Chapter 102

I was left in the cabin. Nang makakain kami kanina ay nagpaalam sa akin si Rozzean na lalangoy siya sa dagat. Inimbitahan niya ako ngunit sinabi ko sa kaniya na tatawagan ko muna sina Mom at Dad para sabihin na mabuti lang ang lagay ko kasama siya.

Nakasuot pa rin ako ng roba, ngunit sa ilalim non ay may swimsuit na. I planned on joining him after talking to my parents. Nalaman ko kay Rozzean na hindi na rin naman pala susunod ang mga ito upang samahan kami at plano lang niya talaga na mailayo ako upang makausap.

It was actually unexpected that Luther would help him. Hindi ko naisip na tinutulungan na pala siya non ni Luther para lamang makausap ko. For sure, Luther knows about the agreement my Dad and Rozzean had.

Ang Mommy kaya? at ang mga kapatid ko? alam kaya nila ang tungkol sa usapan ni Rozzean at ni Daddy?

I was hurt after I heard what he said. Nagulat, nalungkot at nasaktan. We're waiting for each other while experiencing so much pain. Nawala na rin naman sa isip ko ang tungko