Chapter 8

Naalimpungatan ako nang maramdam ang malamig na dampi ng tela sa aking noo. Nag-aalalang gwapong mukha ang nabungaran ko.

"Thanks God you are awake. You need to take your medicine but before that, you need to eat," malambing nyang wika sa akin. Nakita ko naman sa bedside table ang pagkain na inihanda nya. Umuusok pa at mukhang masarap. Inalalayan nya akong umupo. Nanghihina parin ang aking pakiramdam at ramdam ko parin ang sakit sa ibabang bahagi ko. Nadali ata ako sa huling pag-iisa namin. Sa subrang laki at haba ba naman ng kanya at halos hindi ata ako pinagpahinga. Wala pang isang araw nang una nya akong inangkin. Mamamaga talaga ako.

"Salamat," paos kong sabi na halos hindi marinig.

"Sorry Babe, I just can't help it," nagiguilty nyang pahayag. Napatunghay ako sa kanyang gwapong mukha at binigyan sya ng mayuming ngiti. I hold his lovely face and stare his beautiful eyes.

" Its alright but next time give me enough time to recover. You are huge and insatiable, " wika ko sa mahinan