CHAPTER 9.2

Chapter 9.2

Jeruzah POV

Nagising ako ng may malamig na bagay ang bumuhos sa aking katawan, dahilan upang lahat ng ugat ko sa aking katawan ay magising. Minulat ko ang mata ko ngunit purong kadiliman lamang ang siya kong nakikita. Pilit kong iginagalaw ang katawan ko ngunit nakatali ang dalawa kong kamay.

Ramdam ko ang lamig sa aking puwitan. Nasisiguro kong nakasalampak ako ngayon sa malamig na sahig.

Sinubukan kong ibuka ang bibig ko upang lumanghap ng hangin subalit tanging mahinang ungol lamang ang nailabas ng bibig ko, sa kadahilanang may kung anong nakaharang dito na siyang pumipigil sa akin upang makapagsalita.

"Oh, gising na ang prinsesa ng pamilyang San Cuenco," a familiar voice echoed in the whole room.

Sa tingin maliit lamang ang kwartong kinalalagyan ko dahil matunog na matunog ang pagkaka-echo ng boses niya.

Palapit nang palapit ang mga yapak nito hanggang sa tumigil ito sa harap ko, at walang sabi-sabing hi