Chapter 82

Nang matapos ang hapunan at makapag-usap-usap ay nagpaalam na ang aking mga magulang na uuwi na sila. Ako naman ay nanatili pa dahil umiiyak si Taki at ayaw pa akong pauwiin. Sinabi naman ni Luther sa mga magulang ko na ihahatid ako sa aking bahay but Tita Cynthia said that I can stay here for tonight. Mukhang wala rin balak si Taki na bitawan ako.

Umiiyak siya kapag lumalayo ako at talagang tinatawag niya akong mommy.

"I don't know why... but this is the first time I saw him act like this, Thaliana. I am really sorry, ha? nangangawit ka na ba?"

Bumaba ang tingin ko kay Taki, nandito kami sa living room at nakakapit sa aking mga kamay ang bata. Natutulog na ito. Kanina lang ay naglalaro ng puzzle pero ilang sandali lang rin ay nakatulog na.

Ang isip ko ay nasa mga alaga ko, but they're fine I think. Dati kasi ay two days pa akong nawala, maaga na lang akong uuwi bukas dahil maggagayak pa ako ng gamit ko. Maaga rin ang alis namin bukas ni Luther pero anong oras na ay umiinom pa rin siy