After Rozzean told me everything he fell asleep. Bumangon ako at kumuha ng tshirt niya sa kaniyang closet at isinuot iyon. It was really a mistake coming here without meeting him personally first as Thaliana.Masyado akong nagpadalos-dalos sa aking mga naisip. I never thought that this plan would end up hurting me. Hindi ko pa man nasasabi kay Rozzean ang totoo ay nanginginig na ako sa takot. He was hurt since then, he lost his beloved brother. Ang taong unang naniwala sa kaniya at hindi umalis sa tabi niya. He suffered so much and until now, the pain of the past still haunts him.Humiga akong muli sa tabi ni Rozzean. Hinimas ko ang pisngi niya. Wala na akong magagawa kahit magsisi ako ng ilang beses dahil sa ginawa kong ito. I am here now."I'm sorry..."Dumukwang ako at hinalikan siya sa kaniyang noo. Tinungo ko ang labas ng kaniyang silid at mabilis na pumunta sa aking kwarto. Kinuha ko ang cellphone sa drawer at nakita ko na mayroong dalawang mensahe doon.Numero lamang. Alam ko n
Nakaalis na si Rozzean pero bago siya kanina umalis papuntang kumpanya ay sinabi niya sa akin na tatawagan niya ako kapag may libreng oras siya. Hindi ko alam na clingy siya dahil noong unang araw ko dito sa mansyon niya ay nakakatakot ang itsura niya. Napakasungit at talagang mapapaatras ka pag tumingin siya sa iyo.Napabuntong hininga ako. Hindi ko na alam kung ilang beses. Iniisip ko ang naging usapan namin ni Luther at ang mga akto ni Rozzean sa akin."Exactly. Ayaw kitang bitawan tapos umalis ka na lang bigla. Don't do that again, Tali. If you are going to leave me, tell me, okay? huwag kang basta-basta umaalis dahil ikaw ang palaging hinahanap ng mga mata ko."Hindi ako kaagad nakabawi nang sabihin niya iyon sa akin. He's the sweetest. Ilang beses na akong nakarinig sa kaniya ng mga salita na hinding-hindi ko makakalimutan.Ang totoo nga ay parang lahat. Kaya rin sobra ang takot ko. I don't want him to change because of me. About the decision I made just to be here."May problema
"Sige po, manang."Nang maihanda ko na ang carbonara sa tray ay nagtimpla rin ako ng juice pagkatapos ay tinungo ko na ang silid ni Rozzean.Kumatok ako nang nasa tapat na ako ng pinto. Hindi ko na hinintay na pagbuksan niya ako dahil ako na mismo ang nagbukas non nang ibaba ko ang tray.Mukhang hindi manlang namalayan ni Rozzean na bumukas ang pinto ng kaniyang silid. Napatingin ako sa kaniya. Nakasalamin siya ulit. Nakaharap sa monitor ngunit nang marinig ang boses ko ay umangat ang kaniyang tingin."Sinabi ni manang na ihatid ko na lang dito. Busy ka?"He smiled at me and removed his eyeglasses. Sayang ba't inalis? bagay sa kaniya."Come here."Tumalima ako at ibinaba ang tray sa coffee table. Nang aalisin ko na sa tray ang meryenda niya ay nagulat ako nang hilahin niya ako sa aking kamay."A-Ay! Rozzean naman!" sabi ko sa kaniya at pinalo ko siya sa braso.Napaupo ako sa kaniyang kandungan dahil sa paghila niya."I thought I could have a time with you. Bigla naman may dumating na t
I heard him curse multiple times. He was also grinding his hard manhood on my thigh. Nang maramdaman ko iyon ay bumaba ang aking kamay at hinawakan ang kaniya. He flinched. When our eyes met I saw pleasure in his eyes. Nakaawang rin ang mapupula niyang mga labi na parang sobrang nasasarapan siya sa paghawak ko sa kaniya.It was hard and erect. Ready to be inside of me.Iginalaw ko ang aking kamay pataas baba habang nakatingin pa rin sa mukha ni Rozzean. I wanted to see his reaction while I am pleasuring him.Nakita ko na napapikit siya at nakagat niya ang pang-ibabang labi. His finger that was moving on my core suddenly stop. Nang bilisan ko ang aking ginagawa ay narinig ko ang ungol niya."Ohhh... baby..."His moan made me want to keep moving my hand up and down on his shaft. Nang mas binilisan ko ay kinuha niya ang aking kamay. Nang dumilat siya at tumingin sa akin ay nakita ko ang mapungay niyang mga mata.His mouth was parted."A-Ayaw mo ba?" tanong ko sa kaniya.Rozzean smiled at
Bago ako umalis ay sinigurado ko na wala na ang mga mensahe ni Luther at ni Maki sa cellphone na ginamit ko. Pati ang sa dialled calls pati na rin sa received calls ay binura ko. Ni-reset ko ang cellphone para masigurado na talagang walang mababasa pagkatapos ay kinuha ko ang sim card.Iniwan ko ang cellphone sa ibabaw ng kama bago ako umalis kanina. Tiyak na walang mababasa si Rozzean na mga usapan namin ni Luther. Hindi rin makakapagmensahe pa si Luther at makakatawag dahil wala na rin ang sim doon."Kamusta ang daddy, Maki?" tanong ko. Tinapon ko ang sim card sa labas ng bintana.Sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko ngayon nang malaman kay Maki ang nangyari sa Dad. Ito ang unang beses na inatake siya pagkatapos ng limang taon. Tandang-tanda ko iyon dahil ako mismo ang nakakita sa kaniya na nakahandusay siya sa sahig.It was a traumatizing experience for me. Nakakatakot kaya't hindi mawala sa akin ang pag-iisip."Mabuti na, naiuwi na siya sa bahay ninyo kaagad at doon na lang titin
Naglalakad na kami papasok sa loob ng bahay. Nilingon ko si Maki. He was smiling at me, I mouthed 'thank you' at him. Alam kong malaki ang naiambag ni Maki sa kalokohan ko hanggang sa ngayon na nakabalik na ako sa buhay ko bilang si Thaliana."Yes, yes, she's here already... bukas? okay, sasabihin ko kay Dad."Nang ibaba ni Grand ang cellphone nito ay tumingin siya sa akin."Saan ka ba nanggaling? ang sinabi mo ay magbabakasyon ka, hindi ba? at bakit ba ganiya ang itsura mo? did you cut your hair? you have bangs, and your mole, tinubuan ka ba ng nunal, Tangi?"Tinanggal ko ang fake bangs ko pati na ang pekeng nunal at ibinulsa iyon sa aking likod."This is nothing. Trip ko lang, kuya.""Okay, okay, ang mahalaga ay nakauwi ka na," tumingin si Grand kay Maki. "Thank you for bringing her home, Mak, pero saan mo ba siya nakita? o may kontak ka kay Tangi? sana sinabi mo sa amin."Doon ako napalingon kay Maki. Pinanlakihan ko siya ng mga mata."I-It happened that she was in an island where n
Dalawang araw na nang makauwi ako at nanatili muna sa bahay ng aking mga magulang. Wala akong balita kay Rozzean, sinubukan ko na magtanong kay Maki pero hindi naman nito sinasagot ang mga tanong ko dahil parusa niya daw iyon sa akin.Buwisit siya."Dad, about the man that you wanted me to marry..."Nakita kong umangat ang tingin sa akin ni Dad. Nandito kami ngayon sa labas ng bahay sa may garden ni Mommy."What about that?" tanong niya."I am ready to meet him, anytime. Do I need to wait for 2 weeks? Because of the two months that I said?"Ngumiti ang Daddy sa akin."Tingnan mo, Tangi, noon ay ako pa ang nagbubukas ng usapan na ito para lang mapilit ka na makipagkita pero ngayon naman ay ikaw na. What made you change your mind, anak?"Because the man I am going to marry is a great man, Dad. A responsible and loving man."W-Wala naman po, naisip ko lang na nakabalik naman na po ako. There's no need to wait until the months was done."Tumango-tango ang Daddy."Okay, kakausapin ko si Mr.
8:00 pm na. Inabot na ako ng gabi sa aking main branch ng Tinatangi. Marami ang um-order ngayong araw ng mga bulaklak kaya kahit papaano ay lumipas ang oras ko nang hindi pumapasok sa aking isipan si Rozzean.Sa totoo lang, sa loob ng dalawang araw na wala ako sa bahay niya ay hindi siya nawala sa isip ko. Ngunit dahil sa pagiging abala kanina dahil sa sunod-sunod na order ay kahit papaano natuon doon ang aking atensyon.Miss na miss ko na siya, gusto ko na siyang makita ngunit kailangan kong magtiis."Ma'am, may hindi pa po pala nai-deliver na bouquet?"Napalingon ako kay Alma. Nakatingin siya sa bouquet of red roses na nasa gilid. Naalala ko ang tungkol doon. Si Luther ang nagbigay non sa akin, isa sa bagay na hindi ko inaasahan na mangyayari."Ah, may nagbigay sa akin na customer. Siya iyong nag-message sa iyo na ako mismo ang mag-arrange.""Ayie, si Ma'am, nagbago na po ang pananaw mo sa buhay?" tanong ni Alma sa akin.Ngumiti lang ako sa kaniya. Alam nila na wala pa akong nagigin