"Ainah! I'm glad you came! Couz! Kumusta na?!" Ell greeted us immediately when we entered in the lawn. Akala ko sina grandpa at grandpa sa mansion but base sa nadatnan ko there is something I think they are celebrating but I'm not sure what was it.
"I'm okay Ell." Tumingin ako sa likuran ni Ell and there they are, my family having a bonding time. Nandito pa kami sa malayo kaya they never saw us yet and I think busy sila masyado."What's the celebration all about?" tanong ko sa kanya. Vin was just wrapping his arms around my leg. How cute?"Engagement party ni Dan. Ayaw niya ng bongga kaya heto lang yung ginawa niyang party." Ibinaling niya ang atensiyon kay Vin."Hi baby... This is Vin, right? Geez! He's a mini version of Vincent!" I nod with a matching smile. Geezz I told you, kamukha niya talaga yung anak namin. For pete's sake wala pa talagang nagsasabi na kamukha ko siya or di naman kaya may pagkapareha kami. I was about to say something whenIt was just 2:45 in the afternoon when Blip and I fall asleep and when the time I'm already awake and looked at my clock it says, we were really tired for almost sleeping 5 hours. Time check and it was already 7:15 in the evening. A few knocks were at the door."Come in." Ellie was revealed at the door. "Ain, kain na daw." Umupo siya sa may kama then binaling yung atensyon kay Blip na mahimbing pa ring natutulog. Ell touches his soft cheek, looked at me then smiled."What?" I innocently asked. I know, within her stares, there is something she wanted to imply and I doubt if it was good to ask about what does it mean all about."I just thought." She trailed. "You thought what?" I dared to asked. Curiousity always kills me. "If Vincent wasn't our cousin, he could be posssibly the father." I regret for asking her about what she was thinking. My heart drummed fast as soon as I'd heard it. "By the way halika na, nasa baba
"What now Vince?" Bungad ko sa kanya pagkapasok ko pa lang sa office niya habang siya naman ay prenteng-prenteng nakaupo. It's my first day in my job pero kanina pa ako pabalik balik sa opisina niya kasi andaming inuutos. Ewan ko ba kung secretary nga ba ang posisyon ko or what?"Missed me?" Walang pagdadalawang isip pa, kinuha ko yung sapatos na suot ko saka siya binato buti di siya natamaan. Pasalamat na lang siya at magaling siyang umilag. Paanong hindi ka maiinis kung sa dinamidami mong inaasikasong papeles bigla kang papupuntahin sa opisina niya tapos itatanong lang kung namiss ko siya? Ilang minuto pa lang yung nakalipas nung nagkita kami kanina tapos itatanong niya yun?Ganun na ba siya kadesperadong bwesitin yung buhay ko? Naku! Kung hindi lang siya ang ama ng anak ko edi sana matagal ko na siyang sinakal."Babe." Pinulot niya yung sapatos ko saka limapit sa may direksyon ko. He kneeled his one knee then kinuha yung isa kong paa. The way he touches
"Congrats!" Bati sa akin ni Ell while we are having our breakfast. Ako pa lang yung gising while Ell, bigla na lang sumulpot dito. Nasa mga papeles pa rin ang mga mata ko habang umiinom ng kape. Maigi ko iyong pinag-aralan. Ang bawat transactions na ginagawa. Maging ang mga nakatalang schedule ni Treckk sa susunod na mga araw ay nilagay ko sa alimpatakan ko. Mas malinaw na yung gawin ko yung trabaho ko ng maayos. Naiinis kasi ako sa katatanong niya palagi. If I know, he were just testing my patient. Well, I won't be tired of all his effin drama. Kung akala niya ay susuko ako. There is no way, I'll give up my work. "For what?" Natatakang kong tanong. Sa pagkakaalam ko, I never succeeded in anything. Nanatiling nakatungo ako sa bagay na hawak ko. I never take a glance towards Ell. "I've heard, nakasurvive ka for 1 week kay Vince being his secretary? Good for you. You were enemy since then kaya akala ko papahirapan ka niya. Remember him during college? Kay
Nakakabwesit! Nakaka-pesti! Nakaka-arghh! Ang sarap kitilin ng buhay ng lalaking 'toh! Pinaliwanag ko na ngang hindi sa kanya si Vin! Lahat na ata ng kasinungalingan sinsbi ko na para maniwala lang si Vince na hindi nga niya tunay na anak si Vin. Kahit kailan hindi talaga ako aamin na siya ang ama ng anak ko, na siya yung nakabuntis sa akin, eh sa malamang siya lang naman yung gumalaw sa akin nung mga panahong nandito pa ako sa Pilipinas. Ayoko nang gawing mas komplikado yung mga buhay namin. Wala naman siyang magagawa kung aamin man akong siya nga yung ama dahil bawal nga, magpinsan kami. Baka mamaya nito kapag nalaman na nila yung katotohanan magalit pa sina grandpa sa akin. Sila na lang ang meron ako. Alangan namang matutuwa sila pag nalaman nilang gumawa pala kami ng milagro ni Vincent. Alam kong napakalaking mali nung pumatol ako sa pinsan ko, maling nagpadala kami sa temptasyon pero andun na kasi eh. May nabuo na nga kami."Alin ba sa -hindi mo siya anak- na pangungus
"Sure ka ba talaga sa mga pinagsasabi mo?! Wake up Vince! We are blood related. Anong letra ba sa salitang -bawal- ang hindi mo maintindihan?" I composed myself. I can't even think clearly kung ano ba talaga ang gusto niya. Wala rin namang patutunguhan kung ipagpapatuloy namin ang ganoong klaseng relasyon namin noon. "Ainah, please. I'll marry you, pananagutan kita please. Just say yes." Sabi niya na ikinagulat ko pero mas ikinagulat ko nung lumuhod siya sa harapan ko. I closed my eyes the moment our eyes met. Dahil sa ginagawa niya ngayon, unti-unti na namang bumabalik yung nararamdaman kong matagal ko nang ibinaon three years ago. Matagal na kitang sinukun Vince. Hindi talaga pwede. Sadyang bawal talaga. Mas lalo niya lang ginagawa itong komplikado. "Vincent, tumayo ka na. Walang patutunguhan 'to." He hurriedly stood up then mapait na ngumiti sa akin. Nakadama ako ng kirot sa may dibdib ko. "Minsan, kahit minsan lang Ainah, magpakatotoo tayo sa narara
First mother-son bonding 'to namin ngayon ni Blip simula nung nakarating kami sa Pilipinas. Ngayon lang din kasi ako nagkaroon ng perfect rest day. Every rest day ko kasi marami pa ring trabaho yung tinatapos ko kaya wala pa rin akong time para makasama ng matagal yung anak ko pwera na lang ngayon. Nandito kami ngayon sa Playard Station para malibang naman kahit papaano si Blip."You want to go there Blip?" I said habang tinuturo ko yung little factory ng cup cake. Pagkakita niya pa lang sa tinuturo kong direksyon ay agad naman itong tumango. Tumatakbo siya habang hawak-hawak niya pa yung kamay ko kaya pati ako ay napapatakbo na rin.Nakikita ko sa mga mata niya yung pag-eenjoy. Mga ilang minuto pa ang nakalipas ay nabaling yung atensyon ko sa mga balloons na iba-iba yung kulay at hugis. "Blip, you wanna go there too?" Tanong ko habang tinatapik ko siya sa kamay niya. Nasa balloon pa rin yung atensiyon ko nung namalayan kong hindi pala nakikinig sa akin y
Nakangiti kong pinagmasdan si Vin habang masayang naglalaro sa play ground kasama yung mga batang kaedad niya lamang dito. Si Vince yung nag-isip na dalhin daw muna namin yung anak niya dito para makapaglaro tulad ng isang normal na bata. I smiled from a memory I had just remember. Dito sa park na'to ako umiyak noong naghiwalay kami ni Grey. Dito ako tumakbo ng mga oras na yun noong mga panahong basag yung puso ko dahil sa katangahan ko kay Grey and what's worst is dumating yung taong akala ko ay iko-comfort ako pero mas lalo niya lang akong binwesit. Nakaupo lang ako sa swing nun nung may umabot ng panyo sa harapan ko kaya napaangat ako sa kung sino iyon. Ang lalaking nag abot sa akin ng panyo at lalaking kasama ko ngayon ay iisa lang. Halos gustong matuwa noong nalaman kong at least concern pala si Vince sa akin kahit na palagi kaming hindi nagkakasundo pero agad napalitan iyon ng inis dahil sa mga katagang binitawan niya noong tuluyan ko nang tinanggap yung pa
"Daddy san tayo pupunta?" biglang tanong ni Vin habang karga-karga siya ni Vincent. Nakasunod lang ako sa kanila at nanatiling nakatikom yung mga bibig ko sa pinag-uusapan nilang dalawa. Actually, Vincent and I have already decided na pumunta na lang muna sa Mall para kumain at ipasyal na rin namin ng sabay si Vin."We are going to the mall baby." nakasunod lang ako sa likuran nila nung walang pasabing tumigil si Treckk kaya napasubsub talaga ako sa likuran niya."Easy babe, don't kissed my back in the public. Alam kong na miss mo na yun pero huwag dito." he chuckled. Napakagat labi na lamang ako saka siya tiningnan ng masama dahil sa mga pinagsasabi niya. Feeling niya naman ginusto kong sumubsob sa likuran niya. Kitang-kita naman na sinadya niya lang talaga yun. Agad rin akong nag-iwas ng tingin sa kanya dahil pinaalala niya naman sa akin yung mga panahong iyon. Those times that we were horny as dog are. We seemingly longed for kisses and warmth back then.