( Dr. Eriez )
"Wala ba talaga sa inyong nakapansin ng kakaibang kilos niya."
"Hindi po nga po namin aakalain na aalis siya. Saka hindi pa naman siya gaano nakakahinga tungkol sa pagdukot sa kanila kahapon."
Hindi 'to maganda.
"Nakakasigurado ba kayong unalis si Miss Janine?"
Hindi sila kumibo. Kakaiba ang mga kinikilos nila. At parang malinaw na may nangyayaring mali.
"Dr. Eriez, pinapatawag po kayo ni Master Julius."
At bago pa man ako sumunod sa tauhang yun. Tinignan ko si Deo. Alam kong kumikilos na rin siya para ayusin ang gulong 'to. Na ikinatango niya.
Pagdating ko sa silid. Kalong ni Julius ang anak niya.
Nasa ibabaw ng mesa ang sulat.
"Sulat kamay niya yan." Si Julius mismo ang nagkompirma.
Tinignan ko siya. Sumusuko na ba siya?
"Hindi ako nagagalit sa ginawa ni Janine, nauunawaan ko siya. Kung ako nga siguro ang nasa katayuan niya, tulad ng isang
( Janine )Nanaginip ako. Na halos ikinagising ko nang madaling araw.Bumangon ako. Uminom ng tubig.Saka hinarap ko si Julius na parang nakatulog pa lang ngayon. Pagod na siya. Ngunit kahit kailan hindi siya tumigil.Sa panaginip kong yun, naramdaman ko yung sakit ng iwan ko siya. Umiiyak ako.Tumatakbo sa kalsada at hinahabol ang mag-ama ko. Kahit anong lakas ko sumigaw, hindi niya ako nililingon.Kapag tumatakbo ako.Lumalayo sila.Kapag tumitigil ako.Malapit lang sila na pinagmamasdan ko habang masaya sila.Kaya naman.tumigil na lang ako, ng di sila lumayo.kaya lang.Tuluyan silang naglaho ng abutin ko ng aking kamay ang mag-ama ko.Ayoko yun mangyari.Ayokong mawalay sa kanila.Ayoko.Kaya kahit anong mangyari, mananatili ako sa tabi nila. Magiging matatag ako para sa kanilang dalawa."Julius, kahit anong mangyari. Kung maari wag kang s
( Julius )"Sir, sigurado na po ba kayo dito?"Tinapik ko lamang sa balikat si Deo bilang tugon. Alam ko nalulungkot rin siya. Di rin makapaniwala. Higit sa lahat, marami rin siyang pinagdaanan ng dahil sa amin."Salamat Deo. Hayaan na nating lumaya siya.""Hiling ko nga po nasa maayos siyang kalagayan.""Hiling ko rin."Umakyat na kami ng eroplano.Pagpasok ko. Nilapitan ko ang katulong na nag-aalaga kay Kevin.Binigay niya sa akin ang bata."Paano na Sir, kapag tinanong niya sa inyo ang tungkol sa Mommy niya." Ngumiti ako kay Deo."Di tatagal, babalik din si Mommy di'ba?"Sagot ko kay Deo na ang punto para sa bata.Ngumiti rin si Deo.Dahil alam niya kahit paano, umaasa parin ako.Walang sino man ang papalit kay Janine sa puso ko.Ngunit sana mahanap ni Dr. Eriez kaagad ang pinaglalagyan niya. Pangako, hindi ko siya guguluhin haga't
( Janine )"Ganoon parin ang nakikita ko sa painting na yan.""Ako din. Kahit ang kulay niya asul na sumisimbolo ng kalungkutan, pero naipapakita na kulay din ito ng pagiging kalmado, katiwasayan at kaligayahan." Tugon ko kay Mrs. Chin."Kailan ang alis mo?""Mamaya.""Aww. Napadaan ka lang dito?" Tumango ako.Ang larawang yun ang nagpakalma sa akin at unti-unting nagpaalala ng pagkatao ko at pangyayari.na halos maglilimang taon kong inaalala ."Bago ako umalis, gusto ko muna dumaan dito at sa tabing dagat."Kung saan nila ako natagpuan na walang malay at nag-aagaw buhay."Masaya kami na bumalik na ang alaala mo. Tiyak, magugulat lahat ng mahal mo sa buhay kapag nakauwi ka na.""Oo nga eh, at di na ako makapaghintay.""Sabi mo kakapanganak mo pa lang diba? Noong nagyari yun?""Oo. Maglilimang taon. "Natigilan ako. Hinarap ko si Charm."Sa makalawa. Maglil
( Ivy )Napapatitig ako kay Julius.Alam kong naglalaro sa isipan niya si Janine.Alam kong hindi siya naniniwala na patay na si Janine.Limang taon na ang lumipas, ng naging epektibo ang plano ng tiyuhin ko.Nagawa nga niyang sirain ang relasyon ng dalawa.At ako… Kailangan kong pumapel sa buhay ni Julius.Sinimulan ko yun sa pag-aalaga sa anak nila ni Janine. Kinuha ko ang loob ng bata. At nagawa ko pang tawagin ako ng bata bilang ina.Kaya lang, alam ng bata na hindi niya ako ina."Magkaibigan po ba kayo ni Mommy?."Tinignan ko lang si Kevin habang dinudrawing niya ang isang kumpletong pamilya. Nilagyan niya ng lebel.Si Julius. Siya at ang huli.Akala ko ako ang ilalagay.Mali ako.Kahit di niya nakilala ang kanyang ina… Yun parin ang alam niyang ilagay. Si Janine."Yeheyy. Pagdating ni Mommy Janine ipapakita ko po 'to sa kanya."
( Janine )Pagbaba ko sa eroplano, sinalubong ako nangg hangin. Ang lupang sinilangan ko. Napangiti ako.Sa wakas makikita ko na ang mag-ama ko.Ngunit di mawawala ang kabang nararamdaman ko.Nag-aabang ako ng Taxi. Nang…"Tulungan na kita dyan." Nang lingunin ko si Daniel."Daniel.""Bakit nag-iisa ka?" Ngumiti ako. Parang wala siyang alam."Papa." Isang batang babae na humawak sa laylayan niya.May dala rin si Daniel na maleta. Ibig sabihin…"Aby, dito lumaki si Papa. Maligayang pagdating dito."Saka niya binuhat ang batang babae."Aby, Auntie Janine mo. Janine, anak ko." Nanlaki ang mata ko.May dumating na Taxi."Ano Janine sabay na tayo?""Ah. Sige. Marami kang ikukwento sa akin.""Kaw din.""Dyan ka muna kay Auntie Janine ha." tukoy niya sa kanyang anak na agad naman nito ikinatango.Isa-isang n
( Janine )Please lang! Huwag ka ng magpakita sa kanila! Sisirain mo lang ang tahimik nilang buhay!Bakit ba nagpatalo ako sa kanya?Di ko maintindihan ang pinagsasabi niya.Ngunit nasaktan ako sa mga narinig ko. Naramdaman ko na ang pagod.Physical at emosyonal.Pagod na ako."Anong nangyari?" May lumapag ng tray sa mesa ko."Daniel?""Kanina pa kitang pinagmamasdan sa may counter. Agad ko lang inayos ang trabaho ko dito. Anong nangyari?""…""Nagkita na ba kayo ni Julius?" Umiling ako."So, wala ka pang balak na magpakita sa kanya?"Inilahad niya sa akin ang pagkain."Kanina gusto ko na sila makita… Kaya lang…""Kaya lang?""Kilala mo ba si Miss Ivy Leiy?" Kumunot ang noo ni Daniel.Umiling siya."Ngunit pamilyar sa akin ang family name niya. Ano sa kanya?""Pinigilan niya ako
( Julius )Tss.Inalis ko ang paningin ko sa hawak kong ducomento.Renewal Case, tungkol sa pamilya ng mga Leiy. Di ko alam na maghahabol din si Ivy sa mga properties ng kanyang nasirang magulang. Napahilot ako sa sintido ko.Bata pa ako, alam kong nasulosyunan na'to ng aking ama. Kaya nga naririto si Ivy.Narinig kong bumukas ang pinto. Di ko nilingon ng."Dad. Is there something wrong?" Hinarap ko ang boses na yun.Ngumiti ako sa kanya."As usual. Sumasakit na naman ang batok ni Daddy." At lumapit siya sa akin."Wanna have a massage?" Napangiti ako lalo.Sabay tango."Sure." Saka sa maliliit niyang daliri, naramdaman ko ang ang pangungulila namin kay Janine."Wala po kasi si Mommy to do this for you." Natahimim ako saglit. Pareho kaming nag-aabang sa pagbabalik niya."Daddy, maganda po ba si Mommy?" Natawa ako sa tanong niya."Hindi maganda
( JULIUS )"Totoo ba talaga yan?" Larawan na magkasama sina Janine at Daniel at isang batang babae. May anak sila ni Daniel."Master Julius, dito rin sa address na'to sila nakatira ngayon."Halos di ako makapaniwala.( DEO )Masaya na sana yung tao eh. Panira pa ang sang to. Alam ko di nagustuhan ni Sir Julius ang impormasyon na yun. At talagang magugulat talaga siya. Saka sa dinamidami, bakit si Sir Daniel pa?Pinuntahan namin ang address na yun kahit pagabi na.Isang maliit na bahay. Bukas ang ilaw lalo na ang isang bintana.Kung saan natigilan kami ni Julius nang makitang...Si Daniel, yung batang babae at si Miss Janine na nakangiti habang kausap si Daniel sa hapag kainan.Napa-atras si Sir Julius."Tara na." At lubusan nang bumalik sa sasakayan.Napabuntong-hininga ako. Alam ko, labis siyang n