Chapter 39

Samantala Litong lito namang lumabas si Irene ng unit ng binata. Patuloy na umaagos ang kanyang mga luha. Sapo ni Irene ang dibdib dahil halos madurog ang puso niya sa mga bintang ni Mark sa kanya.

Nagisip ang dalaga kung saan ba pupunta? Uuwi na ba siya ng Laguna? Pero bakit parang ayaw humakbangn ng mga paa niya? kakatukin ba niya ulit ang binata at magmamakaawa na paniwalaan siya? sa litong isip ng dalaga, Inulit ulit lamang niyang pindotin ang mga numero sa elevator pero hindi magagawang humakbang palabas ni Irene.

Dinukot ng dalaga ang sobreng ihinagis sa kanya ni Mark lalong napaluha si Irene.

Kamakailan lang buwan pa lamang ang lumilipas ng halos sambahin siya ni Mark. Buwan pa lang ang lumiliaps ng mapaligaya niya ito pero sa isang iglap sa isang hindi malinaw na pagkakamali itinapon lahat iyon ni Mark.

Marahil nga kahit siguro mahal nga siya nito kung totoo man ay baka mas matimbang marahil si Lucille o kung hindi man mas matimbang ang lolo nito at ang estado nito sa buha