Share
Kabanata 42
ISANG LINGGO NA ANG LUMIPAS. Ngayon na 'ko pwedeng ma-discharge sa hospital, pumayag na si Reigan na sagutin muna ng mga kaibigan niya ang bill ko basta siya na raw ang bahala sa bill ni baby.
Sa ngayon ay magi-stay muna si Issel sa hospital at dadalawin na lamang namin siya. Hindi pa rin ako makakilos nang maayos at mas naawa ako kay Reigan dahil mas nadoble pa ang trabaho niya.
Sa bawat araw ay dumadagdag ang bill namin sa hospital at kailangang-kailangan na pag-ipunan namin 'yon agad, buti na lamang at may kaunting ipon na siya.
Nanghingi na rin kami ng tulong sa Baranggay at sa mga kapwa niya workers dito ngunit wala pa rin sa 1/4 ang lahat ng perang nakalap namin sa paunang bill.
Kapag uuwi rin si Reigan ay napakarami niyang dalang paperworks, kung hindi ko pa siya tatawagin ay hindi pa siya kakain. Masiyado rin siyang nagmamada
Related chapters
That One Mischievous Night Kabanata 43
"Kumalma ka at baka bumuka ang tahi mo, Isabelle anak, please..." Hindi magkandaugaga si nanay sa pag-alo sa 'kin, pero hindi ko talaga mapigilan ang pag-iyak. Parang pinupunit ang puso ko sa sakit habang tinitignan si Reigan na nakaratay at walang malay habang puro sugat ang katawan niya.Bakit ba nangyayari 'to? Karma ko na ba 'to sa pagiging masamang anak kina daddy? Sana ako nalang, sana sa 'kin nalang nangyayari 'tong mga 'to at hindi na sa kanila.Bakit sa mga taong mahal ko pa?Wala ako sa sarili hanggang sa dumaan ang mga oras, ni-hindi ko man lang nagawang bisitahin si baby Issel sa NICU. Hindi ko na alam ang gagawin ko at parang sasabog na ang isip ko sa pag-aalala at stress ngayon.Mababaliw na 'ko sa sunod-sunod na problemang dumarating sa 'min. Parang gusto ko nalang sumuko at magtago. Parang hindi ko na kayang harapin pa 'to.
That One Mischievous Night Kabanata 44
Napatigil ako at unti-unting napaangat ng tingin at napalingon sa isang mag-ina nang marinig ang boses nila. Igina-guide ng ina ang kaniyang anak sa pagdarasal. Para akong baliw na umiiyak ngunit unti-unti ring napapangiti.Sana ay ganiyan din kami ni Issel kapag lumaki na siya.S-Sana... Sana naging ganiyan din kami ni mommy noon...T-Teka...Si mommy.. Si daddy... S-Sila... Ang mga parents ko.Napakapit ako sa upuan at napatayo. Pinahid ko ang mga luha ko habang nakatingin pa rin sa mag-ina.S-Sila mommy at daddy nalang... Sila nalang ang pag-asa ko!Nangangatog ang mga tuhod ko nang itigil ko ang paglalakad sa gitna ng tahimik na kalsada at sa harap ng malaking bahay na ito.Ang bahay na ito, ang bahay na
That One Mischievous Night Kabanata 45
"M-Mommy... D-Daddy..." Hindi ko mapigilan ang sunod-sunod na pag-agos ng mga luha ko.Nanginginig ang mga kamay ko nang ilapat ko ito sa magagara nilang sapatos habang nakatingala sa kanila.Hindi ko na ininda ang malamig at basang lupang inuupuan ko habang patuloy pa rin sa pag-iyak."S-Sorry... Sorry po s-sa lahat... Sorry po mommy... S-Sorry po sa lahat ng ginawa kong m-masama... K-Kailangan ko po kayo ngayon... K-Kailangan po k-kayo ng m-mag-ama ko!" Malakas kong pag-iyak at tuluyan nang napayuko sa mga paa nila."Isabelle! Stand up!" Sigaw ni Daddy. Nanghihina na 'ko ngunit pinilit ko pa ring itukod ang mga siko ko at muli silang tingalain. Mabilis ang pagtibok ng puso ko at ubos na ang lakas ko sa pag-iyak.Halo-halo ang emosyong nakikita ko sa mga taong nakapaligid sa 'kin. Ang mga kamag-anak nami
That One Mischievous Night Kabanata 46
"Ayan, sana makita mo 'yan. Sana ikaw ang unang makabasa niyan. Ang epic naman kasi kung hindi 'di ba? E 'di nasira ang drama ko. Joke," Sandali akong natawa at napailing sa sarili ko.Pinahid kong muli ang mga luha kong panibago na naman sa pagbagsak, ano ba 'yan, para naman 'tong gripo.Kinuha ko ang isa niyang kamay na may nakadikit na aparato at marahan itong dinampian ng halik."Mag-iingat kayo palagi, sana h'wag mo nang abusuhin ang sarili mo. Uso pong magpahinga, daddy engineer," Pinagsalikop ko ang mga kamay namin at niyakap ito. Isinandal ko rito ang baba ko at napapikit.Pumikit ako at nagsimulang kantahan siya ng kantang pinakapaborito ko simula noon pang bata ako, at minsan ko na ring pinangarap na kantahin 'to para sa taong gusto ko makasama habang buhay.At ngayon... Kay Reigan ko na 'to kin
That One Mischievous Night Kabanata 47
10 years later. . ."Gosh, male-late na 'ko, ano ba 'yan!" Naii-stress kong sabi at madaling-madali sa paglalagay ng mga mahahalagang papel na dadalhin ko sa aking bag.Basta ko na lamang isinalpak ang mga kagamitan ko roon at tumakbo naman sa human sized mirror ko at saka sinuklay ang magulo kong buhok.Inayos ko pa ang pagkakasuot ng pencil skirt ko dahil nalukot na 'to sa bawat pagkilos at pagmamadali ko. Napa-inhale exhale pa 'ko bago kumalma na at isinabit ang bag sa braso ko atsaka lumabas na papuntang sala.Kahit 3 inch ang heels ng suot kong sapatos ay tinakbo ko na agad ang paglabas at 'di-magkandaugagang ini-lock ang pinto ng Condo ko."Sorry!" Gulat kong sambit nang may makabig akong tao sa sobrang pagmamadali. Hindi ko na ito inabala pang tignan at tumakbo na.
That One Mischievous Night Kabanata 48
Sa totoo lang ay miss na miss ko na ang mag-ama ko. Wala na 'kong nakuha pang balita sa kanila magmula nang lumarga ako papuntang France. Kapag tinatanong ko sina mommy at daddy tungkol sa kanila ay laging hindi ng mga ito alam.Sila kasi ang kumakausap sa tutulong sa kanila habang wala ako. Pero sabi nila mommy ay hindi ko na dapat daw muna malaman upang hindi ko sila masiyadong ma-miss at makapag-focus ako sa pag-aaral, hanggang sa sobrang pangungulit ko ay sinasagot nalang nila ako na hindi raw nila alam."Yung tao namang may hawak ng contact kung sakaling manghingi ng tulong ang mag-ama ay sinasabing ni-minsan ay hindi raw tumawag si Reigan, base sa isang pagkakataon na nakausap ko ito noon.Sinubukan ko namang hanapin sa social media ang account ni Reigan, lalo na sa ginagamit niyang social media platform noon pero wala na ito. Malamang ay binura na niya.
That One Mischievous Night Kabanata 49
"Now, what's with your face, ma'am?" Napaatras ako at biglang napatay ang tawag. Napahilot ako sa sentido ko at ibinulsa ang cellphone ko."P-Please, don't do that again. I'm continuing my discussions, just please go back to your own seats." Tinalikuran ko na siya at bumalik sa harap.Hindi pa rin kumakalma ang sistema ko. For pete's sake, she's Ranela! She's my Ranela Echavarri, ang batang bida-bida na 'yon!K-Kaya pala... Kaya pala may mga gestures siya na pareho sa 'kin at kay Reigan. Akala ko nagha-hallucinate lang ako.Oh, God, unexpected nito, ha? Bumabawi na po ba kayo sa 'min?Hindi ako ready, ha? Grabe!Hindi ko man lang na-expect na anak ko na pala itong nilalait ko sa isip ko at kinaiinisan ko dahil sa pagiging ma-attitude at bida-bida...
That One Mischievous Night Kabanata 50
Habang naglalakad ako bitbit ang tray ng pagkain ko ay hindi ko maiwasang pagmasdan ang mga maaliwalas at nakangiti nilang mga mukha habang kasalo ang pamilya sa bawat hapag.Napatigil ako sa paglalakad at nabura ang ngiti ko nang makita si Reigan at si Issel kasama si-S-Sabrina? Habang masayang kumakain sa isang dining table.Another surprise na naman Lord, eh. Pero 'di ko bet 'tong third surprise mo this time. Ba't nandito si Sabrina?Ba't buhay pa siya-'de charot. Malaki na rin ang ipinagbago ni Sabrina, mukha na siyang yayamanin ngayon, hindi na gaya noon na sobrang jejemon ng style niya.Napahigpit ang hawak ko sa tray nang makitang sinusubuan ni Sabrina si Issel. Nagsimulang mangilid ang luha ko, parang may kung anong tumarak sa puso ko at hindi ko magawang muling ihakbang ang mga paa ko para lagpasan na sila.&n
Latest chapter
- That One Mischievous Night Espesyal na Kabanata 2
- That One Mischievous Night Espesyal na Kabanata [Reigan] 1.3
- That One Mischievous Night Espesyal na Kabanata [Reigan] 1.2
- That One Mischievous Night Espesyal na Kabanata [Reigan] 1.1
- That One Mischievous Night Huling Kabanata
- That One Mischievous Night Kabanata 67
- That One Mischievous Night Kabanata 66
- That One Mischievous Night Kabanata 65
- That One Mischievous Night Kabanata 64
