Chapter Thirty Four

Hindi na nakipagkita si Zeth sa kanya ng mga sumunod na araw. Somehow she felt relieved of not seeing him again. Kung natauhan ito o naawa sa kanya ay hindi niya alam.

Marahil ang nauna. Narealized siguro nito na hindi na nito dapat pag-aksayahin ng oras ang isang tulad niya because karma has already made its way to get to her. She is in misery more than enough. More than anyone could ever imagine.

Sana maging daan ang huling pagkikita nilang iyon para matuldukan na ang mapait na kwento ng kanilang nakaraan.

She knew, she won't be able to forget everything, to forget him.. but somehow, she will be able to breathe and live after telling him all those words she kept in her heart in the past eight years.

Hindi man lahat nasabi niya, pero para sa kanya, sapat ng nalaman nitong pinagsisisihan niya ang lahat at nagdurusa rin siya sa mga taong nagdaan.

"Drey, si Aling Rosing nasa telepono." Hangos na dating ni Becky. "Hindi mo daw sinasagot ang cellphone mo. Sa tono ng boses niya, mukha