Chapter 54

August' s POV

My tears were flowing like it is a stream. Hindi ko na mapigilan ang bugso ng damdamin ko. I am heaving at parang gusto ko ng lapitan at bugbogin ito. But I held myself. Wala ako sa teritoryo ko kaya hindi ako pwede maging ganun.

"August, I'm sorry." He was uttering those words with so much pain in his eyes. "Please don't cry."

Mapakla naman akong napangiti rito. Sorry? Anong magagawa ng sorry niya? Kaya ba nitong burahin yung nararamdaman ko? Kaya bang palitan ng pesteng sorry niya itong masakit na nararamdaman ko? Akala ko talaga okay na ako pero hindi pa pala talaga.

"Wala na din ba ako ngayong karapatang umiyak? Bakit Cayden? Anong gusto mo? Ang magtatalon ako sa tuwa? Cayden, oo baliw ako pero normal pa rin ako. Nasasaktan. Naiiyak kung sobrang sakit na! I just can't believe na napipilitan ka lang sa akin because I am just a burden and you are just playing on me." Napatawa ako ng mapakla. "I'm so stupid.... I'm so stupid to believe you..."

"I did that because I don'