Chapter 62

Hindi ako kaagad nakabawi nang marinig ang sinabi ni Luther. Sa kaniyang ipinapakitang tingin sa akin ay masasabi ko na hindi siya nagbibiro. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa kaniya. Wala akong maisip na maaaring sabihin kung hindi ang tawagin ang pangalan niya.

"L-Luther--"

"Here's your food, ma'am and sir. Mayroon po kaming free parfait for couples. Enjoy your meal!"

Nagpasalamat na lang ako nang dumating ang waiter at inilagay sa aming harapan ang mga pagkain.

"Thank you," sabi ko sa waiter at nginitian ito. Nang makaalis at maiwan kaming muli na dalawa ay napatingin ako kay Luther nang kuhanin niya ang dalawang pinggan ng steak.

"Forget about what I said, Thaliana. Ayokong mailang ka sa akin nang dahil sa sinabi ko sa 'yo."

Napahinga ako ng malalim. Ganoon na nga ang mangyayari, pero sa tingin ba niya ay basta-basta ko na lang makakalimutan iyon?

Iyong sinabi niya na bakit hindi na lang siya?

Mahal ko si Rozzean, mahal na mahal ko ang kapatid niya. Naaawa