What was that? It was what lingering on her mind while she was walking out from his room door. Kaya ba nito iyon sinabi dahil sa galit nito sa kanya? He will never let her hide or run away because he still want to get even. He still want to see her in misery. Iyon yon di ba? Dahil mas kapani-paniwala iyon para sa kanya. Hindi siya naniniwalang sinabi nito iyon dahil may nararamdaman pa rin ito sa kanya. It was far from the truth, she clearly knew that.Malamang para rito, hindi pa sapat ang lahat ng nakita nitong kamiserablehan niya sa buhay. He wanted her to taste more.She darted her eyes on the door. Naroroon ang kagustuhan niyang takbuhan iyon at lumabas. But will she able to run away from him completely? Alam niyang hindi. And if she'll do that again, mas lalo lang nitong ididiin na tama nga ito. That she's nothing but a coward."Here.." Mula sa likod ay naramdaman niyang may ipinahawak ito sa kanyang kamay. And after doing that, nagpatiuna na itong humakbang papunta sa so
Kitang-kita niya ang biglang pagkawala ng ngiti sa labi ni Marga ng makita siya nito doon sa loob. Kung nagulat siya, alam niyang higit ito. Hindi nga lang pinahalata."May bisita ka pala." Alanganin ang ngiting sabi nito saka muling idinako ang mga mata kay Zeth pagkunwa'y sa hubad nitong dib-dib. Nagtiimbagang ito pagkatapos."You should have called before coming here." Zeth said in a serious tone."I wanted to surprise you. Pero..." Dumako muli ang tingin nito sa kanya. "Ako itong nasorpresa." hilaw nitong sabi. Bago tumayo ay mariin muna siyang napalunok. She licked her lips and tried to plaster a smile."Paalis na ako Marge." Sabi niya bago dinampot ang bag at isinukbit sa kanyang balikat. Hindi na niya kailangan magpaliwanag rito. What for? "Ang sugat mo nalang sa kamay ang hindi ko nalagyan ng gamot. Kaya mo naman na siguro iyon gawin.." or you can asked Marga to do it. Hilaw niyang naisip ng bumaling kay Zeth. "Kailangan ko ng umalis--""A-Anong sugat?" Marga frowned. Kuno
Tunog ng cellphone niya ang gumising sa kanya kinabukasan ng umaga. Nang abutin niya iyon at tingnan ay napasimangot siya ng makita ang numero ng tumatawag sa screen.Numero.. dahil hindi niya pa iyon nilagyan ng pangalan. Minemorize niya lang ang number na iyon. Ang number ni Zeth.Ano na naman ang kailangan nito? Ang aga-aga pa ah!Inis man ay sinagot niya rin iyon."Hindi mo naman siguro nakalimutan ang pinag-usapan natin kagabi, right? We will meet today to talk about your job and I will tour you to the office--""Hindi ko nakalimutan." Agaw niya. "But hell, Zeth.. ang usapan natin, sa hapon na tayo pupunta sa opisina mo.""Yes, I remember it clearly. Pero may obligasyon ka sa akin, nakalimutan mo na ba? Hihintayin kita rito sa condo ko. You will accompany me to the clinic. I didn't had a proper sleep last night dahil kumikirot ang sugat ko."Inis siyang nagpalatak. "That's why I told you to go to the clinic last night, pero ikaw itong may ayaw!""Hindi ko naman akalain na kikirot
Isinantabi niya nalang ang pagkailang na nararamdaman sa nakikitang kahubaran nito. Mas nanaig sa kanya ang pag-aalala sa sitwasyon nito, lalo na ng makita niya na nababalot na ng pulang marka ang bandage sa kamay nito.She immediately cross their distance and help him stand. Pinulot niya rin ang towel sa sahig, but it was completely dripping. "I--I'll get you another towel. Dito ka lang." Sabi niya at nagmamadaling inihakbang ang mga paa papunta sa pinto. She is biting her lip hardly. God, mukhang siya itong lalagnatin ngayon sa nakita niya ah.But wait, he isn't doing that on purpose right? Para pumasok siya sa loob? Ipinilig niya ang ulo. What was she thinking? Naaksidente na nga ito, iyon pa ang naisip niya?Diretso siya sa closet nito at naghanap ng towel doon. But when she darted her eyes on the side, nakita niya ang nakasabit na bathrobe doon. Kaya imbes na tuwalya, ang bathrobe na iyon ang bit-bit niya nang humakbang siya pabalik ng banyo.It was better than a towel. Mas m
Isang malalim na buntong-hininga muna ang kanyang pinakawalan bago inihakbang ang mga paa papasok sa building na iyon. Unang araw niya ngayon sa trabaho bilang sekretarya ni Zeth. Nasa fourth floor ang opisina nito. They already made there a brief visit last Saturday matapos nilang manggaling sa ospital. Nakapag-usap na rin sila ng iilang detalye tungkol sa magiging trabaho niya. This is not her first job as a secretary, kaya alam niyang konting adjustment nalang ang kailangan niyang gawin. Confident naman siya na magagawa niya ng maayos ang kanyang trabaho, ang hindi niya sigurado ay kung magagawa niyang tiisin ang na makita at makaharap si Zeth araw-araw.Sumabay siya sa iilang empleyado sa paghihintay doon sa harap ng elevator. And while waiting, she roam her eyes around. Isa pa sa ikinababahala niya ay ang kaalamang pag-aari ang building na iyon nina Marga. It's their main office. Zeth didn't mention about anything, pero sigurado siya na nagtatrabaho ito para sa pamilya ni Mar
The raw feeling she felt earlier has became more define now after seeing them both came out from the restroom. And as she darted her eyes on Marga behind him, mas lalo lang naghimugtok ang dib-dib niya ng makitang inaayos pa nito ang suot nitong damit."May kailangan ka, Drey?"Idinako niya ang mga mata kay Zeth pagkunwa'y sarkastikong nagpalatak. How can he asked her that so casually, na para bang normal lang ang nadatnan niyang tagpo sa loob ng opisina nito?This damn fucking pervert! Doon pa talaga sa opisina naisipan gumawa ng kababalaghan! In this fucking daytime? She gritted her teeth. Although she's flustered inside, pinilit niya pa rin maging kalmado. Sinalubong niya ang mga mata nito."Tumawag ang sekretarya ni Judge Zembrano upang i-remind ang lunch meeting ninyong dalawa ni Judge.."Pagkasabi niyon ay agad siyang tumalikod. She don't want to stay there even for a single minute, she might throw up from the disgusting feeling she felt inside her. "I almost forgot about the
Her moment has never been the same after they saw them. Ang kaninang gaan na pakiramdam ay tila sinakluban ng langit ng makitang magkasama na naman ang mga ito. Pati ba naman doon kailangan niya iyon makita? Bakit ba ang saklap ng kapalaran niya?She saw Zeth darted his eyes on their table, partikular sa kanya. Seryoso ang aura ng mukha nito at hindi niya mabasa ang ibinabadya ng mga mata nito.When Marga follow his line of vision, tila nanlamig rin ito ng makita siya. Her smile slowly faded. Nakita niyang ibinuka nito ang bibig na tila may sinabi sa binata.Naroroon sa puso niya ang hiling na sana inaya nito si Zeth na umalis nalang sa restaurant na iyon at sa iba nalang kumain.Sila ang nauna doon, and they are already halfway of their dinner, kaya kung mayroon mang dapat umalis, ang mga ito iyon.But to her dismay, imbes na lumabas, humakbang ang mga ito papasok. Wala siyang nagawa kundi ang mapatiim-bagang nalang ng makitang umupo ang mga ito dalawang mesa lamang ang pagitan sa k
--ZETHRIUS--Tiim bagang niyang initsa sa counter top ang hawak na cellphone saka itinuon ang atensyon sa alak na nasa kanyang baso. Muli ay inisang lagok na naman niya ang laman niyon. Hindi na niya alintana ang ingay at ang gulo ng paligid. Ang tanging gusto niya lang gawin sa mga sandaling iyon ay ang lunurin ang sarili.If only by drowning himself in liquor can cast the pain and rage he is feeling inside him. Then, he will going to drink till the sun rise and sets. Mariin siyang napatiim-bagang. His eyes was infront of that bar counter, pero wala doon ang kanyang isip. His thoughts are wandering to the scene that he wanted to forget badly, ngunit tila pinaglalaruan siya ng kanyang isip at hindi niya iyon magawang iwaglit sa kanyang utak."N-Nagpropose po ulit si Andro ng kasal, tatanggapin ko na kaya ang offer niya?"It was exactly the words he heard earlier na nagpatigil sa kanyang paghakbang. Bigla ay para siyang nanlamig. Nang makita niya itong naglalakad sa gilid ng restaur