Chapter 93

"Manang..."

May hawak nang panlinis si manang nang pumasok siya sa silid. Dahan-dahan akong naglakad sa mga pagkain na nasa sahig. Nakatingin lamang ako doon.

"You can leave me now, manang, and... don't throw away the food she cooked for me."

"S-Sir... nagsisisi na po si Tali... nakikita ko po na mahal na mahal niya talaga kayo. Sana ay magkaayos na po kayo."

Iyon ang mga salitang binitawan ni manang bago niya ako iniwan sa aking silid.

N-Narito pa rin naman ang pagmamahal.

Mahal na mahal ko pa rin siya kahit na nalaman ko na ang totoo pero ang galit sa puso ko ay hindi mawala-wala. Iba kapag nakaharap ko siya. Hindi ko makontrol ang galit ko. Mas nangingibabaw ngayon ang galit dahil sa nalaman kong panloloko niya sa akin.

Napaluhod ako sa harap ng natapon na pagkain. Binitawan ko ang crutch at pagkatapos ay naupo, kinuha ko ang isang piraso ng hita ng manok na nasa sahig at kumagat doon. Kinuha ko ang kutsara na nasa gilid lang rin at pagkatapos ay kumuha ng sisig na natapon.

Mayroon