“Please stop overworking yourself, Malia.”I only gave him a little smile; then, I went out from his car. Hindi na ako nagtataka kung halos lahat ng dumadaan dito sa lugar namin ay nakatingin sa ‘kin. Trisha is waiting for me in front of the gate while carrying Maia. Abot tainga ang ngiti nito. Kulang nalang mapunit ang bibig nito sa kakangisi. “Mama!” Nagagalak na bati ng anak ko. Kinuha ko si Maia kay Trisha kahit may kabigatan na ito. Sabik na sabik naman itong yumakap sa ‘kin. “Bibig mo, Trisha,” saway ko sa kaniya. Hindi parin kasi ito tumitigil sa kakangisi na para bang may nakakatawa. “May progress na ba? Unti-unti na niya bang naakyat ang napakataas mong bakod?” panunuya nito. Pinanlakihan ko lang siya ng mata. Malabo. Sobrang labo. Mahal siya ni Melizza. Mahal siya ng kaibigan ko.“What’s stopping you from letting him enter your life?” she asked, seriously.Natahimik ako. I do not know, too. I have no idea why. The only reason from stopping him enter my life is I don't w
“Y-you’re crazy...” hindi makapaniwalang sambit ko. I hurriedly got up from his lap and went out. I contacted Trisha to assure their safety.I unbelievably shook my head. Is he crazy?! How could he do it amidst the earthquake?! Can't he suppressed his feelings?! My God! Naiinis ako sa kaniya!What a pervert!“Trish, are you okay there? Kamusta kayo ni Maia?!” I immediately asked her the moment she answered my call. “Oo, okay lang kami rito? Ikaw? Kayo ni Ashton?” Trisha asked me back, silencing me. Sumagi kaagad ang ginawa sa akin ng Ashton na ‘yon.I cleared my throat before responding to her. “O-oo, okay lang kami.”Nauutal pa nga. I bit my lower lip and cussed myself. Hindi nagtagal ay sumunod naman si Ashton. Nasa harapan ako ng kotse niya kaya kitang-kita ko ang seryosong mukha nito habang nagmamadali sa paglalakad. Nasa kamay niya ang makapal na pile ng mga papeles na kailangan niyang sagutan. He stopped behind me. He seems worried. “M-malia...” My body hair were all standing
When I woke up, my body felt sore. Mahigpit ang yakap ni Ashton sa akin habang nasa ibabaw niya parin ako. I moved a bit closer to his neck and sniffed him. How can his breath smells so good? Ano ba ang oral care and routine ng lalaking ‘to? Hindi ba siya nabibigatan sa ‘kin? We did a lot of rounds last night. He was like a wild beast in bed last night! Muntik na akong mawalan ng malay sa sobrang pagod. I glanced at his wall clock only to see that it is already three in the morning. His sleeping face greeted me. Napakaamo ng mukha niya habang natutulog. He was gently snoring and that made me smile. He's so cute! Ibang-iba siya kapag natutulog. Mukhang hindi makakapatay ng kandila at makakabasag ng pinggan. God! I missed this man so much! No matter how I denied to myself that I don't have any remaining feelings for him, I still love him. I still fall for him everytime I got the chance to see him. No matter how I try concealing my love for him with hatred, nangingibabaw parin ang pagma
“Sulit ba ang bakasyon?” Bumungad ang isang mapang-asar na ngiti ni Trisha sa ‘kin pagkauwi ko kaagad. Supposedly, kahapon pa sana ako uuwi but Ashton wanted to spend more time with me. I sacrificed the time for my daughter for him. I stopped myself from smiling as I remembered what happened between the two of us for the past few days. I still could not believe that it happened. I still felt like I was daydreaming. “Mama!” Maia excitedly hugged me with so much longing. Kahit may kabigatan ay agaran ko itong niyakap at kinalong. Hinagkan-hagkan ko pa ang malalambot na mukha nito. Masyado kong namimiss ang chikiting na ‘to! “I miss you so much, baby!” “Mama, are you with Tito Lollipop? Is he going to be my Papa?” Mabilis at dire-diretsong tanong nito kahit na nagkabulol-bulol ang paraan ng pagsasalita. Hindi ko mapigilang mapangiti sa ka-cute-an nito.I do not gave her a reply. I only smiled at her. “Anak, stop thinking about that thing muna ha. Are you done eating? Studying? Or pla
“Ashton, are you insane?! You will not take that woman home, Ashton! She has a child! And it's not yours! Why would you feel obligated?” Isang malakas at galit na boses ang bumungad sa tainga ko pagkalabas ko sa pintuan ng room namin. Agad kong sinara ang pinto at bumalik sa hospital bed kung saan naka-upo si Maia habang pinaglalaruan ang stuffed toy na kakabili lang ni Ashton. We looked like a real family here. How I wish this moment is could be true. “Mama, are we going to Tito Lollipop’s house?”“Yes anak,” kumpirma ko kahit hindi naman sigurado. I played with Maia until Ashton went inside. Kalmado parin ang mukha nito ngunit may kakaibang emosyon ang kaniyang mga mata. Hindi ko kayang mabasa. Hindi ko mabasa. Ang hirap niyang basahin. “Are you okay?” Nag-aalinlangan pa akong tanungin siya. He leaned first to kiss my head before replying my question. “Yes, I'm okay. We're good to go.”I held Maia’s hand before going outside the room. Nakahinga naman ako ng maluwag nang makitan
“You can only choose one, Malia. Is it Ashton or your daughter?”Fear crept my whole system the moment I opened the envelope. It was a photos of my daughter from our home, in the playground of her school, inside her room, in the canteen, and even when Maia headed to the comfort room. Humigpit ang hawak ko sa papel dahilan ng pagkagusot nito. Mula sa takot ay napalitan ito ng galit. She can insult, disrespect, and hurt me as long as they can but not my daughter! As long as I am standing alive and breathing, no one can touch my daughter. Not her!I slammed her table and she looked shocked. She even slightly jumped on her swivel chair. It looked like she never expected that a mere woman, named Malia would do it in front of her. Kitang-kita ng mga dalawang mata ko ang gulat sa mukha niya. Hindi niya ini-expect na magagawa ko iyon sa harapan niya. Bakit naman siya mag-i-expect? Hindi naman ako ganito dati!“Huh! Are you really that lowly class?! Ano pa ba ang gusto mong kunin sa akin?! Iyo
My mind went blank. My vision darken and became blurry. I felt like my strength were washed away because of the news. Until I found myself sitting outside the school premises, in the waiting shed. My knees trembled and my hands were shaking as I bit my nails. I don't know what will I do next. Ano na ang mangyayari sa anak ko ngayon?! Paano kung may mangyaring masama sa kaniya?! Ano na ang gagawin ko ngayon?! This is my fault! I did not choose my daughter! Hindi na ako halos makahinga sa sobrang kaba. “Hey, it's Ashton.”“Malia, it's me, Ashton.” Hindi ako makapapaniwalang tumitig kay Ashton. Paano siya kaagad napunta sa harapan ko? Kanina palang ay kausap ko siya sa phone. Kung hindi niyugyog ni Ashton ang aking balikat at mahinang tinapik ang mukha ko ay hindi ako matauhan. Bumuhos ang luhang kanina ko pa pinipigilan nang makita ko ang nag-aalalang mukha ni Ashton. “A-ashton...” I stated his name, crying more as he kept wiping my face to dry from tears. “Hmmm?” he softly answered
“How is he?” I asked Rouger through the phone. I was planning to visit Ashton yesterday ngunit hindi ko maiwan-iwan si Maia. Kaunting kibot lang ay umiiyak kaagad siya. So, I called Rouger while preparing to visit Ashton today. Hindi naman ako masyadong nag-aalala kasi bantay sarado naman ang mga magulang niya. Hindi ko lang talaga kaya na hindi makikita ang kalagayan niya ngayong araw.“The operation was successful. Hinihintay nalang namin na magising siya,” he replied. I sighed, “Thanks God!”“Thanks, Rouger. Papunta na kami ni Maia diyan,” I added. “My boss instructed me to keep my eyes on you and Maia. It's not still safe for the two of you to roam around. The police still keeps chasing the sindicate. Ako ang mapapatay ni Bossing nito kapag may mangyaring masama sa inyong dalawa,” mahabang paalala niya. I laughed a bit. Halatang-halata na ang stress sa boses nito. Sino ba namang hindi?!“Don’t worry, Rouger. Sasamahan naman kami ni Trisha.”“Ano ba talaga ang nangyari?” I curiou