Chapter 25
Cury's POV
I can't believe it, baka nagbibiro lang itong mga tao na ito. I never imagined Denisse participate or even play one unless it is a life and death situation.
And I'm a hundred percent sure that she'll choose dying than playing. But now knowing this. Hindi ko na alam.
Sehan stare at me more then glare at Denisse. Kung alam mo lang na si Denisse ang nasa katawan ko. You wouldn't do that glaring.
Gemini on the other hand continue blabbering, katulad na katulad siya ni Cob.
I wasn't able to fully understand what he's talking about because I've saw Denisse stare at the ceiling.
Weird. Kanina lang kung makatingin sa akin wagas.
I felt a tugged on my hand when silence envelope us, maybe Gemini was finished in his story.
Napasunod ang mga paa ko nang mas lakasan pa ni Denisse ang pagh
Chapter 26Denisse POVI wanna drag him out of this gym. Didn't he notice that Sehan and his team was distracted because of his presence. He's so numb.I glare more at Cury, how he became so dense?!. If I could I would pulled Sehan's head towards me because he's not serious in anything that he teaches to me, to us. Nothing was worth to know.Nilipat ko ang tingin ko kila Cob at Leb na seryosong seryoso sa ginagawa nila. Mukhang nahihirapan na. Buti pa sila.I'm bored.Finally, Cury noticed us and leave."Can you take it seriously?"I asked that take them aback. I saw a shock on Cob's face exactly what on Sehan and Hil's face.Oh, funny."What?"Leb stated with an awkward laugh."What are you saying?"Diedrin question back while staring at me."Just take it se
Chapter 27Cury's POVBullet of sweats is cascading to my face. Sabi nang ingatan at alagaan ang sarili.Kailan ka kaya makikinig sa akin, Denisse?I know how I play and no one can doubt that's he's another person, that right now she is Denisse and not the real Cury. No one will suspect.We were left behind but when second quarter starts. Denisse makes her moves.I can feel the crowd's spirit everytime she can score. You're so perfect.I find a seat but because of too much people, wala na akong mauupuan. Binagtas ko ang daan papunta sa bench ng team ko. At doon na lang ako uupo, pwede naman siguro ako don.I don't remember saying anything about banning Denisse on the bench, kaya makakaupo ako don. Alam na ni Cob ang gagawin kapag pinaalis ako, at mukhang may kapit rin si Denisse kay Coach.Kinalab
Chapter 28Denisse POVThe third quarter starts that I was seated in the bench. I'll recover my strength in this quarter. Then I'll get that championship when fourth quarter enters.I was staring at the game but I can see my brothers. And I'm not happy to what's happening, especially that I exert too much effort in the second quarter just to surpass the other teams score.Hindi pa nakakatulong na nagiinarte yung isa dito.He's just sitting beside me and somehow he looks mad. Mamaya na kita susuyuin, I'll win the game first."Wish me luck, Cury"I said before I run towards the center. I nodded to his teammates, that was amazing, just letting the other team tied the score. Mukhang naging pabigat ako nung first quarter."The infamous Denisse is yours. Wow"the man on the other team said."I don't talk to strangers"I said a
Chapter 29Cury's POVI was reviewing again. All of the subjects Denisse give to me. It was kinda familiar because we study this lesson too.Pero ramdam ko yung hirap ng mga inaaral nila kase may kakaiba kahit na katulad lang nung amin. Pero hindi ko pa mapin-point kung saan o kung ano yung naiba.My teammates we're having an easy way noe especially that the game will surely ours now that we won against the Antonio University."Kain ka"sabi ni Denisse at naglapag ng chips sa table kung saan nag-aaral ako.Walang klase ngayon. Long weekend. Tas sa monday na ang exam. Hindi na binibigyan ng pansin ang game na magaganap kase sure naman na kami ang champion.Antonio University lang naman talaga ang mahigpit naming kalaban.I continue scanning and applying the concepts that was written on the papers.It wasn't easy kase mas sanay ako na nagkakabisa pero sabi ni Denisse hindi daw mainam iyon kase madaling makakalimutan kapag k
Chapter 30Denisse POVI was sitting on the bench near our classroom. I was seeing Cury and how he holds himself inside my room. He doesn't seem nervous and awkward now.When the bell rangs I stand up and goes to his room.As I sit, I interact with Leb and Cob and some of his girls.The exam started and it was all easy. The teachers are guiding the students the right way to do and surely it was a way to passed this year, sa amin lang talaga ang sobrang hirap.I hope you're okay there Cury because the exam today is different from the last.As the test papers are given to us. I can notice some students whispering and sharing answers.Dahil na rin sa bigay na instruction ng nagbabantay sa amin, kaya ko itong tapusin ng ilang minuto lang."Leb, ano sagot?"I ask to Leb, which according to Cury, the stu
Chapter 31Third Person POVNaglalakad si Estella sa harapan ng salamin habang pinanonod ang nangyayari sa dalawang tao na nagkapalit ng kaluluwa.Sa kanyang isip, alam niya na makakaya niya itong ayusin, hindi lamang sa mdaling panahon. Sapagkat, wala ang taong siyang nagmamay-ari pa rin ng bato. Ang diyosa ng mga kaluluwa."Kung nandito ka lamang, naayos na sana ito"bulong niya habang inaalala and diyosa ng mga kaluluwa. Sa sobrang puti nito ay nagmumukha na itong multo, katulad ng sinasabi ng mga tao, nang minsang may nakakita sa kanilang pagpunta sa mundo ng mga tao.Ang diyosa ng mga kaluluwa na hindi makikitaan ng ngiti sa kanyang mukha, anuman ang emosyong meron ito, ngunit para kay Estella. And diyosa ng mga kaluluwa ay napakamapagmahal at masarap kasama.Hindi nga maisip ni Estella kung bakit siya ang pinili ng diyosa upang pumalit sa kanya. Kung hindi lamang ito biglang nawala ay tiyak na siya na ang diyosa ng mga kaluluwa. Alam ni
Chapter 32Cury's POVNagising ako ng dahil sa sakit ng katawan. Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatulog at parang may mali sa katawan ko.Hindi ako makagalaw at may pilit sa aking humihila na mahiga at ipikit ang mata.Nagising ulit ako at ramdam ko ang pangiginig ng katawan ko.Ano bang nangyayari sa katawan ko?.Pilit kong binubukas ang mga mata ko, pero puro dilim ang nakikita ko. Hindi ko rin maigalaw ang katawan ko. Para akong naka-pin sa kama.Ang mga kamay ko ay nanatili sa gilid ko at hindi ko siya maitaas. Ano bang nangyari sa katawan ko?. Asan si Denisse?.I tried to shout but even opening my mouth is impossible.Gising ang kaluluwa ko ngunit ang katawan ko ay hindi gumagalaw. Nararamdaman ko ang paligid pero hindi ko kayang gumalaw.Sobrang init, at ramda
Chapter 33Denisse POVI was staring at his Mom. Cury never mention his Mom. I know she will come home but I didn't know that it was this day.I don't know what I will do. I don't wanna make mistakes. I don't have a chance to see my Mom, so it's all new to me."Kamusta na ang anak ko?, sino nga pala yung babae kanina?"tanong nito.Nakatingin lang ako sa kanya at alam kong hindi maganda na puro tingin lang ang gagawin ko."I'm okay Mom"sabi ko. The safest way to answer."May problema ka ba?. What happen to you?. Parang hindi na ikaw ang anak ko"naglalambing na sabi nito at lumapit upang yakapin si Cury, ako."Okay lang po, pagod lang siguro""Yeah, I heard you won. Congrats, my son"she cheered. I can't help but feel light hearted. I never felt having a Mom."Ma"I tried to call her. It's new yet refreshing to me."Yes, anak"sagot nito. Ngumiti lamang ako mang sumagot siya.Right, kararating lang niya.