Share
Pahina 30
Claude's POV
"Saan ka natulog kagabi, Claude? Kung hindi ka pa nagtext ay baka nabaliw na ako sa pag-aalala."
Panay ang sunod ko kay Mama habang palakad lakad siya sa kusina dahil sa pag-aasikaso ng almusal namin.
Huminto siya sa tapat ng oven at pinatay iyon ng makitang luto na ang mga hotdog na nandoon.
Isa-isa niya iyong inilagay sa plato kaya natagalan siya roon at nabigyan ako ng pagkakataong yakapin siya mula sa likuran niya.
"Sorry na Ma. Hindi na mauulit. Alam mo ba kung saan ako natulog?" Pagpapakyut ko sa kaniya para hindi na siya mainis at magtampo.
Hindi siya umimik. Naglakad siya pabalik sa mesa para ilagay ang luto nang hotdogs. I heaved a sigh before leaning in the refrigerator while staring at my mother.
"Kila Architect ako natulog." Sambit ko kaya natigil siya sa ginagawa.
"Panay ang hatid sundo niya sayo ah? Ganoon ba kayo kaclose nun?" Matabang niyang sinabi habang nakasimangot.
Natigilan ako sandali.
Related chapters
THEN AND NOW Pahina 31
THEN AND NOW CHAPTER 31 Claude's POV Tulala ako habang nakatingin lang sa bintana ng kotse ni Demus. Mag didinner kami ngayon at kakasundo niya lang sa akin mula sa firm. Panay ang palingon-lingon ni Demus sa akin dahil sa pagiging tahimik ko. Kalaunan ay hindi niya natiis at inabot niya ang kamay ko para mahawakan. "What's wrong? May problema ba sa trabaho niyo?" Nag-aalala ang boses niya kaya agad akong umayos ng upo at humarap sa kaniya. Nginitian ko siya para mawala ang pagkabahala niya. "W-wala. Pagod lang 'to?" Siniglahan ko pa ang boses ko para hindi siya mag-isip na may malalim akong iniisip tungkol sa aming dalawa."Saan mo gustong kumain tayo? Libre ko ngayon." Dagdag ko pa at pilit na ngumiti. Mabilis siyang umiling sa sinabi kong pang lilibre ngayong gabi. As usual hindi na naman siya papayag. He's always like this. Lagi niya akong bini-baby. Para bang laging gusto akong pinoprotektahan.
THEN AND NOW Pahina 32
THEN AND NOWClaude's POVHindi ko alam kung ako lang ba o sadyang natural ito sa tao.Iyong pakiramdam na nasa kalagitnaan ka ng saya pero maya-maya lamang ay maiisip mong may kasunod ba ang sayang 'to? Lungkot ba ang kapalit nito? Na iisipin mo na lang na kailangan mong sulitin dahil baka matapos agad na baka hindi na sa iyo kapag nagising ka isang araw.Tulala ako habang nakatitig sa repleksiyon ko mula sa salaming nasa harapan ko.Tinitigan ko ang mata kong ilang beses ng lumuha dahil ilang beses na ring nasaktan mula paman noon.Ang hirap sumaya no? Ang hirap kuhanin ng mga bagay na gusto natin. Pero sadyang may mga taong magpaparamdam sa'yo ng contentment. Na maiisip mong ayos lang na naranasan mo iyan, ayos lang na umiyak ka, at ayos lang na hangarin mong huwag mawala sa iyo iyong pinakamamahal mo kasi kahit anong kahihinatnan may tatayo sa harapan mo't poprotektahan ka, magiging pader mo mula sa sakit at pasasayahin ka.In
THEN AND NOW Pahina 33
THEN AND NOWClaude's POVDemus didn't ask me anymore when he started driving his car. Siguro ay masiyado ko siyang pinag-alala.Nawala ang cellphone niya at habang tinatawagan ko iyon ay iba ang nakasagot habang siya'y papunta na sa akin para sunduin, patunay na masiyado na akong kinakain nang pag-iisip, imahinasyon at pagiging duwag ko.Hindi ko kinaya.Bumuntong hininga ako ngunit mas lalo lang atang nabahala ang tahimik na si Demus. Nilingon ko siya at kunot na kunot ang noo niya habang nakahawak ang isang kamay sa manibela.Tinitigan ko siya. Hindi ko alam kung kailan ako titigil sa pagmamahal sa kaniya kasi sa tingin ko hindi na, at takot ako na baka sa kalagitnaan ng pagmamahal ko sa kaniya mabitawan ko siya o siya ang biglang bumitaw. Nakakatakot ang mga posibilidad. Pero isa lang ang sigurado ako, lalaban ako hanggat kaya ko. Kasi kahit kailan hindi ako makakaahon kung mananatili ako sa malalim na dagat
THEN AND NOW Pahina 34
THEN AND NOWClaude's POVMy hair immediately disheveled because of how the wind embrace this comforting and peaceful night.I stared at Demus's dark and observant eyes. He's just staring at me the whole time.The dinner started smoothly. Everything went well. Everyone's talking about how nice Mr. Swift is. He said I'm a son to him and he should also need to know that he's a father for me too. I will treasure this gifts, blessings and of course, him.""Naku, I know from the start na may potential itong si Claude. I'm fact napanalo niya iyong kasong hinawakan niya, noong last day ata iyon."Tumawa ako dahil sa papuri sa akin ni Mr. Swift na para bang ipinagmamalaki niya ang kaniyang anak. Ngumiti si Mama gayon din ang ibang naroon kagaya ni Dem at nila Kalvin. Mabuti nalang talaga at hindi din gumagawa ng usapan si Kalvin sa pagitan namin. I know we're cool now, of course nakaaligid din si Dem.Nagsimula ang pag
THEN AND NOW Pahina 35
THEN AND NOWClaude's POVMy head is throbbing when I lifted my body from the bed.Paano ba naman hindi sasakit ang ulo ko. I stayed late up night thinking about what Beatrice could do just to ruined me and Dem.Alam ko, siya iyon. She tried to reach my mom to threatened me and I'm indeed threatened about it.What if she will tell my mom? Hindi ako handa tungkol doon.Should I tell Dem?Pumasok ako sa trabaho ng wala sa sarili sa umagang iyon.Maraming tambak na papeles ang bumungad sa akin."The hearing will be next week na Attorney. Ni wala tayong evidences."Iyon agad ang narinig ko sa aking kliyente habang may meeting kami alas tres ng hapon.Gusto kong sabihin sa kaniyang wala akong pakealam dahil pakiramdam ko'y walang katuturan ang agawan nila sa lupa ng kabilang partido na kapamilya lamang din nila. They want to file a case sa kabila dahil nagnanakaw daw ito sa
THEN AND NOW Pahina 36
THEN AND NOWClaude's POVThey said you should love doesn't work if we don't have trust to the someone we love. Well, I already learned my lesson."I love you." Dem, whispered as I snake my arms on his nape.I already assured him that if someone try to ruined us again, I am sure to listen to him first. I won't decide on my own again without asking him."The field trip will just be three days." I said while caressing his hair. I am sitting in a table on his Condo while he's snaking his arms on me."I don't want to go with you. I want to prove that I will be more smarter this time, and very faithful to you."I smiled because of what he just said.He's true to his words. When the day of the field trip came he didn't give a say or pleaded to go with me. Ngunit nagulat nalang ako ng kung ano-ano ang ipinadala niya sa akin kahit hindi naman kailangan.He even made me bring a first aid kit, see?Natawa nalang ako dah
THEN AND NOW Pahina 37
THEN AND NOWClaude's POVTila umiikot ang lahat sa akin habang pinipilit ang sariling maglakad.Kaunti lang naman ang ininom ko pero bakit ganito agad ang epekto? Ugh! I shouldn't stay here anymore.Sinubukan kong tumayo upang makapunta na sa sariling kwarto ngunit mas lalo lamang akong nahilo.Maingay pa rin ang mga kasamahan namin at nagkakantahan pa."Are you okay?"Naramdaman ko ang kamay ni Kalvin sa aking braso kaya kinapitan ko iyon gamit ang aking kabilang kamay. Humigpit lalo ang hawak ko sa kaniya ng mas mahilo na talaga ako."Kalv, I think you should take care of him. Ikaw nalang ang magdala sa kaniya dahil baka mapaano pa siya."Narinig ko ang suhestiyong iyon ni Mae. Gusto kong tumutol at humindi dahil baka makaabala pa pero sadyang liyo na ako sa alak. Dalawang shot nga lang iyon ng tequila kanina. Ganoon na ba talaga kababa ang alcohol tolerance ko?Maya-maya lang ay inaalalayan n
THEN AND NOW Pahina 38
THEN AND NOWCHAPTER 38Sa bawat araw sa buhay mo marami kang makikilalang tao. Pero kalahati o ang iba roon ay hindi mo mapapagkatiwalaan. Minsan hindi mo sila mapipilit na paniwalaan ka. Hindi mo sila maaaring diktahan na makitungo ng ayos sa iyo lalo na kung hangad nila ang kapinsalaan mo.Napalunok ako habang bitbit ang purse ni Mae. Dapat ko paring ibalik 'to dahil hindi naman ito akin.Nagtungo na ako sa VIP area na kinakainan namin na nereserve ni Mr. Swift. Tiyak nandoon na rin ang iba.I was taken a back when I saw a familiar face sitting together with my office mates. My eyes widened with joy. Why is he here? I mean, gosh! He made my day!Nakita ko ang pagtayo ni Demus mula sa mesa ng aking mga kasamahan. He's here!Nakangiti na agad siya sa akin at ganoon din ako. Lumapit pa siya at hindi ko na napigilan ang sariling yakapin siya.Tuwang-tuwa ako at ngiting-ngiti habang hinihigpitan niya ang yakap sa akin.
Latest chapter
