“Ate, kapag wala na ‘tong bahay, saan tayo titira?” inosenteng tanong ni Enrico kay Diana habang kumakain silang dalawa sa malawak na dining table.
Natigilan ang dalaga sa tanong ng kapatid. “Saan mo nakuha ang balitang ‘yan?”
Sinusubukan niyang ilihim sa kapatid ang lahat ng pinagdaraanan ng kanilang kumpanya at ang tunay estado ng kanilang kaperahan. Bata pa ito at walang muwang. Para kay Diana, tama nang ang pagdadalamhati kay Armando at Eileen ang isipin ng kapatid at hindi ang ano pa mang bagay.
Kumurap si Enrico, maingat na binitiwan ang mga kubyertos at nahihiyang tumingin sa kapatid. “N-narinig ko sa mga k-katulong sa kabilang bahay, Ate. Sabi nila malapit mo na raw ibenta itong bahay kasi mahirap na tayo. Sa school, may nagtanong din sa akin kung mahirap na raw tayo kasi ‘yon daw ang sabi ng Mama at Papa nila. Totoo ba ‘yon, Ate? Mahirap na ba tayo?”
Agad na humapdi ang dibdib ni Diana sa tanong ng kapatid. Wala sa sariling inabot ang kamay ni Enrico. “M-May mga problema lang tayo ngayon, Echo. Pero ginagawan naman ng paraan ni Ate. Kaya h’wag ka nang mag-alala. Maaayos din ‘yon,” pagsisinungaling niya. Gusto niyang sabihin ang totoo. Kaya lang, hindi niya kaya. She loved her brother so much na handa siyang saluhin ang lahat ng paghihirap para dito. “Sige na, kumain ka na. Sa Linggo, bibisita ulit tayo kina Daddy at Mommy Eileen.”
Ngumiti si Enrico at ipinagpatuloy ang pagkain. Lalo namang bumigat ang dibdib ni Diana. Sa isip niya’y umusal ng lihim na panalangin na sana, magawan niya ng paraan ang lahat ng problemang kinakaharap sa kasalukuyan.
---
Panay ang paglalakad ng paroo’t parito ni Nick sa loob ng kanyang opisina habang hinihintay ang tawag ni Vincent. Inutusan niya itong sadyain mismo sa opisina nito si Diana dahil ayaw pa ring tanggapin ng asawa ang mga tawag niya.
He used to be cool with it but the pressure has been pushing him closer to edge. Ilang araw na lang, board meeting na ng BGC. Kailangang maayos na niya ang tungkol sa kanila ni Diana bago pa man ang meeting na ‘yon. He must assert his power as the heir of BGC before the added provision on his grandfather’s will leaks out.
Kumuyom ang kanyang mga kamay nang maalala ang mga iyon. Ayon sa probisyon, maari lang mapasakanya ang kabuuang shares ng BGC at lahat ng kayamanan ng kanilang pamilya kung mananatili siyang kasal kay Diana at magkakaroon sila ng anak sa loob ng isang taon matapos pumanaw ni Arturo. If he fails, he will lose control of BGC at ang matitira na lang ay ang thirty percent ng shares na paghahatian pa nila ng kanyang ina.
Muling umigting ang panga ni Nick. Kung bakit iyon ginawa ng kanyang abuelo, hindi na niya marahil malalaman. Gusto niyang isipin na baka kagagawan iyon ni Diana dahil noon pa man ay malapit na ito sa kanyang abuelo. Madalas maimbitahan ang mga Saavedra sa kanila noong nabubuhay pa ang kanyang lolo at lola. And his grandparents were particularly fond of Diana because according to them, ‘she is such a doll.’
Hindi nagbago ang pakikitungo ng kanyang pamilya sa mga Saavedra kahit nang yumao ang kanyang abuela. Nang tumuntong siya ng highschool at nalaman ng kanyang abuelo na sa iisang school sila nag-aaral ni Diana, the old man spent every minute to throw them at each other. Na lalo pang tumindi nang magpadala mismo si Diana sa kanilang bahay ng isang love letter confessing her love for him.
That angered him more! Why, she’s not his type! Isa pa, sa edad na sixteen, Diana has already a lot of men in her life. Kalat na kalat iyon sa buong campus, men gossiping about their ‘escapades’ with the sweet and innocent looking Diana Saavedra.
‘But you were her first,’ paalala ng kanyang isip. ‘Yon din ang kanyang ipinagtataka. Subalit ayaw na niyang isipin pa iyon. She could’ve faked the bleeding or she could have had surgery just to make him believe that she was a virgin when they first had sex. Alam niyang kaya nitong gawin ‘yon.
Why? Nagawa nga nitong itulak si Bianca sa pool noong college nang pumutok ang balita na nililigawan niya si Bianca. Bianca could’ve drowned. Mabuti at nailigtas ng janitor na nasa poolside.
Diana Saavedra is one wicked woman. She will go through such lengths just to have him. At nagawa nga nitong itali ang sarili sa kanya nang walang kahirap-hirap. Sinamantala nito ang kanyang kalasingan tatlong taon na ang nakararaan upang maisakatuparan ang matagal na nitong nais—ang maging asawa niya.
‘I want nothing but one thing. My freedom. Let’s have an annulment, Nick.’
Lalong kumuyom ang kanyang mga kamay ng maalala ang sinabi nito. Parte pa ba iyon ng pagpapanggap nito? O gumaganti kaya ito sa kanya dahil sa ginawa niyang pag-iwan dito tatlong taon na ang nakararaan? Hindi malayong alam nito ang tungkol sa probisyon. Heck! Baka nga ito pa ang nagsabi sa lolo niya na idagdag ‘yon sa last will and testament ng abuelo.
“Damn you, Diana!” anas niya dahil sa naisip.
Maya-maya pa, tumunog ang kanyang cellphone. Mabilis niya iyong pinulot iyon sa kanyang table upang madismaya lang nang makitang si Bianca ang tumatawag sa kanya at hindi si Vincent. Wala siyang panahong aluin ngayon si Bianca. Hindi ‘yon ang priority niya.
Nang i-decline niya ang call ni Bianca, agad na pumasok ang tawag ni Vincent.
“Vincent?”
“S-Sir, may situation po dito sa Saavedra Electronics. Hindi ko pa po nakakusap si Ma’am Diana.”
“Sige, I’m on my way,” ani Nick, mabilis na lumabas sa kanyang opisina at pinasibad ang kotse patungo sa Saavedra Electronics. Pagdating doon, nadatnan niya ang maliit na rally sa labas ng building.
‘What’s happening?” tanong niya agad kay Vincent nang makalabs siya ng sasakyan.
“Nalaman ng mga tauhan na magsasara na ang kumpanya, Sir.”
Sumulyap siya mga nagra-rally, isang ideya ang nabuo sa kanyang isip. Inilabas niya ang kanyang tarheta. “Ibigay mo sa lider ng raliyista. Kausapin mo sila, tell them you’re my representative, Vincent. Sabihin mong simula ngayon, anumang problema ng Saavedra Electronics, tayo na ang aayos.”
Napanganga si Vincent sa sinabi ng amo. “S-sir?”
“You heard me. Alam kong kaya mong ayusin ‘to,” ani Nick sa assistant. Hindi na nag-aksaya pa ng panahon ang binata, diretso itong pumasok sa building at nagpakilala. Ilang sandali pa, nasa pinto na siya ng opisina ni Diana.
Nanginginig na nag-angat ng tingin si Diana nang bumukas ang pinto ng kanyang opisina. Napasinghap pa siya nang mabungaran si Nick doon at hindi ang mga tauhan niyang galit dahil magsasara na ang kanilang kumpanya.
“N-Nick…” alanganin niyang tawag sa asawang kinamumuhian siya.
“You don’t have to worry anymore. Nagpadala na ko ng kakausap sa mga nagpo-protesta. From now on, BGC will help you sort your problems, Diana,” anito, pormal.
Kumurap si Diana, iniisip ang dahilan nito sa pagtulong sa kanya. “S-salamat pero, a-anong kapalit?”
Tumikhim si Nick, umigting ang panga, lalong pumormal. “Bigyan mo ‘ko ng anak.”
“W-what?” halos pabulong na sabi ni Diana, nanlalaki ang mga mata, hindi maintindihan ang sinasabi ni Nick. Sanay ang dalaga na laging nakasinghal si Nick sa kanya. Ilang beses niyang ipinagdasal noon na kahit man lang sana maging maayos ang pakikitungo nito sa kanya kahit hindi na siya nito mahalin dahil alam niyang imposible iyong mangyari. Subalit ngayon, na masyado itong pormal at seryoso sa pakikipag-usap, bakit tila hindi pa rin niya maintindihan ang asawa.“I know you heard me, Diana,” ani Nick, namulsa at humakbang palapit sa naguguluhan pa ring asawa.Lihim na ipinilig ni Diana ang kanyang ulo, mabilis na inayos ang huwisyo. “Hindi kita maintidihan, Nick. N-noong huling pag-uusap natin ay sinabi ko sa ‘yo ang gusto kong mangyari. I want an annulment. I still want it. Alam kong ‘yon din ang gusto mo. Pero bakit ngayon—“ Hindi na niya naituloy pa ang gustong sabihin, napasapo na lang siya sa kanyang ulo na bahagyang nanakit.Nagsasalimbayan ang iba’t-ibang uri ng emosyon sa
“Ano? Pakiulit nga!” malakas ang boses na sabi ni Ella Apostol, ang dating kaklase at matalik na kaibigan ni Diana. Binisita ng huli ang kaibigan dahil naguguluhan na siya sa sitwasyong kanyang kinakaharap. Kasasabi lang niya rito ang tungkol sa usapan nila ni Nick nang magpunta ito sa opisina niya kanina.“Ella…”Rumolyo ang mga mata ni Ella. “Don’t Ella me this time, Diana. Sa tono mo parang kinokonsidera mo ang offer ni Nick. Matapos ka niyang iwan at saktan, naniniwala ka pa ba sa lalaking ‘yon? Sa dinami-rami ng mga ginawa niya sa ‘yo, dapat lang na magdusa rin siya!”Napabuntong-hininga si Diana, nahihiyang ibinaling sa iba ang tingin. Ramdam na ramdam niya ang galit sa tinig ng kaibigan. Bakit hindi, alam nito ang lahat ng paghihirap niya sa nakalipas na tatlong taon habang kasal siya kay Nick. Well, most of it. May isang lihim pa siyang hindi nasasabi rito. At sigurado siya, kapag nalaman nito ‘yon, hihilahin siya nito at itatago kung saan, h’wag lang siyang makisama ulit kay N
“Gutierrez?” anang estranghero kay Nick. “I didn’t know we’d meet here,” dugtong pa nito. “And I didn’t know you’d hit on married women too, Dimarco,” matabang na sagot ni Nick sa lalaki. Bahagyang natilihan si Diana sa itinawag ni Nick sa lalaki. Kusang naalala ng isip na kaya pala pamilyar sa kanya ang estranghero dahil ito si Ardian Dimarco ang half-Italian half-Filipino na isa sa mga kilalang investor sa iba’t-ibang negosyo sa buong mundo. Nakita niya sa mga lumang dokumento sa opisina ng Daddy niya na sinubukan ng namayapang ama na kunin itong investor sa kanilang kumpanya subalit tumanggi ito. Kung sana'y pumayag lang ito noon na mag-invest sa Saavedra Electronics, siguradong wala siya sa sitwasyong kanyang kinakaharap ngayon.Alanganing pinaglipat-lipat ni Diana ang tingin sa dalawang lalaki. Matalas ang tinginan ng dalawa. Kahit na hindi niya tanungin, ramdam niya ang pagkakaroon ng tensiyon sa pagitan ng mga ito. Dahil ba iyon sa kanya? Imposible! Ngayon lang sila nagkita
"Ginabi ka yata, Diana," ani Yaya Beth sa dalaga, nang pagbuksan niya ito ng pinto sa mansiyon ng mga Saavedra. Tinanaw pa nito ang papalayong taxi sa labas ng mansiyon, kunot-noong sinundan ng tingin ang alaga, sa dibdib ay ang matinding pag-aalala. Na hindi naman nito maiwasang maramdaman dahil dati itong yaya ni Diana at ngayon nga ay ang kaisa-isang katulong na naiwan sa mansiyon nang mapilitang magbawas ng tauhan ang dalaga dahil sa malaking pinansiyal na suliraning kinakaharap nito. "May pinuntahan lang po kami ni Ella, Yaya," sagot ni Diana, nagdire-diretso sa pagpanhik sa hagdan. "Nag-taxi ka ba, anak? Sana ay tinawagan mo lang ako na magpapasundo ka. Maari ko namang gisingin si Alonzo at--" Nabitin sa ere ang sana'y sasabihin ng matanda nang pumihit paharap dito si Diana at bahagyang ngumiti. "Don't worry, Yaya. Maayos naman po akong nakauwi," anito akmang muling aakyatng hagdan. "Sandali, kumain ka na ba? Teka iinit ko 'yong pagkain kanina at--" "H'wag na po, Yaya. Kuma
“Echo, ano sa tingin mo kung lumipat tayo ng bahay? ‘Yong mas maliit at ‘yong kasya lang tayong apat nina Yaya Beth at Alonzo. Pero may kwarto ka pa rin. ‘Yong toy collection mo, dadalhin din natin. Tapos pipiliin nating bagong bahay, ‘yong may access pa rin sa pool at malapit din sa school mo at saka sa work ko. Ano sa tingin mo?” alanganing tanong ni Diana sa kapatid habang kumakain sila ng hapunan. Silang dalawa lang ulit sa mahabang dining table. Natigilan si Enrico, marahang tumingin sa nakatatandang kapatid. “A-Ate, ibebenta na talaga natin itong bahay?” malungkot na tanong nito, unti-unti binitiwan ang mga kubyertos na hawak. Bumigat naman ang dibdib ni Diana. Nakukunsensya siya. Alam niyang nangako siya sa kapatid na hindi sila aalis sa bahay na iyon kung saan sila lumaki at namulat. Ang bahay na saksi sa masasayang araw ng kanilang pamilya. Subalit, nagdesisyon na siya. Mas mabuti pa na ang mansiyon na lamang na ibenta niya ang mansiyon kaysa tuluyang matali kay Nick at sa
Nangingig si Diana habang nakaupo siya sa likod ng ambulansiya na kasama ng mga bumbero na rumesponde sa sunog sa kanilang bahay. Nang dumating ang ambulansiya at bumbero ay agad siyang tinignan ng mga medic. May kaunting siyang galos sa braso. Subalit maliban doon, maayos siya sampu ng mga kasama niya sa bahay na maayos nasa maayos ding kalagayan. Mabuti na lamang at nakalabas sila ng bahay bago pa man tuluyang lumaki ang apoy. Maingay ang paligid dahil sa pagpaparoo't parito ng mga tao na tumutulong sa pag-apula ng apoy, panay rin ang mahinang pagsigok ni Enrico sa kanyang tabi, sabay-sabay rin ang pag-uusap ng mga tao sa paligid. Subalit tila walang naririnig si Diana habang pinagmamasdan ang apoy na sige pa rin sa pagtupok sa kanilang bahay. Ang bahay na siyang solusyon sana sa kanyang mga problema sa kanilang kumpanya. Ang bahay na maaring magbigay ng panibagong buhay sa kanilang dalawang magkapatid. Ang tanging solusyon na kanyang naiisip upang matakasan ang patuloy na kalupita
"Hello, Vincent. May resulta na ba ang initial investigation ng mga bumbero tungkol sa naganap na sunog?" tanong ni Nick sa assistant, humugot ng malalim na hininga bago tinanaw sa may veranda ang bukang-liwayway. Pasado alas singko na ng madaling-araw subalit mula nang makauwi sila sa mansiyon kasama sina Diana ilang oras na ang nakararaan ay hindi na siya muling nakatulog pa. It's the adrenaline, naisip niya."Sir, kanina pa po nag-declare ng fire out ang mga bumbero. Nasa loob pa sila ngayon ng mansiyon ng mga Saavedra at nag-iimbestiga," sagot ni Vincent.Napapisil sa pagitan ng kanyang mga mata si Nick. "Sige, balitaan mo 'ko kaagad kapag may resulta na. Also, h'wag ka nang pumasok sa opisina ngayon. Ako na lang bahala sa sarili ko," sabi niya bago tuluyan pinutol ang tawag.At dahil hindi lang din siya makatulog, pinasya na lamang niyang magtungo sa gym room. His father was a heath buff. Ito ang nagpalagay ng gym sa mansiyon. At sa murang edad, tinuruan na siya nito ng kahalagah
Sandaling natahimik si Nick sa isinagot ni Diana. Ayaw niya sanang isipin dahil hindi naman siya ang uri ng tao na nagsasaya sa kamalasan ng iba, subalit naniniwala siyang naging pabor sa kanya ang nangyaring sunog. Ang inaasahan ng binata ay magmamatigas pa rin ang asawa at kailangan niyang mag-isip ng ibang paraan upang mapahinuhod niya ito sa kanyang plano. Subalit dahil alam na niya ang estado ng kumpanya ng mga Saavedra, wala nang iba pang pagpipilian si Diana kundi pumayag sa gusto niya. At ngayong napapayag na nga niya ito, hindi niya maipaliwanag ang sayang nadarama. Para siyang nabunutan ng tinik. Finally, his problem with his inheritance is fixed. Tumikhim siya. “I know you’d make the right choice, Diana. You don’t have to worry about your company anymore, I will keep my end of the bargain. I give you my word,” pahayag niya. Hindi agad sumagot si Diana, sandali siyang pinagmasdan. “I know you would,” anito pagkatapos, pabulong, bakas ang lungkot sa tinig. Hindi mapani