P I L I T . . . pinakiramdaman ni Red kung saang banda nanggaling ang sigaw.
Bigla niyang naisip ang mukha ni Trinity bago mawalan ng ilaw. Sa isiping baka ito ang nagmamay-ari ng mga sigaw na iyon ay parang biglang kumabog ang dibdib niya.
“Sh*t!”, mahina niyang mura. Gusto niyang isigaw ang pangalan nito para masigurong ligtas ito, pero hindi niya pwedeng gawin iyon.
“F*ck!”,
Panay ng ikot niya sa dilim. Hindi pa siya kailan man nagpanic ng ganito in the middle of a mission. At isa iyon sa kinakainis niya, he hates uncertainties, and he hates that he discovered this side of him in the middle of such an important assignment.
Biglang may humawak sa kaliwa niyang balikat. Dala ng reflex ay agad siyang nag-defense mode at pinilipit ang kamay na nangahas na pumatong sa balikat niya sabay tinutukan ito ng baril, kahit pa hindi niya ito nakikita.
Siya namang pagliliwanag ng buong paligid. Bahagya pa siyang napapikit dala ng pagkasilaw pero agad ding nakabawi. Akmang kakalabitin na niya ang gatilyo ng baril nang mapagsino ang tinututukan niya noon.
“I-insan... e-easy ka lang...a-ako ‘to, si Y-Yoda”, kabado nitong turan habang nakaluhod at nakataas ang dalawang kamay.
Agad niya naman itong pinawalan at tinutulungang tumayo. Nang maalala ang hinahanap ay mabilis niyang iginala ang paningin. Pero wala si Trinity. Wala rin si Scarlet. Nagsimula na siyang kabahan. Bigo ba sila sa misyon nila?
“Insan? O-Okay ka lang?”, untag ni Yoda sa kanya.
“Si Trinity?!”, tila wala sa sarili niyang tanong dito.
“Ha?”
“S-Si Scarlet??? Nagpaputok ka ba ng baril?”, desperado niyang tanong sabay yugyog sa mga balikat nito.
“E-Ewan, basta inutusan lang ako ni Boss na sabihan kang pack up na”, parang naguguluhan din nitong sagot.
“Sh*t!”, mahina niyang mura sabay tumalikod at bahagyang lumayo para makapagsalita sa radyo niya.
“Does anyone copy?”,
“Sir, Hunter roger, mission accomplished”, sa wakas ay may sumagot sa kanya.
“Hunter! Anong nangyari? Ba’t bigla kayong nawala? Si Trinity at Scarlet?”, sunod-sunod at mariin niyang tanong.
“S-Si...errk...wal...errkk...on...”
Bahagya siyang napangiwi sa paglagaslas ng tunog ng frequency sanhi para mag putol-putol ang salita ng nasa kabilang linya.
“Hunter? Hunter?! Unstable line”,
“Errk, Sir...erkk an.... errkkk”
“F*ck! negative! asan ka ba?”, hindi niya napigilan ang bahid ng iritasyon sa boses dahil sa pagkaatat na malaman ang sagot sa mga tanong niya
“May tama si Speedy, minor. But target is secured, Sir”, sa wakas ay luminaw ang boses nito.
“Pareho?”, mabilis niyang tanong.
Pero bago marinig ang sagot ng kausap ay may biglang tumawag sa pangalan niya.
“Red!!!”,
Agad siyang napalingon sa ma-awtoridad na pagtawag sa pangalan niya. Tahimik siyang napatikhim nang makita ang papalapit na si Deo kasama si Geronimo.
“Ano na namang tinatanga mo d’yan?!”
“A-Ahh B-Boss---”, sinubukan ni Yoda na salubungin ito pero agad itong binulyawan ng galit na amo.
“Tumahimik ka, Yoda p*t*ng’na muntik pa tayong mabulilyaso dahil sa pinsan mong ‘to!”, gigil nitong putol sa akmang pagsasalita ng pinsan niya sabay duro pa sa huli.
Marahas nitong winaklit ang humarang sa daan nito tsaka tuloy-tuloy na humakbang papunta sa kinatatayuan niya.
“Hoy, g*go! Nas’an ka?! Di ba sabi ko lapitan mo ‘yong grupo ng mga babae para siguraduhing hindi tayo magkakamali sa dadamputin?! Eh kung tumalon pala ‘yon sa pool? Pa’no kung maling tao ung nadampot ni Geronimo?!”, galit na galit na bulyaw nito sa kanya. Labas ang lahat ng ugat nito sa leeg sa sobrang galit.
Para siyang biglang bumalik sa normal na siya at muling naging blanko ang ekspresyon ng mukha.
Ganap na nakalapit si Deo sa kanya na halos isang dangkal lang ang pagitan sa kanya. Mas matangkad siya dito ng ilang pulgada kaya bahagya itong nakatingala pero kita ang angas sa mga gawi nito.
“ANO?! SAGOT!!!”, sigaw pa nito at patuloy siyang ginigit-git.
Naramdaman niya pa ang hininga at pagtalsik ng mga laway nito sa kanya sa sobrang lapit nito.
“Kinabahan ako Boss”, pagdadahilan niya.
“Kinabahan??? Ano ka bakla???!”,
“Hindi ako makakita ng maayos sa dilim”, sagot niya sa kalmadong boses.
“Eh p*tang’na ba’t di mo sinabi n’ong nagbibigay ako ng assignment sa inyo??? Ano?! Para sabotahehin ako? Ha?!”
“Sinabi ko boss. Di ba kaya gusto ko makipagpalit kay Egan, ako na lang ‘ka ko sa gate. Kaya lang sabi ni Egan masyado pa akong bago para sa pwestong ‘yon kaya hindi ako pwede”,
Totoo naman ang sinabi niyang iyon. Pero ang dahilan kaya gusto niyang sa may gate siya pu-mwesto ay para ma-ambush pa niya kung sakaling mabigo si Speedy na itakas si Scarlet. Back up plan kumbaga. Kaya lang, gaya ng sabi niya kay Deo, ay inalmahan siya ni Egan.
Binalingan ni Deo si Geronimo.
“Asan si Egan?!”
“N-Nasa van na Boss”
Narinig niya ang mahinang pagmumura ni Deo tsaka siya muling pinukol ng matalim na tingin. Mukhang gusto pa nitong magsalita pero wala nang maisip na sabihin kaya dinuro-duro na lang siya tsaka tinalikuran.
“Wag kayong babagal-bagal kundi puputulin ko ang mga ut*n niyo!”, pahabol nitong sigaw habang papalayo na.
Nagkatinginan naman sila ni Yoda.
“Tara na!”, bulong nito sa kanya tsaka nagpatiuna nang sumunod kina Deo at Geronimo.
He tried to scan the place one last time, bago siya umalis, hoping to see any signs of Trinity…pero bigo siya.
“Red! Pst! ‘Lika na!”, pabulong na tawag ni Yoda na nasa may pintuan na ng bar.
Sumunod na lang siya bago pa siya pagdiskitahang muli ni Deo.
Pagdating niya sa labas ng hotel ay isa-isa ng nagsisi-alisan ang mga getaway car ng grupo. Sinenyasan siya ni Deo na lumapit sa kotse kung saan ito nakasakay.
“Pasalamat ka at tagumpay ang plano ko ngayon. Kung hindi me kalalagyan ka sa ‘kin, intiendes?”, may pagbabanta nitong sabi.
Bahagyang napakunot ang noo niya.
Tagumpay?
Narinig nila ang papalapit na tunog ng sirena ng mga pulis.
“Sumunod kayo agad. Alam niyo na gagawin”, sabi pa nito tsaka isinara ang bintana. Agad na umandar ang lunadan nito na inihatid niya ng tingin habang iniisip ng pilit ang mga sinabi nito.
“Red! Bilis na!”, tawag ni Yoda na bahagyang sumilip lang sa bintana ng driver seat ng sasakyan naman nila.
Wala sa sariling tumalima siya at sumakay sa passenger side. Ilang sandali pa’y pinaharurot na ni Yoda ang sasakyan.
“S A B I H I N . . . n’yo sa’kin paanong nangyari na may mga parak doon?!!!”Ang dumadagundong na boses ni Deo ang inabutan ni Red pagpasok niya sa sala ng bang house ng grupo. Nagtitipon-tipon ang mga ito at mukhang galit na galit na naman ang huli.Pasimple siyang tumabi kay Yoda at tinapik ito sa braso.“Anong meron?” bulong niya.Sinenyasan siya nito na lumapit pa ng husto kaya gano’n nga ang ginawa niya.“Nakita si Boss na mga alagad ng kabila doon sa loob kagabi”, sagot nito na may nagpapaunawang tingin sa kanya.“Nabaril ‘ata ni Boss ‘yung isa kaya naitawid ‘yong kagabi&rdqu
CHAPTER 12COLLATERAL DAMAGEM A I N G A T . . . at isa-isang na pinunasan ni Red ang magkakahiwalay na parte ng baril na ibinigay ni Deo sa kanya. Iyon kasi ang isa sa mga nakasanayan niyang gawin kapag hindi siya makatulog o di kaya’y nag-iisip.Magdamag siyang hindi nakatulog sa matapos nilang magkausap ng group niya sa Special Force kagabi. Tungkol iyon sa nangyaring panlilinlang ni Deo sa kanila, pati na ang nalaman niyang impormasyon kay Yoda. Dalawang bagay ang mas naging malinaw sa kanya.Una, sa makalawa ay magkakaroon ng siguradong transaksyon si Deo sa mga kliyente nito. Iyon ang pagkakataong pinakahihintay nila, ang mahuli ito sa akto ng pakikipagkalakalan ng ipinagbabawal na gamot at ilegal na armas.
(SPG ALERT!) TRINITY’S POV N E V E R . . . in her entire eighteen years of existence, did Trinity ever imagined na mangyayari sa kanya ang lahat ng pinagdaraanan niya ngayon. She had always had tight a security. And Xtasis is the same. Kaya hindi niya maintindihan kung paanong na-kidnap siya habang nasa loob mismo ng exclusive pool bar, where she would normally hang out and nothing every happened. She hates uncertainties. Wala sa personalidad niya ng tumaya sa mga bagay at pagkakataong walang kasiguraduhan. But with the situation that she is in right now, not only she was filled with vagueness, but also with fear…lots of it. “Ano na Reeeeed?!” narinig niyang sigaw ng isang tinig. Magmula nang magkamalay siya, matapos siyang madukot, ay nakapiring na ang kanyang mga mata. All she sees is darkness. Ni wala siyang ideya kung gaano katagal na siyang bihag ng mga ito. Naramdaman niya ang paglapit isang bulto sa tabi niya. Hindi niya mapigilan ang mapaiyak. “Please…don’t”, she ple
RED’S POV “H A Y U P . . . ka”, narinig ni Red na mahinang sabi ni Trinity. Nakapatong pa rin siya dito dahil sa panghihinang nararamdaman matapos ang madugong bakbakan. Kahit na hindi niya tingnan, alam niyang may madugong kaganapan sa bandang baba ng dalaga. He felt it when he entered her the first time, the barrier that would prove that apart from him, no one has ever been there. Knowing that fact just made him far more guilty than he already is.Sigurado siyang ni sa hinagap ay hindi nito inisip na sa ganoong paraan ito magkakaroon ng unang karanasan. Well, too late to regret now Red. You already ruined her, paninisi niya sa sarili. Naiyukom niya ang kamao sa poot. Dahan-dahan siyang umalis sa pagkakadagan dito tsaka diretsong bumaba sa lamesa at inayos ang sarili. Dinampot niya tshirt niyang basta niya ihinagis kung saan kanina tsaka itinabing iyon sa nakahantad na kahubaran ng dalaga. Pumapalakpak na lumapit si Deo sa kanya habang may nakakalokong ngiti. “Red, Red, Red
SPG ALERT! TRINITY’S POV S A . . . dinami-rami ng maaari niyang maisip, hindi alam ni Trinity kung bakit bigla niyang naisip ang mga magulang niya. She cannot help but wonder whether her parents are even bothered by the fact that she was abducted. Ipinapahayag man lang kaya siya ng mga ito? Nag-aalala din kaya ang mga ito? Then she thought of the last conversation she had with her dad. FLASHBACK: “Habang tumatagal ay mas lalo kang nagiging walang modong bata ka!”, her father screamed. “Like father like daughter”, nakataas ang kilay niyang sagot. “Wala akong anak na katulad mo! Bobo na wala pang modo! Di ka man lang gumaya sa ate mo!” END OF FLASHBACK: No. There is no way na ipapahanap pa siya ng daddy niya. Baka nga mas masaya pa ito kung hindi na siya makakabalik. The thought made her heart sank. She is there, laying naked after being used in the most obnoxious way possible, not knowing what tomorrow has for her. Ang buong akala niya ay tapos na ang paghihirap niya nang ma
(RED’S POV) N A N A K I T . . . ang buong katawan ni Red nang magising siya. Napahawak siya sa noo nang maramdaman ang tila pumipintig na sakit rin ng ulo nadala nang bigla niyang pagbangon. “Colonel! Sa wakas!” malakas na tawag ni Yoda sa kanya at agad siyang nilapitan. Kita niya ang pag-aalala sa mukha nito. “A-Anong nangyari? A-Asan si Trinity?” wala sa loob niyang tanong habang iginagala ang paningin sa silid kung saan siya naroon. Napagtanto niyang nasa kwarto siya ng huli. “Hindi mo na naaalala?” tanong nito. Napakunot siya noo. Wala pa talaga yata siya sa sarili dahil blangko ang isip niya. “N-Naalala ang alin?”, tanong niya din tsaka muling napapikit dahil sa lumalakas na pintig ng pulso sa sentido niya. “Hala! Nagka-amnesia ka na yata, Colonel!” nagtatarantang tugon nito. “Teka nga…Lieutenant! Lieutenant!” pa-sigaw nitong tawag sa kung sino sabay umaktong tatayo para lumabas pero pinigil niya ito sa braso. “Sinong tinatawag mo? S-Sinong Lieutenant? A-Anong…”
RED’S POV N A G K A T I N G I N A N . . . sila ni Yoda nang pumasok ang van na sinasakyan nila sa entrance ng Manila North Port. Naka-convoy sila sa tatlo pang sasakyan kung saan naman nakasakay sina Deo at iba pang tauhan nito. Kasama nila sa van si Trinity at dalawa pang alagad ni Deo. Pasimple niyang sinulyapan ang mga ‘hotspots’ kung tawagin nila. Doon nakatago at naghihintay ng senyales para sumalakay ang mga kawani ng ADFP. Ilang sandali na lang ay magkakaalaman na kung kaninong pangkat ang mananaig. Kumpiyansa siyang mananalo sila, pero gusto niyang maging handa para sa lahat ng posibleng mangyari. Hangga’’t maaari sana, ay ayaw niyang may masasaktan sa grupo nila. Pero alam niyang kasama ang panganib na iyon sa tungkuling sinumpaan nila. Malayo pa ay tanaw na nila ang grupo na nakatayo at naghihintay sa kanila. Huminto ang mga sasakyan nila ilang metro lang ang layo sa mga ito. Mukhang ito na nga ang mga kliyenteng hapon na sinasabi ni Deo. Naunang bumaba ang huli, pati
RED’S POV T I N A N A W . . . ni Red ang pilit pa ring nangalaban na si Deo habang iginigiya ito ng mga sundalo papunta sa transport car ng ADFP. Ngunit dahil nakaposas ang mga kamay nito sa likod, ay wala din itong nagawa kung di ang tuluyang sumakay kasama ang mga tauhan nitong nadakip din. “Speedy, transmitting. Red, do you copy?” sabi ng biglang nagsalita sa radyo niya. Napahawak siya sa may bandang tenga niya para mas marinig ng malinaw ang mga sasabihin nito. “This is Red. Ayos ka lang, Speedy?” “Sir, bad news. Nabaril ang isa sa mga bata natin, kaya nakawala ang mga hapon. Reinforcement needed” Napalingon siya sa direksyon kung saan naganap ang labanan kani-kanina lang. “And the butterfly?” “Negative. Tangay pa rin nila ang paru-paro” “Sh*it!” napalakas niyang mura at agad na lumakad nang walang direksyon. “Red transmitting! Uno, locate the butterfly and the mantis!!” utos niya sa pagitan ng mabibilis at mahahabang paghakbang, habang nagrere-load ng bala sa magasin n