( Julius )
Kung isang kasinungalingan na naman 'to. Makakatikim na talaga sa akin si Deo. Paglabas ko sa suite, kanya-kanyang sunod sa akin ang mga tauhan ko.
Pagdating ko sa security office. Nakaabang na sa pinto si Deo.
"Dito tayo Sir."
( Deo )
Hinatid ko siya sa receiver room. Naroroon ang babae nangangalang Karen.
Pagkapasok ni Sir Julius naupo siya sa harapan nito at nagsipwesto sa likuran niya ang mga tauhan niya.
"Sir, si Miss Karen po." Tinignan niya ito.
"Ayoko ng niloloko ako lalo na kapag inaaksaya lang ng kasinungalingan ang oras ko."
"Gayundin ako. Narito ako sa isang seryosong usapan."
"Tungkol sa pera."
"Pera nga. Kapalit ng impormasyon tungkol kay Janine."
Ngumisi si Sir Julius. Napaka-natural ng babae kung sagutin si Julius.
"Pwes anong impormasyon yun."
"Isang linggo nakituloy sa amin si Janine
( Janine )Nagising ako sa sunod-sunod na katok.Napabangon ako. Aww. Ang sakit ng balakang ko.Nang buksan ko."Popsee.""Ayyy… nagising ba kita? Pasensya na kung nagising kita. Gabi na kasi. At alam ko di ka pa kumakain ng pananghalian.pati ba naman hapunan? Kaya heto dinalhan na kita.""Nag-abala ka pa.pasok ka.""Hindi. Hinatid yan dito ni Bam. Naikwento kasi kita na bagong lipat ka pa lang rito.""Ay. Salamat ha. Iparating mo na rin ang pasasalamat ko sa kanya. Dahil ang totoo niyan nagugutom na talaga ako.""Kung gano'n sabay na tayo kumain.""Sige!"Di ko aakalain na darating ang araw na'to. Na ibang tao ang makakasalo ko sa pagkain. Napaka-stranghera ko dito at ang ikinapapasalamat ko nariyan si Popsee. Sigurado rin na marami pa akong taong makikilala dito."Nga pala nasaan yung asawa mo?" Natigilan ako. Umiling ako sa kanya.Nanlaki
( Deo )Heto. Apat na araw ang lumipas ng dumating kami sa bansang 'to. Nahihirapan parin kami hanapin si Miss Janine. Kahit sa adress na isinulat ni Karen. Wala siya roon.Yung bakla naman na kasama niyang lumabas walang impormasyon sa kanya.Di daw kasi malinaw ang mukha ng bakla. At magkakamukha naman talaga ang ilang bakla. Pitong araw pa daw ang prosesso para matukoy kung sino yun.Ngayon, Anong ginagawa ni Julius?Heto. Badtrip. At ababadtrip na din ako. Pero nanahimik na lang ako. Di kasi siya makalabas ng basta-basta sa lugar na'to. Yan kasi ang daming binangang negosyanteng Japanese.Heto ako. Ako ang nahihirapan paki-usapan siya na itigil ang pag-iinom ng alak. At ginagawa niya yun dahil sawang-sawa na niya marinig ang mga salitang di pa matagpuan si Miss Janine.Kung hindi naman biglang mag-wawala.Badtrip talaga. Argh. Sarap na niyang patulan eh."Mga
( Janine )Habang dumaraan ang araw.Unti-unti na akong nakakaramdam ng kakaiba. Parang malapit na akong manganak. Di na ako mapakali. Kumuha ako ng tubig nang biglang…"Uy!" Nagulat ako kay Popsee.parang mahihimatay ako.Bumilis lalo ang paghinga ko.Tinuruan ako ng OB ko kung paano huminga ng maayos. Relax's lang. Kumalma ka lang."Sagad naman 'to kung magulat.""Tubig." Kumuha si Popsee."O heto, napaka-magulatin mo naman. Baka manganak ka niyan ng dis-oras." Kinakalma ko na ang sarili ko."Speaking of Manganganak ka na. Narito ako kasi alam ko di pa nakaprepare yung mga gamit na kakailanganin mo sa panganganak mo at yung mga baby thingy. Kailangan na natin magshopping no'n."Oo nga . Di pa ako nakahanda sa mga kakailanganin. Ang problema. Short ang pera ko at saka masama na talaga ang pakiramdam ko."Ano. Di ako makakasama Popsee. Masama na kasi ang pakiramdam ko."
( Julius )Nang marinig ko yun. Hinablot ko sa kanya ang phone."Just corner them!""Sir. Di babae ang nakikita namin.""Do what I said!"Agad kaming sumunod ni Deo.( Popsee )"Bilisan niyo na mga Papa. Kukuha pa ako ng taxi." Yung mga gwapong salesclerk ko.Andami ko kasing binili kaya kailangan ko ng mga alalay para ilabas ang mga ipinamili ko.Nang... Paglabas namin sa parking Area. Napansin ko parang pinapaligiran na kami ng mga boy's na naka-black suit. With matching black eyeglasses."Mga Papa. Sino sa inyo ang may utang sa kanila?"Oh my Ghad. Papalapit nga sila sa amin. Parang circle form.Anong nangyayari? At kami ang sentro ng atraksyon dito."Julalay! Anong trip 'to?!" Hindi sila kumibo.Kung di nila ako maintindihan."Anong kalokohang 'to!"May mga sasakyan na nagsidating
( Janine )Pawis na pawis na ako. Parang manganganak na ako.Please Baby. Hindi ngayon. Nakahiga na ako. Naiiyak na ako.Kung andito sana si Julius. Kung andito lang siya.Pero hindi eh. Bakit ko pa siya hinahanap?Sinubukan ko pang bumangon. Naiiyak na ako. Di ko alam ang nangyayari sa katawan ko.Julius.Inabot ko ang telephono. Di ko na kaya.Pinundot ko ang mga numero ni Deo.Nang marinig ko ang pagbukas ng pintong bakal.Si Popsee. Naibaba ko . Dumating na siya.Pero bakit kinakabahan ako?Napaupo ako sa sofa. Bumukas ang pinto ko.Si Popsee. Namumutla."Janine."Ano? Totoo ba 'tong narinig ko. Binangit niya ang pangalan ko."Andito ang..." Tuluyan ng tumulo ang mga luha ko."Popsee. A-ayoko siyang makita.""Bakit?"Lalong bumuhos ang luha ko ng marinig ko ang boses niya.Di ako ma
( Janine )"Deo! Just hold on Janine." Sinalubong kami ni Deo at Popsee. Ngunit agad naman ako inilabas ni Julius sa apartment at nagmadaling isinakay sa sasakyan."To the nearby Hospital! Janine. Hold on. Sabayan mo lang ang paghinga ko okey?" Di ko mapigilan lumuha.Masakit."Juliusooo!" At di ko mapigilan na isigaw ang pangalan niya sa tuwing nararamdaman ko ang sakit na dumarating .." ...""Ahhhrg!"( Julius )Kinakabahan ako. Habang isinusuot ko ang lab gown para makapasok sa labor room."Labor hours pa lang ngayon ni Miss Janine ngayon. Ayon kay Lieziel." si Deo."Kinakabahan ako sa kanya." Tinapik ako sa balikat ni Deo. Sabay ngiti."Normal na yan Sir. Magiging ama ka na." Napapikit ako."Parang kasalanan ko yata ang biglaan niyang panganganak.""I don't think so, Sir. Kabuwanan na ngayon ni Miss Ja
( Julius )Pagdating ko sa silid ni Janine. Bigla siyang mauupo…Inalalayan ko siya. Walang umimik sa amin.Pero nagulat na lang ako nang bigla niya akong niyakap.Napayakap na rin ako.Kaya lang nagsimula na naman siyang umiyak. Iyakin talaga ang baliw na'to. At sa tingin ko wala namang mali kung umiyak siya."I'm sorry Julius." hinayaan ko lang siya umiyak.I accept your apology Janine."Kamusta ang pakiramdam?." Di siya sumagot. Gusto lang niya ako mayakap ng ganito. Naalala ko tuloy yung huling yakap niya bago niya ako takasan."Kailangan mo ng maayos na pahinga." Di parin."Saka kailangan mo kumain. kasi .magpapabreastfeeding ka kay Baby Kevin." Di umimik.Anong nangyayari sa babaeng 'to?Kaya kinalas ko na ang yakap niya sa akin. Ayun. Umiiyak pa rin.Ngumiti ako na napapailing sa kanya."Hangang kailan
( Julius )Halos di ako makapaniwala na isa na akong ama. lalo na si Janine ang ina ng aking anak. Pinagmamasdan ko ang mag-ina ko.At nangangako ako sa sarili na di ko hahayaan na masira ulit ang pagsasama namin. Lalo na nariyan na ang anak naming na kailangan namin ihatid ng maayos sa tamang landas."Di siya umiiyak no?""Di niya kasi minana ang pagiging iyakin mo.""Sama nito. Ambait lang ng baby ko.""Alam mo ba ang ibig sabihin ng Kevin." Tinignan ako ni Janine."Handsome..Handsomely. ""Hehe. Asahan mo na. Gwapo talaga ang Kevin natin. Gwapo ang tatay. Di'ba baby." Napangiti ako sa sinabi ni Janine.Bumabawi ang baliw na'to sa akin. Ngunit maya-maya lang dinig na dinig na sa loob ng silid ang iyak ni baby Kevin.Yun kailangan na magbreastfeefing ni Janine. Inalalayan siya ng sang Doktora.Lumabas na rin muna ako para ayusin ang paglabas namin. Di kasi ako p