Chapter 28

Dylan's POV.

"Keisha, calm down please!" sabi ko dito at dahan-dahan syang inupo sa couch pero napakahigpit ng kapit nya. I signalled her psychiatrist not to come closer yet dahil mas magwawala lang sya kapag dumikit ang mga ito.

"Dylan" she called me and she started crying AGAIN. "Wag mo kong iiwan ha?"

Tumango na lang ako.

"Kailangan mong magpagaling agad Keisha" sabi ko as I tapped her head.

"B-bakit? ayaw mo na ba akong alagaan?" sabi nya at mas hinigpitan ang hawak sakin kaya umiling ako.

"I told you don't think too much" sabi ko sa kanya

"Paanong hindi ako mag iisip kung nandyan lang si Mia sa paligid, paano kung sumama ka sa kanya?"

That's impossible, she doesn't even remember me.

"Magpahinga ka na" sabi ko and I tried to smile pero pakiramdam ko ay walang-wala na kong gana.

"If you leave me, I would really kill myself, hindi ako nagbibiro Dylan"

I sighed and then asked her psychiatrist to come over kung saan ay mabilisan syang tinurukan ng pampatulog. hinigpitan ko ang hawak k