Meeri's POV
"Good morning, ma'am."Kaliwa't kanan kong narinig ang mga pagbati ng mga guro at estudyante na nakakasalubong ko sa daan. Ang ilan ay binibigyan lang ako ng matamis na ngiti, at ang iba ay kinukumusta pa ako. Talagang nakagaganda ng araw ang mga bati nila, but... beyond those smiles, I know they're rolling their eyes.I'm not a very nice teacher after all."Ma'am Salazar, mabuti naman at nakabalik ka na!" masiglang bati ng principal pagkapasok ko pa lang sa opisina nito."And thank you for accepting me again, Ma'am Pia," sagot ko at naupo sa isang silya. Well, she likes calling her Pia rather than using her surname.Sinimulan naming pinag-usapan ang tungkol sa trabaho ko. Inilagay nito ang office ko sa library gaya ng dati, ibinigay din nito ang aking schedule. Agad namang nagningning ang aking mga mata dahil sa unang pagkakataon ay magtuturo na ako ng mga senior high, pero hindi math ang subject, kundi practical research.This is what I really want. Making the students tremble and make them think I'm a terror teacher. So, giving me hard subjects like math, will help me build that standard."Ma'am Salazar, inilagay din kitang adviser ng grade 12 students, section B, humss. Well, kinausap ko si Ma'am Divad at pumayag agad siya, ilang beses na kasi siyang itinatakbo sa clinic dahil hinahighblood. I hope you don't mind" lintana ng principal."Oh, I'd love to do that. Thank you for doing it," sagot ko habang nagpipigil ng mala-demonyo kong ngiti. Matapos naman ang usapan namin ay namaalam na ako at nagtungo na sa classroom na in-assign sa akin.Pagkabukas ko pa lang ng pinto ay agarang nagsitigilan ang mga estudyante sa kanilang mga ginagawa. Nagkalat ang papel sa sahig, mga nagulo-gulong upuan, madumi rin ang blackboard na pinuno nila ng kung ano-anong pirma at drawing.Huminga ako ng malalim at malamig na naglakad papasok. Ngumiwi ako ng makitang may bubble gum sa teacher's chair and desk kaya naman tinignan ko ang paligid. What a total mess."Transferee ka ba?" tanong ng isang babaeng estudyante na nakaupo sa ibabaw ng mesa ng kaniyang upuan. Nakauwang pa ang hita nito kahit na nakapalda siya. Bukod doon ay ngumunguya ito ng bubble gum and it looks like siya ang may gawa ng mga bubble gum sa paligid since siya lang ang mukhang kambing na ngumunguya sa klase.Hinawi ko ang mga papel sa ibabaw ng teacher's desk at inilapag doon ang aking bag. "No," tugon ko at humalukipkip. "This is just my field trip."Agad na sumama ang tingin nito sa akin pero nag-iwas na ako ng tingin at tumingin sa paligid. "Good morning class," bati ko sa hindi magandang tono ng boses. Agad ko namang napansin ang ilan na mariing napalunok sa kani-kaniya nilang laway. "I'm your new teacher in Practical Research 2, and your new adviser. I'm Marylane Salazar. Take your seats."Binati ako pabalik ng katahimikan kaya naman napasinghap ako. They're bunch of rude students, I see.Then, I guess this is war.•|||•Nakangiti lang ako habang naglalakad palabas ng eskwelahan. Isang araw pa lang akong nandito pero matunog na ulit ang pangalan ko at... ang mga iyon ay hindi maganda lalo na sa advisory class ko."Meeri!"Nilingon ko agad kung saan nagmula ang boses at napansin ang isang lalaki na tumatakbo palapit sa akin hanggang sa magkaharap na kami. Napayuko naman ito at napahawak sa kaniyang tuhod at hinabol ang kaniyang hininga. Agad naman akong napangiti nang makita ito."You're late again, Sir Ceed," nakangiti kong sambit na ikinaangat ng kaniyang mukha at umayos na ng pagkakatayo."I'm not l-late." Hinihingal pa rin ito. "I just came to see you. I just finished my seminar, you know, CPD," sagot nito at malawak na ngumiti.He is Cedrick Serano, but I'm the only one calling him Ceed. He's my friend. He's a teacher in this school teaching English subjects."Hey, can I have a hug?" anito kaya naman tumaas ang aking kilay at humalukipkip."What if I don't?""I'll hug you anyways." Lumapit ito sa akin at agaran akong niyakap pero panandalian lang. "Oh, I wonder if I can hug your more than a second since you're already single?" anas pa nito na tinawanan ko. Yeah, he never hug me too much and for long before because I was in a relationship."I wouldn't like that," tugon ko at huminga ng malalim. "By the way, how's your seminar?"Inaya ako nitong tumungo muna sa ilalim ng narra tree kung saan may mga bench na pwedeng upuan at doon nagkwentuhan. To summary his story, those seminars were like hell for him. Meanwhile, pinagkwento rin ako nito tungkol sa first day ko sa school and so I did."Oh, the little devil is back," komento niya kaya naman sinamaan ko siya ng tingin.Naglalakad na kami palabas ng school since magsasarado na rin ito. Malapit na mag-5:30 so lalabas na kami bago pa ilock ang gate."Hey, if you're not busy you can come in my house. Let's talk about your experience in Japan," paanyaya ni Ceed na tinanguan ko naman. I want to spend more time with him too.Patungo na kami kung saan nakapark ang sasakyan ni Ceed nang biglang may humintong pamilyar na kotse sa aming harapan. Bumaba naman ang driver nito na ikinahinto ko lalo na nang maglakad siya upang harapin ako."Just in time," bulalas nito habang nakatingin sa kaniyang wristwatch. "Let's go?" paanyaya pa nito."Uh, Uncle Ilay, anong ginagawa mo rito?" taka kong tanong na hindi man lang pinansin ang mga sinabi niya."To take you home?" kibit-balikat niyang sagot."But... aren't you busy?""I'm on my way home so I just dropped by," sagot nito sa mga katanungan ko.Tumango-tango naman ako at napangiwi. "But I have plans with Ceed."Dahil sa sinabi kong iyon ay napatingin si Uncle Ilay kay Ceed na nakatayo sa aking tabi. Umangat naman ang kamay ni Ceed upang kawayan ito."How long will it takes?""Don't worry. Iuuwi ko siya before 9," sagot ni Ceed na hindi naman inimikan ni Uncle Ilay. Naputol ang katahimikan nang bumusina ang kotse at bumaba ang bintana mula sa passenger's seat."Hey, Caesar, I'm starving," reklamo ng isang lalaki na nasa loob. It was Marcus, katrabaho siya ni Uncle Ilay sa Navy.Inis na bumuntong-hininga si Uncle Ilay at tinignan ako. Agad namang tumaas ang aking kilay nang mapansin ang mga tingin nito pero hindi na siya nagsalita at bumalik na sa loob ng kotse, hanggang sa humarurot na iyon palayo.'Yung huling tingin niya... para bang binabalaan niya ako pero hindi ko alam kung para saan."I'm sorry about that. He's just overprotective. He's still treating me like a teenager," komento ko na inilingan ni Ceed at nakangiting tinignan ako. Pero ang mga ngiting iyon... it doesn't seems like he's happy or something."I don't think it that way," aniya.Kumunot naman ang aking noo. "What do you mean?""He isn't treating you like a teenager, Meeri... he was treating you like you were owned by him."A what?"What does that even mean?" Mas lalo lang akong nagtataka sa mga naririnig kay Ceed. I have a pinch of clue what was he's talking about but... my brain can't absorb it or it was just denying it."Uh, I'm not sure but I think..." Huminto ito na para bang nagdadalawang isip na sabihin sa akin kaya naman tinaasan ko siya ng kilay."... Your uncle likes you."Meeri's POV "Salamat sa paghatid, Ceed." Tinanggal ko na ang pagkakasuot ng aking seatbelt at tinignan siya mula sa driver's seat. "At salamat din sa pagkain. I really missed Filipino cuisine even though I haven't eaten it for just half a year.""Then, magbabaon ako bukas. Let's eat lunch together," tugon naman nito na agaran kong tinanguan bilang pagsang-ayon.Namaalam na ako at lumabas sa kaniyang kotse. Bumusina muna ito bago pinaharurot iyon paalis upang bumalik na sa kaniyang bahay. Malalim naman akong napabuntong-hininga. Nabusog ako sa mga pagkaing inihanda niya. Pumasok na ako sa bahay at isinarado muna ang gate. Tumambad na naman sa akin ang tahimik na paligid pero mula sa living room ay naroon ang lahat maliban kay Uncle Ilay. Bagsak ang mga balikat ng mga ito at mukhang malalim ang iniisip. "Anong ganap?" tanong ko at nilapitan sila. Inilapag ko sa sofa ang aking bag bago naupo sa tabi ni Mom. "Para kayong binagsakan ng langit at lupa.""Well, we got a call from random p
Meeri's POVPababa ako ng hagdan nang mamataan ko si Mom at Dad na mukhang seryoso ang pinag-uusapan. Nilapitan ko naman ang mga ito at namaalam kay Mom dahil papasok na ako sa trabaho. Pinapatawag pa ako ni Ma'am Pia para kausapin."Oh, Meeri, can you stay for a little? We just want to discuss to you something," hayag ni Mom kaya naman tumango ako. Pinaupo muna ako nito sa sofa at nagkatinginan silang dalawa ni Dad, nagtuturuan kung sino ang magsasabi."Umm, Meeri, aalis kami ngayong araw," panimula ni Dad kaya naman nangunot ang aking noo."Business trips?" tanong ko na inilingan nilang pareho. "Vacation?" muli kong panghuhula at muli silang umiling. Well, hindi naman kasi nila sabihin ng diretso."Well, uuwi muna ako ng Spain." Even my Mom's Tagalog accent is so pretty. "I need to report about business matters, you know, the business that has been passed down to me. I'll ask them if Ilay can have a promotion since he's a big help in the business, it's not even his forte," paliwanag
Meeri's POVI just want to clear things about me and Uncle Ilay but now... "W-what did y-you say?" I stuttered, but I can't help it! Hindi agad umimik si Uncle Ilay kaya naman napatingin na lang ako sa daan at napahawak sa aking dibdib. I guess he didn't say anything. Yeah. It's probably my hallucinations. I'm hallucinating!"The kiss," saad ni Uncle Ilay. "I like it. It was my intention to kiss you that time. And I did it because—""Stop!" pagpuputol ko sa kaniyang sinasabi. Because he likes me. I know. He already says it a while ago and I'm not hallucinating. This is all real. He's confessing his feelings to me, his niece. "Y-you're not supposed to feel that way," mahina kong saad at humigpit sa pagkakahawak sa seatbelt na nakakabit sa aking katawan. I don't like how this conversation goes. How I wish we can reach the school sooner. "I know," tugon nito at muli akong sinulyapan. "God knows how many times I tried to avoid and stop myself falling but... it was imposible. The ima
Meeri's POVAbala ako sa pagtipa sa aking laptop habang inaasikaso ang lesson plan. Lunch time na kaya naman nagkalat ang mga estudyante at guro sa loob ng canteen. Nasa kalagitnaan ako ng pagtatrabaho nang dumating si Ceed."Tama na 'yan, kumain muna tayo," anito at isinarado ng kaunti ang laptop ko. "Kaya ko nga tinatrabaho dahil hinihintay kita," sagot ko naman at in-save muna iyon bago pinatay at ibinalik sa bag. Inilatag naman ni Ceed ang mga tupperware sa ibabaw ng mesa na may mga ulam at kanin kaya agad akong natakam. Nang bigyan niya ako ng permisong kumain ay agad akong kumuha ng makakain at sumubo."Meeri," pagtatawag ni Ceed kaya naman tinignan ko siya. "I don't want to ruin your appetite but... can we talk about that b*stard ex of yours?" Natigilan naman ako sa pagnguya pero kalauna'y nagpatuloy at tumango. "But what do want to know about him? Just ask," saad ko at muling sumubo kahit na alam ko... hindi pa ako handang pag-usapan ang tungkol sa kaniya o sa naging relasy
Meeri's POV Natapos ang unang linggo ng pagtuturo ko at weekends na. Nag-aya si Rosie na mamasyal at mamili kaya naman hindi ako tumanggi, actually ay kung saan-saan ko pa siya dinala para magpalipas ng oras hanggang sa gumabi na."Oh my God, Meeri, I'm so tired," bagsak ang balikat nitong reklamo habang nakasubsob ang kaniyang mukha sa manobela ng kaniyang sasakyan. "I'm sorry, Rosie, nadala lang ako," natatawa ko namang sambit at napatingin sa aking wristwatch. Tamang-tama lang. "May tinatakasan ka ba?" Agad akong natigilan pero kalauna'y naiilang na natawa. "Ako? May tinatakasan? You mean 'yung reporters?" saad ko na ikinapaningkit ng mata ni Rosie. "Napansin ko lang kasi na kanina ka pa tumitingin sa oras na para bang ayaw mong umuwi.""'Yun nga, tinatakasan ko mga reporter," pagsisinungaling ko pero tumaas lang ang kilay ni Rosie."You sure?"Tumango ako at tinanggal na ang pagkakaseatbelt ng aking katawan. "Salamat sa paghatid sa akin," pag-iiba ko ng usapan. Ayoko ng madag
Meeri's POV"Meeri! You came earlier than I thought." Sinalubong ako ni Rosie at hinalikan ang aking pisngi."Pasensya na pero kailangan kong umalis ng maaga sa bahay," tugon ko naman at ngumiti, isang pilit na ngiti. Mukhang napansin naman iyon ni Rosie dahil agad na lumungkot ang mga mata nito. "You'll explain to me everything, right?" aniya na tinanguan ko."As a payment for my stay, you say in the phone."Tumawa naman ito at tinulungan na akong buhatin ang gamit ko papasok sa kaniyang bahay. She's living here alone pero malawak ang bahay. Iniregalo ito sa kaniya ng parents niya since gustong-gusto ni Rosie na maging independent. They were afraid at first, but later on they were proud having a strong daughter like Rosie.While me? Obviously I'm still protected by my mom, and... yeah, Uncle Ilay.Inihatid ako ni Rosie sa magiging kwarto ko at sapat na ang lawak para sa akin. Bukod sa mayroong sala, kusina, at banyo, mayroon ding isang kwarto na tumatayo bilang art room ni Rosie. It
Meeri's POV I was busy tapping my fingers on my table while listening to students to their title defense, just like what we've planned to do now. I can feel the heavy aura inside the room. Lahat sila ay kinakabahan maliban sa lalaking nasa harapan."So Mr Tamayo, you're saying that you want to conduct a research about sexy teachers of our school?" paglilinaw ko na tinawanan ng klase habang tumango naman ang estudyante sa harapan. He even wears that smirk of his on his lips. "What do you think the advantage a student can get? Does this research will benefit our school? Is it applicable?" sunod-sunod kong tanong."Well, advantage po niyan ay gaganahan ang mga estudyante na mag-aral at pumasok sa eskwelahan. Ang benefits naman po ay makakatulong 'to sa school dahil dadami ang estudyante at dadami ang matalino," taas noo nitong sagot.Tumango-tango naman ako at ginuhitan ng malaking ekis ang kaniyang papel at ipinakita sa kaniya na agarang ikinalaho ng ngisi sa kaniyang labi."Mr Tamay
Meeri's POV Agad na nakarating kay Uncle Harold at Logan ang nangyari sa akin kaya naman sinundo agad ako ng mga ito sa bahay ni Rosie at ipinaalam na iuuwi nang mabantayan nila ako ng maayos. Dahil doon ay hindi na ako nakaangal at napauwi agad ng mas maaga sa balak ko."Ouch, Logan!" sita ko rito dahil wala man lang kaingat-ingat ang kamay nitong ginagamot ang sugat ko sa leeg at nang mapalitan na rin ang bandage. "Dapat ay sumama ka na lang sa parents mo," singhap nito at tinignan ako. "Malalagot pa kami kay Uncle Roj nito." "Ayos lang naman ako, maliit na gasgas lang 'yan," pangangatwiran ko at napangiwi ng sobra sa pagtapal nito ng bandage. Matapos iyon ay agad kong hinampas si Logan at napahawak sa sugat ko. Ang sakit."Anong maliit na gasgas? Ang dami mong dugong nawala at medyo malalim ang sugat. Paniguradong matatagalan pa 'yan sa paghilom," sermon naman nito at lumayo na sa akin. "But mentally, are you okay?" pag-iiba nito ng usapan na hindi ko inimikan. I don't want to