Chapter Sixty Eight

Isang malungkot na ngiti ang pinakawalan niya bago niya nilisan ang presintong iyon.

Hindi na pala siya kailangan doon, dahil naroroon na sa tabi nito ang taong alam niyang gusto nitong maging karamay sa mga sandaling iyon.

Sadly, it was not her. Masakit, ngunit kailangan na niyang tanggapin ang bagay na iyon.

Kailangan niyang tanggapin na paghihiganti lang talaga ang pakay ni Zeth. Nothing more. Wala marahil talaga itong kahit na katiting na pagpapahalaga sa kanya.

Because if he does, sana siya ang una nitong tinawagan, siya ang una nitong sinabihan ng kinakaharap nitong problema. Siya sana ang katabi at karamay nito at hindi si Marga.

Imbes sa pinagtatrabahuhan, sa isang parke siya nagpahatid. Kailangan muna niyang magpalipas ng oras at kalmahin ang sarili. Mula sa guilt, at pati na rin sa nararamdamang kabiguan.

Hindi na niya alam kung ano ang kanyang gagawin. Her mind is telling her badly that she should go away, that she should stay away from him. Na tigilan na niya ang pagp