Chapter 10 Her Responsibility

((( Janine POV’s )))

Hindi talaga magbabago ang buhay namin kung hindi sila magbabago. Kahit andito ako para ipakita na kailangan nilang talikuran ang mga ginagawa.

“Clarita.”

“Po?” at napaharap ako sa matabang pangalawang asawa ni Papa.

“Bakit wala ng pera ang pitaka ng kawawa mong ama. Meron pang tira dito kahapon.”

“Ma, ibinili ko po ng gamot ni tatay.” saka nagsimula na ako magsipilyo.

Nang maramdaman ko ang pagtama ng tabo sa bungo ng ulo ko.

“Aray!”

“Aba sinong may sabi na gastusin mo yun! Akin na yun! Ibalik mo sa akin at alam ko kakasahod mo pa lang kahapon!”

“Nay naman. eh. Nauubos na kahapon pa yung sweldo ko pwera sa...” Biglang nanlaki yung mata ng stepmom ko.

“Pwera sa ano!” Lagot. Nadulas yung dila ko.

“Ma. Iniipon ko po yun para sa darating na theraphy session ni tatay.”

“Akin na yun! Gagaling ang tatay mo kahit wala yang kaartihan na theraphy. Akin na!”

“Nay?!” pagrereklamo ko.

“Isa!.”

Wala na akong nagawa baka kasi mabugbog ako ng dis-oras nito. Ibinalik ko ang sipilyo ko sa lalagyan at tinungo ang bag ko. Tama nga naman ilihim ko iyong pagtaas ng singkwenta yung sahod ko. Kaya nga lang heto nahuli. Inilabas ko yung notebook ko kung saan ko nilalagay ang ipon ko para kay tatay.

Ayun biglang hinablot ni Stepmom at kinuha lahat. Umalis na at gagawing puhunan sa sugalan.

“Tita Clarita anong ulam?”

“Wala!” na kahit paano uminit na din ang ulo ko dahil sa nangyari.

“Tita!” Wow! ako pa talaga ang ganahang sigawan ng spoiled na'to.

“Pwede ba Lilibeth, huwag mo na lang ako tawaging tita kung pasigaw naman. Ayon yung nanay mo ang tanungin mo.”

“Mama! Si tita Clarita pinapagalitan ako!”

“Clarita!” biglang pagsulpot ni Ate Nadine  ang nanay ng spoiled brat. “O bat di ka makapagsalita?! “ paghahamon sa akin ni Lilibeth.

Naku talaga! Kanina ko pa siguro 'to sinampal. Lumalaking walang respeto. Tamayo ako.

“Oo na. Ipagtitimpla na kita ng kape.”

“Diyos ko po Clarita ang bata pa niyan para painumin mo ng kape?!”

“Eh wala ngang agahan eh.”

“Ate Nadine yung charger ng cellphone ko?” paglabas naman ng lunga ni kuya Dexter. Bigla naman pagbukas ng pinto. Si Amy.

“Amy.”pagkuha ko ng atensyon niya. “Inumaga ka na naman kung saan -saan at bat ganyan ang suot mo ha? Sa lalaki yan ha.”

“P*t*ng ina! Paki-alam mo sa akin?!” Napailing na lamang ako at diretso siyang tumungo sa silid naming dalawa.

“Clarita. Anong ulam natin?” si kuya Dexter.

“ Kape daw.” sagot ni ate Nadine.

“ Kape?! Pwe! Yan ba ang agahan ni Tatay?”

“Prinitong Itlog ohh.” si lilibeth na binuksan yung taperware.

“Kuya.”

“Tss. Yung matanda lang talaga ang kakain ngayon ng maayos habang maghapon naman siyang nakahiga?”

Asar! Ba't di sila nakakaunawa?! Bakit di sila magising sa illusyon nila? Ngumiti ako ng mapakla.

“Para yun kay tatay.  Bahala na kayo sa dapat niyong gawin. Isa pa maaga ang pasok ko.”

“ Clarita naman! Ikaw ang may trabahong matino sa amin kaya responsibilidad mo kaming tulungan. Kung wala kang perang ilalabas. Pwes mangutang ka muna ng almusal namin.”

“O ano pa tinititig mo dyan narinig mo naman siguro yung sinabi ni Dexter diba?!”

Porque ba ako na ang may mataas na pinag-aralan, responsibilidad ko na talaga silang paka-inin? Anong ginawa nila noon ng pinag-aaral din sila?!

.

Lumabas ako at pumunta sa tindahan ni Aling Nena.

“Clarita, eh hindi ko na kayo mapapautang puno ng ang listahan niyo”

“Huli na po ito aling Nena.”

“Basta maipapangako mo. Mamaya yung sahod mo diretso na dito sa akin.” na kahapon pa nga yung sahod ko.

“A, opo. Ngunit 50% lang po.”

“Hay naku Clarita. Bakit kasi ganyan ang mga kapatid mo nakaasa lang lagi sayo simula ng maparalyze ang Tatay mo.? Pagbibigyan kita dahil kawawa ka na at ikaw lagi ang nabubully ng mga kapatid mo.”

“Sabi kasi nila wala daw sa kanilang tatangap na trabaho.” napailing-iling si Aling Nena.

“Nga pala yung kapatid mong si Amy. Kakauwi lang niya ahh?”

“Oo nga po eh.”

“Heto na. Bantayan mo ng maigi yang bunso mong kapatid baka gumagawa na rin ng milagro.”

“Huwag naman po sana. Salamat po dito.”

Saka ako naglakad pabalik. At sa daan ang aga ng mga chismosa .

“Ang swerte ng mapapangasawa ng binatang Del Mendevil. Aba dalawang kompanya ang iniwan ng mga magulang sa kanya. Kaya nga nagpasya na lang yung binata na patayin yung amang nakaratay sa hospital sa loob ng limang taon.”

“Mga Ale makikiraan po.”

“Ayy!.” Saka nila ako binigyan ng madadaanan.

Dito sa amin napaka-natural na nagkalat ang mga hukbo ng mga chimosa. Kahit napakakipot ng skinita na dinadaanan namin, nariyan sila at naguusap-usap tungkol sa buhay ng iba.

Bago ako makalayo...

“Oo nga pala laging inu-umaga ang kapatid niya sa apartment ni Nano.” Haist. Mga Chismis talaga. Na napapailing na lang ako. Si Amy wala ba siyang paki-alam sa mga naririnig niya? Di ko na alam ang gagawin ko.

Sa wakas pagdating ko. Wala na silang sinatsat pa.

Kinatok ko sa kwarto si Amy. Walang bumukas o sumagot. Kaya binuksan ko. Ayon busy makipag-text.

“Kanina pa akong kumakatok ah.”

“May nagsasalita ba?”

“Amy! Aalis na ako at ikaw na ang magpakain kay tatay.”

“Wow! Inuutusan mo ako?”

Napailing ako at napatalikod. Baka kasi hindi ako makapagpigil mabali ko pa ang leeg ni Amy.  Kaya bago umalis, pinakain ko muna si tatay at nahihirapan ako ng husto na makita siya nagkakaganito. Paglabas ko sa bahay. Sana balang araw kapag umuwi ako, magbago na ang lahat ng 'to.

@DeathWish