Chapter 30

August's POV

I was gapping the whole time while Cayden is dragging me into the depths of the forest. I can no longer say where we are and I don't see any trails that will lead us back. Imbes na makaramdam ako ng matinding takot, ay nakaramdam ako ng payapa. Napakagat na lang ako sa aking dila dahil hanggang ngayon ay hawak pa rin ni Cayden ang kamay ko.

We are no longer talking because he is busy with looking for the flower. Ako naman ay tahimik lang at walang balak na magsalita dahil baka hahantong lang ito sa matinding sagupaan. Alam na alam ko na may matindi akong dahilan para magwala at manapak pero hindi ko rin alam kung bakit, hindi ko yun magawa. Just imagine, kung ibang tao lang ito, malamang ay nasa ospital na ito ngayon at nag-aagaw buhay. But crap, hindi nga pala ito tao. Kahit bugbogin ko pa ito ng 1000 times ay walang mangyayari. Tila bakal ang katawan nito na imbes siya yung masaktan sa suntok ko, ako pa talaga yung nasaktan at wala man lang itong naramdaman sakit.

May