CHAPTER 42 HATRED

Poot, galit, hinanakit at pagkamuhi ang nangibabaw sa puso ni Marian. Nanginginig ang kalamnan niya sa galit at ang nasa isip niya sa mga sandaling iyon ay ang paghihiganti.

"Kung sino man ang lapastangan sa mommy ko, magtago ka na! Dahil kahit magtago ka man sa saya ng demonyo, lintik lang ang walang ganti sayo!" Naninigas ang mga panga niya dahil sa gigil habang pinapa-cremate ang mommy niya.

Hindi niya kayang pagmasdan ang mommy niya na nasa kabaong kaya minabuti niyang gawing abo ang bangkay ng ina niya.

Halos hindi tumitigil sa pagpatak ang mga luha sa pisngi niya. Tahimik lang siya habang umiiyak habang hinihintay ang abo ng ina.

Nasa tabi niya sina Yanah at Drix, kahit hindi niya kinakausap ang mga ito hindi pa rin siya iniwan at pinabayaan. Si Emerald ay umuwi na muna kasi nga hindi siya pwedeng mag puyat dahil nga sa buntis ito.

Tahimik lang ang dalawa habang nagtatagis ang mga bagang sa sinapit ng pamilya niya.

Ang malakas na ringtone ng phone niya ang bumasag sa katahimi