Chapter 25

   Hinihintay ni Mary Joy na magbalik si Ana noong makarinig siya ng pagkatok sa pinto. Hinayaan niya ang magulong buhok at sinagot ang pagtawag ni Francis mula sa kabila. Isa sa mga nakasanayan na ni Nastya ay ang paglandasin ang kanang kamay sa buhok tuwing nag-aalala o kinakabahan. Namana ito ni Mary Joy dahilan upang sabunutan niya ang sarili habang wala siya sa sarili dahil sa kakaisip.

“Francis,” pagbati ni Mary Joy na kaagad niyang pinagsisihan. Kumurap ang lalaki na tila ba nawiwirduhan sa kaniyang sinabi. Kaagad na tinabunan ni Mary Joy iyon gamit ang pekeng tawa. Dahil madalas siyang nag-iisip ngayon, madalas din siyang nakakalimot sa pagkatao ng kaniyang karakter. Ngayon tuloy napapaisip siya kung mas mainam ba noong hindi pa nawawala iyong out-of-character restrictions nitong laro. Noon mas madaling umarte.

“Bakit ka nandito, poster boy?” tanong ni Nastya. Naging komportable muli ang ekspresyon ni Francis. Tila ba nakahinga