Chapter Thirty-one

Her Point of View.

I leave a sighed of relief nang maapak ko na nang maayos ang paa kong na-sprain. It's not painful anymore. Gladly, pangatlong araw pa lang pero maayos na ang paa ko. Tumayo na ako ng kama ko at napalingon sa higaan nang mapansin kong may gumalaw.

"Clariza? Where are you going?"

Kaagad siyang bumangon. I smiled at him with delight.

"Sa banyo. I'm fine now. See?"

Marahan kong ginalaw galaw ang paa ko at nakita ko siyang nakatingin lang doon. He sighed out of relief too.

"Thank god. Can you walk? Try to walk."

Mando niya at sinunod ko naman. Marahan kong inapak ang paa ko at natuwa nang hindi na ako makaramdam ng sakit sa pag-apak ko at paglalakad.

"Woah! You're doing fine now! That's good."

I chuckled. Carriuz is just a picture of art in the morning. Sana lahat diba?

"Go back to sleep. Di mo na ako kailangan alalayan ngayon."

Sabi ko sa kaniya. Tumango siya at humikab at muling nahiga sa kama. He's been sleeping beside me for three nights pero wala namang nangyayari m