KABANATA 27
ALONE TIME
Naalimpungatan ako ng makarinig ako ng hampas ng tubig. I slowly open my eyes at agad nanuot sa ilong ko ang amoy ng dagat.
"You're awake."
Binaling ko ang tingin ko sa kanan at nakita ko si Sir Braeden na nakamasid sa akin. Umayos ako ng upo at binalingan ang labas.
I creased my forehead. We are at the beach. Ano kayang lugar ito? May beach ba sa sangrelia? Sa pagkakaalam ko kasi ay wala eh. Sa pagkakaalala ko kasi ay walang araw doon kaya useless lang din. Ang tanging naalala ko ay ang daungan noon sa arlumbi.
Nasa Arlumbi ba kami? Pero mukhang hindi naman dahil wala akong nakitang iba maliban sa amin. And there is no boat.
KABANATA 28WARNING: THIS CHAPTER IS RATED 18.SKYA smile slowly crawled on my face as I witnessed the beautiful sunset. I love how the orange-ish light touch the sea. This view is so satisfying to watch! It lightens my chest, and I can't help but drown in it again and again."So beautiful." I muttered. A warm hand slowly snaked on my waist. Mas lalong lumapad ang ngiti ko bago ako bumuga ng hangin at nilingon ito.Mas lalong gumaan ang pakiramdam ko habang pinagmamasdan ang maaliwalas nitong mukha. Nakakagaan ng pakiramdam habang masid ako sa kanya na nakangiti. Iyong ngiti niya na ngayon ko lang nasilayan.I want us to stay like this. This is just so per
KABANATA 29UNDER THE MOONWARNING: THIS CHAPTER IS RATED 18.He holds my hand and we both enter the house. Isang abbacca house ang nasa itaas ng cliff at sabi nya dito kami matutulog.Nasa mundo kami ng mga tao kaya bukas nalang daw kami uuwi. Nakapagpaalam na sya kay tiyang na bukas nya ako iuuwi. Yes, he already planned this and I appreciatte his effort."What do you want to eat baby?" Tanong nito habang nasa kusina ito. Tumayo ako mula sa pag kakaupo sa sofa at pinuntahan sya sa ku
KABANATA 30SHE IS HURT"Dalaga na sya." Tukso nila. Napaiwas ako ng tingin at rinig ko ang paghalakhak nila na syang dahilan ng paglingon ng mga tao sa cafeteria.Hiyang hiya ako at kahit alam kong wala silang alam sa nangyari ay para bang mahuhuli nila ako. Iyong paraan ng pagtitig nila sa akin ay nanunukso at kahit ba hindi ko sinabi ay para bang nalaman nila basi na din sa mga titig na binibigay nila sa akin ngayon.Last night, he took me under the moon and stars. We became one for the first time, and I didn't regret what happened. I will treasure it forever. That is one of my best memory. It is not because of how we do it but because of the feelings. It seems magical."Namumula pa sya eh no."
KABANATA 31GUILTYNag iwas agad ako ng tingin ng makaramdam ako ng hiya. I heard him sighed then he held my hand. Pinisil niya ang mga kamay ko bago ako malamlam na tinignan. Nakonsensya naman ako dahil sa nakikita kong emosyon sa mga mata niya."Are you jealous?" He asked me. Nilingon ko sya at kinagat ang ibabang labi.I was so shy because of how I acted a while ago. I was eaten of jealousy that is why my behavior earlier was awful.He sighed then squeeze my hand again. "You don't have to be jealous baby." Iyong tono niya ay nagsusumamo. Ang puso ko naman ay parang pinilipit ng marinig ang pagsusumamo nito."I'm sorry." Mahinang anas ko.
KABANATA 32UNEXPECTED COUPLE?"We are going to meet someone. Dito na rin tayo kakain." He said. Tumango naman ako at hindi inalis ang tingin sa bawat madadaanan namin.Namamangha pa rin ako habang nililibot ng mga mata ko ang paligid. Para akong bata na manghang mangha. Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Braeden kaya naman nilingon ko siya at nakitang nakatingin siya sa akin habang amuse na amuse ang mga mata nito.He pinched my cheeks and I just pursed my lips afterwards. Kinikilig kasi ako kaya naman itinago ko nalang ito sa pagitan ng pag nguso at pag iwas ng tingin.Napatingin ako sa isang tindahan na puno ng mga kung ano-anong potions at libro. I pursed my lips and my breathing hitch
KABANATA 33TRUST HIMI stood up and walked towards the door, carefully avoiding creating any noise that can catch tiyang's attention, who is now sleeping peacefully. I sighed when I successfully got out of our room. Dahan-dahan akong naglakad sa kusina para kumuha ng gatas.I can't sleep. Just like before when I have many thoughts about some things. Siguro mahuhulog lamang ako sa pag tulog once napagod na ang utak ko kakaisip. My brain will automatically shut down.I fell asleep after we ate dinner outside. Nagising ako kanina lang at hindi na agad makabalik sa pagtulog. Kanina ay nag aalala ito para sa akin ngunit nginitian ko lamang ito at sinabing ayos lang ako at nadala lang sa kwento ng matanda sa shop. Nagsinungaling ako at sinabing may kwinento
KABANATA 34I WAS RIGHT"Hija ayos ka lang ba?"Nilingon ko si tiyang at agad ngumiti.Maybe she noticed that I am spacing out, that's why she asked me. I just can't help it. I'm the type of person who will remember everything you said and will keep thinking about it. I'm also an observant person, but I will remain silent until I prove something.Hindi ako ang type ng tao na ipagsasabi agad o di kaya naman ay napansin kong may kakaiba ay agad ko na iyong iisipin. Siguro iisipin ko siya ng ilang segundo pero pagkatapos noon ay wala na. Unless sobrang laki o seryoso na ng napansin ko dahil yun talaga ay pag iisipan kong mabuti."Ayos lang po ako tiyang. Hindi po kasi ako masyadong nakatulog kagabi
KABANATA 35LYING?"Happy birthday to you! Happy birthday to you." We sang in unison. She happily blows the candle, and we clap our hands with a smile on our faces.She looked at us with a teary eye. "Maraming salamat sa inyo. Maraming salamat at dumalo kayo. Ginawa nyong memorable uli ang aking kaarawan. Sa tanang buhay ko ay masasabi ko itong ang pinakamasaya dahil nandito kayong lahat." Binaling nito ang tingin sa magkakapatid at ngumiti. "Maraming salamat din sa inyo. Hindi ko alam kung papaano ko masasabi kung gaano ako kathankful sa inyo. Tinuri nyo akong pamilya. Mahal na mahal ko kayo at pinapangako ko na pagsisilbihan ko kayo hanggang sa aking huling hininga." The siblings gave her a smile.Nakangiti lamang ako habang nakatingin sa kanila. They real