heard that many times." He said.

Tumaas ang kilay ko. 

"Which one?" He didn't answered immediately. He's just looking at me intently. 

"I like you too..." My heart skipped a bit. 

"That one." 

Nakahinga ako ng maluwag na hindi ko pala alam na hindi maayos ang paghinga ko kanina. Akala ko naman like na din talaga niya ako. I made a face. 

"Well, you have a pretty face and nice size-" I glance at him down there, hindi naman bumabakat iyon pero inaasar ko lang siya. "I mean nice body." Kunwari ay pagkokorek ko sa sinabi ko. Let's add a bit fuel to lit the fire. 

"You're attractive. Kung hindi siguro tayo nagkita sa ganitong sitwasyon baka..." binitin ko talaga para magulo ang isipin niya.

He raised his left eyebrow. Malalim ang tingin sakin at hindi inaalis iyon.  He's asking me kung anong 'baka' ang tinutukoy ko. 

"You know." Bitin ko nanaman sabi. 

"I don't." Aniya 

"Baka naghang out na tayo, or... hooked up." 

"Hook up... really?" 

"Really. "

"I don't think so." Aniya. Napakunot ako ng noo. 

"You don't find me attractive? Am I out of your league?" I asked straight putting a slight flirty tone.

"I don't do hook ups."

Napangisi ako. 

"Wanna try?"

"No." Reject niya kaagad. Napatikom ako ng bibig.

"I respect girls. But it seems like you don't respect yourself."

Pero kaagad din napanganga dahil sa narinig. 

"What?!" My voice raised.

"If you're trying to seduce me, I'm telling you it won't work." 

Napakurap-kurap ako. 

"I've heard many things about your moves." 

Napataas nanaman ako ng isang kilay.  What's this? Ginugulat niya ako sa mga sinasabi niya, ha? I'm not getting pissed. Just surprise, and funny parang gusto ko itong sagutan na ito. 

"So, you know me?" I asked, napapngisi. Why am giddy to know if he really do know me. Bakit ako nakakaramdam ng excite?

"Just heard." Aniya. Nsgkibit balikat ako. 

"And you remembered." Napangisi na ako ng tuluyan. 

Tsk! Tsk! Tsk! Does this guy have an eye on me? Am I his type? Me, I'm sure he's my type. 

"I witnessed some." He said coolly. Palakad-lakad  nasa bulsa parin ang mga kamay. Napapatingin talaga ako sa panga niya. The shape of his face is cute. I'm sure he looks cute with his gummy smile. 

"Which one?" 

Kahit na hindi kumpleto ang impormasyon sinasabi niya ay nagegets ko siya. 

He stopped in front of me. Leaned down, still his hands on his pocket. I inhaled deeply. 

"You grab." He said huskily. For a moment I stilled. He easily grabbed the glass I was holding. Dumeretso na siya ng tayo pero nakatitig parin. 

My smirk grew bigger. Hindi ko na nakontrol ang labi at pisngi ko. 

Shocks! Bakit parang amaze na amaze naman ako sa mga ganapan na ito? I was surprised by him again. 

Gagatungan ko pa sana siya kaso dumating na si mama. 

"There you are!" She said with relief. 

"Akala ko tuluyan ko ng umuwi. Let's talk."

Hinila ako ni mama pabalik sa kusina. 

Palapit palang sa dining room ay naririnig ko ang ringtone ng telepono ko. Alam na alam ko iyon kaya nagpatinaod na talaga ako kay mama. 

May sinasabi si Mama pero diko pinapakinggan. Dumeretso ako sa purse ko at kinuha ang telepono. Hindi ko na sana sasagutin but this is about business. My secretary is the one who's calling. 

Mama's saying sorry for what happened earlier hindi ko na nasusundan ang iba pa nakay secretary ko ang tenga ko. There's a need for urgent meeting to one of our partners. This is important at nawalan na din ako ng mood muna na gawin ang plano kong pagpigil sa kasal nina mama. 

Sa susunod nalang kapag handa na ako makipagsagutan at marami na akong impormasyon alam tungkol kina Conrad. 

"I'm leaving now. Business emergency." Tanging sambit ko habang inaayos ang purse ko. 

"Marami pa tayong pag-uusapan-"

"Let's talk some other time. This is important, Ma." Masungit kong sabi. Conrad just observing us. 

"Alis na ako. Bye!" Attitude na paalam ko. Pero bago ako nakalabas sa dining room ay nagsalita si Conrad. 

"Artia." Tawag niya sa akin. Tumigil ako at hinintay ang sasabihin  niya. 

"I hope you give me chance, to make my self known to you. Give me chance to clear my intentions to your mother to you. Maybe if you get to know me more, you'll understand why now your mother wants to get married, married with me." He sound sincerely. 

"K!" Tanging sagot ko saka na tuluyan umalis. 

What's clear now is that I'm interested to get to know your son more. Kingsley, huh? 

Let me hear some information about you too. Hindi pweding ikaw lang ang may alam tungkol sakin. 

And I think you can be the key to my plans.