Chapter 37

ANGELA

Mag alas-dyes na ng gabi nang magpa-alam kami sa kanila. Nakaramdam na rin kasi ako ng pagod at kailangan pa naming gumising bukas ng umaga. Nagka-usap na din kami ni Fernan at humingi na rin ako ng pa-umanhin. Naiintindihan daw niya ako kung hindi ko sinabi ang totoo sa kanya. Nakakatuwa din si Inigo dahil mukhang tinamaan talaga siya doon sa kasambahay niyang bulag. Iba kasi ang ningning ng mga mata niya. Pagkatapos niya kaming bigyan ng maiinom ay umalis na rin ito dahil pina-akyat na siya ni Inigo. Natakot ata na sulotin ni Bernard masyado kasing clingy ang isang yun. Kaya nga naiinis si Rafael sa kanya at panay dikit sa akin. Mabuti na lamang at matibay ang pagkakaibigan nila. Dahil kung hindi baka nagbubugan na sila sa selos.

“Napagod ka ba?” Tanong niya sa akin nang makauwi na kami. Nakaupo ako sa gilid ng kama. Katatapos ko lang din mag-shower at kakalabas lang din niya sa banyo.

“Oo, kaya matulog na tayo dahil maaga pa tayo bukas” Sagot ko.

“Isang linggo lang ang binig