"Kailan ka pa naging pabaya sa, sarili Aries? I don't care if you will get angry to me but I care about you. Ano ba ang nangyayari sa iyo?" Pagpasok pa lamang niya sa loob ng kuwarto nito ay sermon na agad ang binitawang salita."Insan, ikaw pala. Kumusta ang maghapon mo?" patanong at balewalang ani Aries Dale. Balewala lang sa kaniya ang panenermon nito. Dahil totoo namang ilang araw na siyang ganoon. Nakahilata lamang siya at nakatitig sa kisame na wari'y may hinihintay na dadaang butiki."At sino pa ba sa akala mo? Only you and me here in Spain. So sino pa ba ang inaakala mong papasok without knocking the door? Now get up and fix yourself," anitong muli."Enrico, just leave me alone. Wala naman akong problema eh. I just want to be alone." Tinalikuran niya ito. But in his mind he's just fooling himself. Dahil sa tono pa lang ng pinsan niya ay alam na niya ang tinutukoy nito.Pero imbes na umalis ito ay hindi bagkus ay hinila nito ang upuan saka naupo paharap sa kaniya."Bumangon ka
"A-are you sure that you are okay, Senyor? Do you want to let Doctor Cameron come back again?" nautal at nag-aalala na tanong ni Martin sa amo."Don't be panick, Martin. Just do what I say," Senyor Eric answered instead."Okay, okay, Senyor. What do you want me to do?" muli ay tanong ng Chief of Security."Make sure that they will spend their night together. I don't want her to see me in my last breath. I don't want that she will witness my---""Senyor! What are you talking about? Buhay na buhay ka, Senyor. Bakit ba kamatayan ang sinasabi mo?" napalakas ang boses niya sa pagtatanong ngunit kahit magalit na ito sa kaniya ay handa niyang tanggapin ang maaring parusa nito sa kaniya."Alam ko iyan, Martin. Tama ka, buhay na buhay ako ngunit katawan ko ito. Ako ang tunay na nakakaalam kung hanggang saan ang buhay ko. Baka nakalimutan mong matagal na akong tinapat ni Doctor Cameron na hindi na ako gagaling pa. At kanina sa afternoon medication ko ay hindi kaila sa akin ang reaksyon nito. Al
"E-eric? What's happening to you?!" malakas na tanong ni Senyor Fernando nang napansin ang kaibigang tila nahihirapang habulin ang hininga."Call my doctor, Fernando. Now, please," Senyor Eric answered instead.Kaya naman ay hindi na nagdalawang-isip si Senyor Fernando. Agad na lumapit sa kinaroroonan ng telepono at tinawagan ang doctor ng kaibigan. Kaso lumipas din ang ilang pag-dial bago may sumagot."Doctor Cameron, your patient is in danger. Please come over here," agad niyang sabi nang may sumagot."Okay, Senyor. I'll be there after few minutes," tugon ng nasa kabilang linya."Do it now, Doctor Cameron. Senyor Eric is catching his breath. We will wait you here," aniyang muli bago nagpaalam.Nang naibaba niya ang telepono ay muli siyang bumalik sa kaibigan na halatang nahihirapan nang huminga. Kaso bago pa siya makapagsalitang muli ay nagsulputan ang mga bodyguard nito. Hindi na nga niya napansin kung sa pintuan nga ba sila dumaan o talagang may super power sila at bigla na lamang
Papasok pa lamang si Leonora sa maliit na gate ng mansion ay sinalubong na siya ng kaniyang ama na galit na galit. Magbibigay-galang pa nga sana siya ngunit hindi na niya nagawa dahil inunahan na siya ng amang umaabot na yata hanggang langit ang galit sa kaniya. Kaya't hindi siya nakahuma nang nagsalita ito."Where have you been all night long, Leonora?! Ganyan ba ang ugali ng may asawang tao? You whore! Slut! In this hour, you just come in. Because you are with your lover, don't you? What kind of woman you are?!" sinalubong nang sigaw at kastigo ni Senyor Fernando sa anak sabay pakawala ng mag-asawang sampal.Kitang-kita nilang mag-asawa ang pagdating nito. Kung paano ito dumaan sa maliit na gate instead of using the main gate. Kaya naman bago siya napigilan ng asawa niya ay sinalubong na niya ay sa unang pagkakataon ay nasaktan niya ito physically and said those insulting words. And why not! His daughter was not at home when her husband was dying."Papa," nakatungong sambit ni Leono
Few hours later..."Hindi ka ba papasok, Enrico? Himala yata't nandito ka pa samantalang ikaw pa ang nagsasabi sa akin ng bagay na iyan ah," ani Aries sa pinsan.Dahil sa ganoong oras ay talagang wala na ito sa bahay. Noong pumapasok pa siya ay sabay-sabay silang pumapasok. Subalit noong nagmukmok na siya ay lagi siyang sinasabihan ng ganoon. Kaya't nagtataka siya kung bakit nasa bahay pa ito."Wala na siya, insan. Pumanaw na si Senyor Gonsalez," pabulong nitong sagot.Halos hindi na nga niya narinig. Ngunit animo'y isa itong bombang sumabog sa kaniyangpandinig."What?! Are you joking?" tanong niya na talagang namang hindi siya makapaniwala sa narinig."No, Aries Dale my dear cousin. I'm not joking at all. He was gone last night. Nandoon ako nang nalagutan ng hininga siya while Senyora Leonora was here with you. Nasa kalagitnaan kami ni Lewis nang pagkukulitan nang tumawag ang ama ni Senyora Leonora. Pinapatawag daw ako ni Senyor Eric. Iyon pala ay naghihingalo na siya. Gustong-gusto
"Actually, pangalawang agenda ko ang pagpunta rito sa bahay. Total matino ka namang kausap ay aaminin kong kinausap ako ng Mommy at Daddy mo tungkol diyan sa problema mo. Huwag kang magtaka kung paano nila nalaman dahil ako mismo ang nagsabi. Bilang magulang mo ay nag-aalala silang lahat sa iyo. At ito na nga, nangyari na ang kinatatakutan nila," pahayag ni Lewis sa pamangkin na nakatitig sa kawalan.No, it's not kawalan dahil sa direksyon ay nakatitig ito sa daan papuntang mansion ng mga Gonzalez. Ngunit nauunawaan nila ito dahil kahit kalaguyo man sa imahe ng mga tao ang naging relasyon nito sa among babae ay tao pa rin itong nagmamahal."Alam ko, Lewis. Alam kong hindi mo ako ilaglag sa mga magulang ko kung ikabubuti ko at mas alam ko kung kailan mo ako ipagkanulo sa mga magulang ko. Subalit huwag kang mag-alala, kayong dalawa ni Enrico, dahil hindi naman ako magagalit sa inyong dalawa. Sabi n'yo nga ay magkakadugo tayong lahat at walang ibang magmamalasakit kundi tayo-tayo rin," t
"Anak, kahit ngayon man lang sana umuwi ka. Hinahanap ka na ng mga abuelas at abuelos mo. Saka hindi mo ba kami namimiss ng Mommy mo? It's been couples of months since you stayed there in Madrid. Please come home, son," malungkot na wika BC sa kabilang linya."But, Dad, may gagawin pa ako rito. Kapag tapos na iyon ay uuwi ako. Nangako naman ako kina Lewis Roy at Enrico na sabay kaming uuwi. I just can't come home for now, Dad." Napailing-iling niyang pagsalungat sa ama na animo'y nakikita siya nang kausap.Hindi pa siya handang uuwi. Gusto pa niyang kausapin ang kasintahan niya lalo at hindi pa niya ito nakakausap simula nang pumanaw ang asawa nito. Kaya't agad niyang sinalungat ang pagpapauwi ng ama sa kaniya. Nag-usap na nga silang dalawa ni Lewis Roy, sasabay siya rito sa pag-uwi. Dahil hindi maaring uuwi si Enrico, ayon dito ay ito ang binilinan ng amo nilang namayapa na mamuno sa mga medical centers lalong-lalo na ang Gonzalez Hospital."Uuwi ka ba, Aries Dale o ako mismo ang p
"Welcome home, brother! It's been half a year that you are not here." Nakalahad ang mga braso ni Jonathan Ross sa panganay na kapatid. Siya naman kasi ang inutusan ng mga magulang na sumundo sa magtiyuhin na mag-besstfriend."Nasa Baguio City ka, Brother. Puwedi bang magtagalog ka naman? Aba'h baka sagutin ka ni Kuya ng Español. Aba'h baka hindi mo maunawaan," ani Jovani Kurt."Teka lang, kambal. Anong ginagaw mo rito? Sa pagkaalam ko ay ako ang pinapunta nina Mommy at Daddy rito." Nakataas ang kila na binalingan ni Ross ang kambal."Well, Great Grandma also send me here with the driver for Uncle Lewis Roy---oo na. Lewis na." Nakatawa nitong salag sa kamao ng tiyuhing salubong ang kilay.Tuloy!Ang kanina hindi makasingit ay pumagitna na rin. Iyon nga lang ay nagaya na talaga sa tiyuhin nilang may pagkamasungit!"Bakit ba ang gugulo ninyo? We are tired of the long journey. So will you stop that and take us to the car." Pinaglipat-lipat ni Aries Dale ang paningin sa mga kapatid.Hindi